زندگی تلخ پنج بازیگر زن سینمای ایران؛ از شهرت تا انزوای دردناک

این مطلب به کوشش مجله فونیکس و به قلم رضا صائمی منتشر شده.

کبری امین سعیدی: از شهرزاد سینما تا گوشه‌نشینی
 

کبری امین سعیدی، با نام هنری شهرزاد، در فیلم‌های معروفی چون «قیصر» و «تنگنا» به ایفای نقش پرداخت. او در سال ۱۳۵۲، به دلیل اعتراض به فضای حاکم بر سینما از بازیگری کناره‌گیری کرد و به ساخت فیلم‌های کوتاه روی آورد. فیلم بلند او «مریم و مانی» توقیف شد و پس از انقلاب در سال ۱۳۵۹ اکران شد. با گذر زمان، شهرزاد به آلمان مهاجرت کرد و پس از بازگشت به ایران، در فقر و انزوا زندگی کرد. اخیراً ویدئویی از وضعیت سخت زندگی او منتشر شد که واکنش‌های زیادی را برانگیخت.
 

روح‌انگیز سامی‌نژاد: اولین بازیگر زن سینمای ایران
 

روح‌انگیز سامی‌نژاد، اولین بازیگر زن سینمای ایران، بعد از جدایی از همسرش به کرمان بازگشت و در گوشه‌نشینی زندگی کرد. او به دلیل فشارهای جامعه و خانواده مجبور به ترک بازیگری شد و تا پایان عمر در تنهایی و گمنامی به‌سر برد.
 

فریماه فرجامی: از زیبایی و شهرت به انزوا
 

فریماه فرجامی، ستاره دهه ۶۰ سینمای ایران، با زیبایی و استعداد فوق‌العاده‌اش مشهور شد. اما به دلیل عدم حمایت اطرافیان، به انزوای سختی دچار شد و در نهایت در سن ۷۱ سالگی درگذشت. او در سال‌های پایانی عمرش دچار سکته مغزی شد و در کما به‌سر برد.
 

مهری مهرنیا: مادر سینما که در تنهایی زیست
 

مهری مهرنیا، بازیگر نقش‌های مادرانه، در فیلم‌های مطرحی همچون «خشت و آینه» و «روسری آبی» شناخته شد. او در سال‌های پایانی زندگی‌اش در آسایشگاه کهریزک به‌سر برد و از بی‌توجهی همکاران و جامعه گلایه داشت. مهرنیا در نهایت در کهریزک چشم از جهان فروبست.
 

ثریا حکمت: بازیگری که فقر و تلخی را تجربه کرد
 

ثریا حکمت، با زندگی در نهایت تنگدستی، سرنوشت تلخی را تجربه کرد. او از وضعیت مالی‌اش گلایه‌مند بود و حتی قصد فروش قبرش را داشت. حکمت در سن ۶۲ سالگی به دلیل تشنج و لخته شدن خون درگذشت و در کنار مهری مهرنیا به خاک سپرده شد. این داستان‌ها تنها گوشه‌ای از سرنوشت تلخ زنان سینمای ایران است که نشان‌دهنده واقعیت‌های تلخی است که بسیاری از هنرمندان با آن مواجه‌اند. این تراژدی‌ها یادآور این نکته‌اند که در دنیای هنر، شهرت و افتخار همیشه پایان خوشی ندارند