تاثیر روانی تنبیه بدنی معلمان کمتر از تعرض یا تجاوز نیست
در پی حوادث تلخ اخیر در مدارس، فریبا خورشیدی، روان‌شناس، بر لزوم بررسی سلامت روان معلمان هنگام استخدام و پیگیری مستمر مسائل روان‌شناختی در محیط‌های آموزشی تأکید کرد.
در هفته‌های اخیر، چند حادثه ناگوار در مدارس کشور بار دیگر مسئله نظارت روان‌شناختی بر معلمان را مطرح کرده است. این حوادث شامل مواردی از تنبیه‌های بدنی، تعرض و رفتارهای خشونت‌آمیز بوده‌اند که همچنان به شکلی غیررسمی و بدون راهکارهای عملی موثر ادامه دارند. در این میان، سیستم گزینش معلمان که معمولاً شامل ارزیابی‌های مختلف است، نتوانسته است به دقت به بررسی سلامت روان معلمان پرداخته و تنها بر مسائل ایدئولوژیک تمرکز کرده است.
فریبا خورشیدی در این‌باره به تجارت‌نیوز گفت: «متاسفانه در فرآیند گزینش معلمان، بیشتر به مسائل عقیدتی توجه می‌شود و از موضوعات روان‌شناختی غفلت می‌شود. این نقص باعث شده که در سال‌های اخیر، شاهد بروز رفتارهای خشونت‌آمیز و تنبیه‌های بدنی در مدارس باشیم.»
این روان‌شناس تأکید کرد که نه تنها مسئولان بلکه بسیاری از خانواده‌ها نیز از عواقب روانی این رفتارها بی‌خبرند. او توضیح داد: «متاسفانه والدین درک درستی از آسیب‌های روانی که به فرزندان‌شان وارد شده، ندارند. این اتفاقات می‌توانند تا سال‌ها با کودکان همراه باشند و برای درمان نیاز به توجه ویژه دارند.»
خورشیدی با اشاره به این که آسیب‌های روانی ناشی از تنبیه بدنی، کمتر از تعرض یا تجاوز نیست، افزود: «این‌گونه رفتارها می‌تواند آسیب‌های جدی و عمیقی به شخصیت دانش‌آموزان وارد کند. بارها شاهد بودیم که فردی پس از سال‌ها، از معلمی که او را تنبیه کرده بود انتقام گرفت. این رفتارها نشان‌دهنده زخم‌هایی است که تا مدت‌ها در روح و روان دانش‌آموز باقی می‌ماند.»
او همچنین در خصوص فشارهای اجتماعی و اقتصادی که معلمان را به این سمت می‌برد توضیح داد: «اگر در نظام آموزشی، برنامه‌هایی برای کنترل فشارهای روحی و روانی معلمان وجود داشته باشد، قطعا می‌توانند بهتر از پس رفتارهای خشم‌آلود در برابر دانش‌آموزان برآیند.»
خورشیدی در پایان پیشنهاد کرد که تنها راه‌حل این مشکل، بررسی دقیق سلامت روان معلمان در مراحل استخدام و تست‌های روان‌شناختی مستمر است. او افزود: «مراکز آموزشی باید به دقت سلامت روان معلمان را ارزیابی کنند، چرا که هر رفتار نادرست از سوی معلمان می‌تواند آثار مخربی بر آینده دانش‌آموزان بگذارد.»
