خبر داغ؛ جزئیات تازه از اجرای متناسب‌سازی حقوق بازنشستگان تأمین اجتماعی
بازنشستگان سال‌هاست چشم‌انتظار عدالت در حقوق و مستمری هستند. حالا متناسب‌سازی حقوق که از آبان ۱۴۰۳ کلید خورده، به مراحل مهمی رسیده است. این طرح با هزینه‌های میلیاردی در حال اجراست و وعده می‌دهد تا سال ۱۴۰۵ بخش زیادی از شکاف درآمدی بازنشستگان جبران شود. اما آیا این بار واقعاً عدالت محقق خواهد شد؟
طرح متناسب‌سازی حقوق بازنشستگان تأمین اجتماعی که از آبان ۱۴۰۳ آغاز شد، تاکنون در دو مرحله عملیاتی شده و مرحله سوم آن در دستور کار قرار دارد. این برنامه برای بیش از ۴ میلیون و ۷۰۰ هزار بازنشسته و مستمری‌بگیر طراحی شده است و هزینه ماهانه آن در سال ۱۴۰۴ به حدود ۵۵۰۰ میلیارد تومان می‌رسد.
به گفته مدیرکل مستمری‌های سازمان تأمین اجتماعی:
«در سال ۱۴۰۴ بیش از ۳۲۰۰ میلیارد تومان برای متناسب‌سازی حقوق بازنشستگان و مستمری‌بگیران پرداخت خواهد شد. همچنین برای جبران افزایش متناسب‌سازی سال گذشته، ۲۲۰۰ میلیارد تومان دیگر اختصاص یافته است.»
سه گام کلیدی در متناسب‌سازی حقوق
مطابق آیین‌نامه اجرایی، اجرای این طرح در سه مرحله طراحی شده است:
-
مرحله نخست: افزایش سالانه مستمری بر اساس ماده ۹۶ و تعیین حقوق بازنشستگان سال ۱۴۰۴. در این بخش، مستمری حداقل‌بگیران سال ۱۴۰۳ در عدد ۱.۴۵ ضرب شد. برای سایر سطوح نیز مستمری در ضریب ۱.۳۲ ضرب و مبلغ ثابت ۹,۳۱۶,۵۰۰ ریال به آن افزوده گردید.
-
مرحله دوم: به‌روزرسانی متناسب‌سازی سال ۱۴۰۳ با ضریب ۱.۳۲ و تعیین میزان نهایی پرداخت.
-
مرحله سوم: تخصیص ۷۰ درصد مابه‌التفاوت افزایش‌یافته سال ۱۴۰۳ به‌عنوان متناسب‌سازی حقوق سال ۱۴۰۴.
برنامه سه‌ساله؛ وعده جبران ۹۰ درصدی
طبق برنامه‌ریزی، این متناسب‌سازی در بازه سه‌ساله تا سال ۱۴۰۵ ادامه خواهد یافت. سهم افزایش‌ها به ترتیب ۴۰ درصد در سال اول و ۳۰ درصد در سال دوم و سوم است. هدف این است که در پایان سه سال، ۹۰ درصد فاصله مستمری با حداقل دستمزد زمان برقراری حقوق جبران شود.
با این حال، مسئولان سازمان تأمین اجتماعی هشدار می‌دهند که اجرای این طرح در گرو تأمین منابع مالی پایدار است و بدون آن، ادامه کار می‌تواند با چالش روبه‌رو شود.
اهمیت و چالش‌های متناسب‌سازی
متناسب‌سازی حقوق بازنشستگان نه تنها یک اقدام اقتصادی، بلکه ضرورتی اجتماعی و معیشتی است. این طرح می‌تواند به کاهش فاصله طبقاتی میان بازنشستگان کمک کند و شرایط بازنشستگان کم‌درآمد را بهبود بخشد. با این حال، هزینه‌های سنگین آن، بار مالی بزرگی بر دوش دولت و سازمان تأمین اجتماعی گذاشته و بدون راهکار پایدار تأمین منابع، نگرانی‌ها همچنان باقی خواهد ماند.
