بررسی تفاوت موشک‌های کروز، بالستیک و هایپرسونیک
موشک‌های کروز، بالستیک و هایپرسونیک؛ عضو خانواده موشکی ایران هستند که انتخاب‌های استراتژیک تازه‌ای را پیش‌روی نیروهای نظامی قرار می‌دهند.
هر یک از سه موشک کروز، بالستیک و هایپرسونیک مسیر پروازی، سرعت و کاربردی متفاوتی دارند که انتخاب میان آن‌ها به شرایط عملیاتی، نوع هدف و فناوری وابسته است.
موشک‌های کروز با حرکت در ارتفاع پایین و مسیرهای خمیده، تحت پوشش راداری نفوذ کرده و اهداف مشخص را با دقت قابل توجه مورد اصابت قرار می‌دهند. سرعت این موشک‌ها معمولا کمتر از سرعت صوت است و پنهان‌ماندن، ویژگی شاخص آن‌ها به شمار می‌آید.
در نقطه مقابل، موشک‌های بالستیک پس از طی مسیری قوسی و خروج موقت از جو، در مرحله فرود به‌صورت سقوط آزاد به سوی هدف حرکت می‌کنند. سرعت بالای این موشک‌ها که می‌تواند تا بیش از پنج برابر سرعت صوت برسد، قابلیت حمل کلاهک‌های سنگین از جمله کلاهک‌های هسته‌ای را ایجاد و آن‌ها را به ابزارهایی راهبردی در سطوح بالای بازدارندگی تبدیل می‌کند.
در این میان، موشک‌های هایپرسونیک به‌عنوان نسل نوین تسلیحات ظاهر شده‌اند؛ سامانه‌هایی که قادرند در ارتفاعات مختلف با سرعتی بین ۵ تا ۲۵ برابر سرعت صوت حرکت کنند. چنین سرعت و مانورپذیری، سامانه‌های پدافندی پیشرفته را با چالش جدی روبه‌رو کرده و امکان رهگیری را به حداقل می‌رساند.
