بحران خاموش بازنشستگان | ارزش معوقات در تورم شدید نصف شد!
بازنشستگان تأمین اجتماعی همچنان چشمانتظار پرداخت معوقات فروردینماه خود هستند. در حالیکه قیمتها هر روز بالا میرود، تأخیر طولانی در پرداختها باعث شده ارزش واقعی این مطالبات به شدت کاهش یابد و بسیاری از بازنشستگان از پیامدهای سنگین مالی این وضعیت گلایهمند باشند.

فریبرز کاظمی، از فعالان حوزه حقوق بازنشستگان تأمین اجتماعی، با انتقاد تند از عملکرد مسئولان گفت:
«با وجود آنکه نیمی از سال گذشته، معوقات فروردین بازنشستگان هنوز پرداخت نشده است.»
او با اشاره به تورم شدید حاکم بر اقتصاد کشور تأکید کرد که قدرت خرید واقعی مطالبات بازنشستگان بهطرز چشمگیری کاهش یافته و در بهترین حالت به نصف یا حتی یکسوم ارزش اولیه خود رسیده است.
کاظمی در ادامه افزود:
«سود ناشی از تأخیر در پرداخت این مبالغ به جیب چه کسانی میرود؟ چرا همیشه بازنشستگان باید تاوان بیبرنامگیهای مدیریتی را بدهند؟»
وعدههای بیپایان؛ از مرداد تا مهر فقط حرف بود!
به گفته این فعال صنفی، وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی در مردادماه وعده داده بود که تمام معوقات بازنشستگان تا پایان همان ماه تسویه میشود؛ اما حالا در میانه مهرماه هنوز خبری از پرداخت کامل نیست.
کاظمی توضیح داد که تاکنون فقط بخشی از معوقات مربوط به بازنشستگان با حقوق کمتر از ۲۰ میلیون تومان واریز شده است و این اقدام را غیرپایدار و نمایشی توصیف کرد. او با لحنی انتقادی گفت:
«این نوع پرداختهای محدود همان روشهای سالهای گذشته است که هدف اصلی آن تنها نمایش رفع مشکل بود، نه حل واقعی آن.»
شرکتهای تأمین اجتماعی زیر سایه مدیریت ناکارآمد
این فعال صنفی در بخش دیگری از سخنانش به وضعیت شرکتهای وابسته به سازمان تأمین اجتماعی اشاره کرد و اظهار داشت:
«بسیاری از شرکتهای زیرمجموعه سازمان یا زیانده هستند یا با سود حداقلی و وضعیت بحرانی اداره میشوند. دلیل اصلی آن انتصاب مدیران غیرمتخصص و بیتجربهای است که بر اساس روابط شخصی بر سر کار آمدهاند.»
او تأکید کرد که نتیجه چنین تصمیماتی، چیزی جز هدررفت منابع مالی سازمان و فشار مستقیم بر حقوق بازنشستگان نیست.
انتقاد از سکوت کانونهای بازنشستگان
به نقل از خبرگزاری ایلنا، کاظمی از عملکرد برخی نمایندگان کانون عالی بازنشستگان نیز گلایه کرد و گفت:
«در حالی که وظیفه اصلی کانونها، پیگیری حقوق و مطالبات بازنشستگان است، متأسفانه برخی از آنها به جای مطالبهگری، تنها به تشکر از مدیران فعلی سازمان بسنده میکنند. این رفتار غیرمنتقدانه نهتنها کمکی به حل مشکلات نمیکند، بلکه موجب ناامیدی و نارضایتی جامعه بازنشستگان شده است.»
ضرورت دفاع واقعی از حقوق بازنشستگان
کاظمی در ادامه با تأکید بر نقش کانونها در حمایت از بازنشستگان گفت:
«اگر به فیش حقوقی بازنشستگان دقت کنیم، بخشی از حقوق آنان بهعنوان سهم کانون کسر و به حساب این نهادها واریز میشود. بنابراین کانونها وظیفه دارند از این منابع برای دفاع از منافع بازنشستگان استفاده کنند و در برابر تضییع حقوق آنان سکوت نکنند.»
پرسش بیپاسخ جامعه بازنشستگان
او در پایان با بیان پرسشی کلیدی گفت:
«سؤال اصلی این است که تا چه زمانی باید حقوق و منافع بازنشستگان قربانی حفظ جایگاه مدیران سازمان و بیتوجهی دولت شود؟»