زنگ خطر برای دوستداران سیبزمینی سرخکرده
اگر عاشق سیبزمینی سرخکرده هستید، شاید وقت آن رسیده که در انتخاب غذای روزانه خود تجدیدنظر کنی

تغییرات کوچک در رژیم غذایی میتواند نقشی تعیینکننده در سلامت عمومی داشته باشد. یافتههای علمی جدید نشان میدهد محدودکردن مصرف سیبزمینی، بهویژه نوع سرخشده آن، و جایگزینکردن منابع سالم کربوهیدرات مانند غلات کامل، تأثیر بسزایی در پیشگیری از دیابت نوع ۲ دارد.
بر اساس نتایج یک پژوهش طولانیمدت، مصرف مداوم سیبزمینی سرخکرده به شکل قابلتوجهی احتمال ابتلا به دیابت نوع ۲ را افزایش میدهد؛ این در حالی است که دیگر شیوههای پخت سیبزمینی مانند آبپز، تنوری یا پورهکرده، چنین اثری ندارند.
به گزارش ایرنا و به نقل از وبگاه سایتِکدیلی، بررسی دانشکده بهداشت عمومی دانشگاه هاروارد نشان داده است که جایگزینی انواع مختلف سیبزمینی (اعم از پخته، سرخکرده، آبپز یا پوره) با غلات کامل میتواند خطر دیابت نوع ۲ را کاهش دهد.
این مطالعه که دادههای مربوط به بیش از ۲۰۵ هزار نفر را در بازهای ۳۰ ساله تحلیل کرده است، به نتایج نگرانکنندهای رسیده. بر اساس یافتهها، مصرف سه وعده سیبزمینی سرخکرده در هفته میتواند خطر ابتلا به دیابت نوع ۲ را تا ۲۰ درصد افزایش دهد.
یافتهها همچنین نشان میدهد که جایگزینکردن سیبزمینی سرخکرده با غلات کامل مانند نان سبوسدار، برنج قهوهای، جو دوسر یا کینوا، تا ۱۹ درصد خطر دیابت را کاهش میدهد. حتی مصرف غلات تصفیهشده به جای سیبزمینی سرخکرده نیز میتواند اثر مثبتی بر کاهش این خطر داشته باشد.
سید محمد موسوی، پژوهشگر ارشد این تحقیق، میگوید:
«مطالعه ما با بررسی شکلهای مختلف سیبزمینی، الگوی تغذیهای در طول چند دهه و جایگزینی آن با دیگر غذاها، نگاهی جامعتر ارائه میدهد. به جای اینکه بپرسیم سیبزمینی خوب است یا بد، این پرسش مهمتر را مطرح کردیم که: سیبزمینی چگونه باید آماده شود و چه غذایی میتواند جایگزین آن شود؟»
پروفسور والتر ویله، سرپرست این پژوهش، نیز تأکید دارد:
«پیام اصلی این تحقیق ساده و روشن است: تغییرات کوچک در رژیم غذایی روزانه میتواند اثر بزرگی در کاهش خطر دیابت نوع ۲ داشته باشد. محدودکردن مصرف سیبزمینی سرخکرده و انتخاب منابع سالم کربوهیدرات مانند غلات کامل، راهی مؤثر برای پیشگیری از این بیماری در سطح جامعه است.»
این تحقیق که نتایج آن در نشریه معتبر بیاِمجِی (BMJ) منتشر شده، اهمیت توجه به شیوه آمادهسازی غذاها و جایگزینی آنها با گزینههای سالمتر را در تدوین توصیههای تغذیهای برجسته میکند.