قصاص برای پسر ۱۸ ساله‌ای که مادرش را به خاطر نیش و کنایه‌ها به قتل رساند

ماجرای این پرونده جنایی از اواخر سال ۱۴۰۱ در یکی از روستاهای شهرستان خلیل‌آباد آغاز شد. امدادگران اورژانس با حضور در محل حادثه، پیکر خون‌آلود زنی را یافتند که با طنابی به دور گردنش و دستان بسته شده از پشت، جان خود را از دست داده بود. این زن جوان که «فاطمه-الف» نام داشت، به دلیل نارسایی‌های خانوادگی و طعنه‌های اطرافیان، قربانی خشم فرزندش شد.

اعترافات و دستگیری

پس از اعلام مرگ زن جوان، تحقیقات گسترده‌ای توسط پلیس آغاز شد. بررسی‌های مقدماتی نشان داد که پسر جوان مقتول، «علی-ی»، از محل حادثه فرار کرده بود. او در مسیر فرار به یکی از استان‌های شرقی کشور دستگیر و به خلیل‌آباد منتقل شد. علی در همان بازجویی‌های اولیه به صراحت به قتل مادرش اعتراف کرد و انگیزه خود را تحمل نیش و کنایه‌های اطرافیان عنوان کرد.

توضیحات متهم در دادگاه

علی-ی در دادگاه گفت که پدربزرگش همواره تأکید می‌کرد که والدینش باید از یکدیگر طلاق بگیرند، اما آنها با هم آشتی کردند. این موضوع باعث ناراحتی خانواده پدری علی شد و او تحت فشار حرف‌ها و نگاه‌های طعنه‌آمیز اطرافیان، مادرش را به قتل رساند. علی در اعترافات خود گفت که از فشار روانی ناشی از این وضعیت، توان تحمل را از دست داده و تصمیم به قتل مادرش گرفته است.

محاکمه و احکام صادره

پس از تکمیل تحقیقات و بازسازی صحنه جرم، کیفرخواست این پرونده در دادسرای عمومی و انقلاب صادر شد. جلسات محاکمه با حضور قضات باتجربه دادگاه کیفری خراسان رضوی آغاز شد. در این محاکمه، پدربزرگ علی به اتهام معاونت در قتل عمد از طریق رفتار و گفتار تحریک‌آمیز به ۱۰ سال زندان محکوم شد. دو تن از عموهای علی از اتهامات تبرئه شدند.

رای صادره از سوی دادگاه کیفری خراسان رضوی، قصاص نفس برای علی-ی و ۱۰ سال زندان برای پدربزرگ وی را به همراه داشت. این حکم قابل فرجام‌خواهی در دیوان عالی کشور است و با اعتراض متهمان و وکلای آنان، توسط قضات دیوان عالی مورد بررسی قرار خواهد گرفت.