دستمزد کارگران ایرانی رسما افزایش پیدا کرد
بازار کار ساختمانی در ایران روزهای عجیبی را پشت سر می‌گذارد؛ اخراج گسترده کارگران غیرمجاز افغان، همراه با تحولات سیاسی اخیر، باعث شده است دستمزد کارگران ایرانی به شکل بی‌سابقه‌ای جهش کند.
به گزارش همشهری آنلاین، صنعت ساختمان در ایران هر سال با شروع بارندگی‌های پاییز و زمستان تا حدی دچار رکود می‌شود، اما به محض گرم‌تر شدن هوا دوباره به چرخه رونق بازمی‌گردد. عرف بازار این است که نرخ دستمزد کارگران پس از پایان تعطیلات نوروزی مشخص شود، اما سال ۱۴۰۴ برای کارگران ساختمانی با تغییراتی غیرمنتظره همراه بود.
از اواخر زمستان گذشته، روند اخراج مهاجران غیرمجاز افغان شدت گرفت و در ابتدای سال جاری رنگ و بوی جدی‌تری پیدا کرد. در گذشته بسیاری از این کارگران با دستمزدی کمتر از نیروهای ایرانی و بدون برخورداری از بیمه، در سخت‌ترین کارها به‌کار گرفته می‌شدند؛ به‌ویژه آن دسته از افرادی که بدون مدارک رسمی و به شکل قاچاق وارد کشور شده بودند.
این تحولات همزمان با آغاز سال جدید موجب شد نرخ دستمزدها جهش بی‌سابقه‌ای داشته باشد. حالا برای ساده‌ترین کارها مانند تخلیه مصالح از کامیون و چیدمان آن در کارگاه، کارگران روزمزدی ایرانی بیش از یک میلیون تومان دریافت می‌کنند؛ رقمی که تا سال گذشته بین ۸۰۰ تا ۹۰۰ هزار تومان بود و همین کار را کارگران افغان با دستمزد ۶۰۰ تا ۷۰۰ هزار تومان انجام می‌دادند.
میدان‌های خلوت کارگری
میدان‌ها و چهارراه‌هایی که در سال‌های گذشته محل تجمع روزانه کارگران ساختمانی بود، امروز حال‌وهوای متفاوتی دارند. صحنه شلوغی کارگرانی که با کیسه یا ساک در گوشه میدان‌ها منتظر کارفرما می‌ایستادند، حالا بسیار خلوت‌تر شده است.
در ساعات اولیه صبح و پیش از شروع ترافیک روزانه، تنها چند نفر در میدان انقلاب تهران دیده می‌شوند. بیشتر آنها جوان نیستند و برخلاف کارگران ماهری مثل گچ‌کارها یا چاه‌کن‌ها، ابزار خاصی همراه ندارند؛ موضوعی که نشان می‌دهد تجربه و مهارت چندانی ندارند.
یکی از آنها که خود را «امیر» معرفی می‌کند، می‌گوید: «از باغستان آمده‌ام. هر روز باید هزینه کرایه راه بدهم، در حالی که معلوم نیست کار پیدا کنم یا نه.» او دستمزدی معادل یک میلیون تومان برای یک روز کار درخواست می‌کند.
در سال‌های گذشته، عمده کارگران فصلی از شهرهای مختلف به پایتخت می‌آمدند و هرکدام با لهجه و گویش خاص خود شناخته می‌شدند. اما امروز بسیاری از کارگران می‌گویند ساکن حاشیه‌های تهران هستند. در حوالی میدان رسالت نیز گروه دیگری از کارگران روزمزد منتظر کارفرما هستند. این منطقه فاقد سایه‌بان یا جایگاهی برای کارگران فصلی است و فرصت اصلی یافتن کار در ساعات ابتدایی صبح است. با بالا آمدن آفتاب و افزایش گرمای تابستان، شانس آنها برای یافتن کار به حداقل می‌رسد.
