امیرحسین قیاسی با یک اجرای جنجالی، خط قرمزهای طنز سیاسی را جابه‌جا کرد
اجرای تازه امیرحسین قیاسی در برنامه «نیمه‌شب» با موجی از واکنش‌ها همراه شده است.
در برنامه اخیر «نیمه‌شب»، امیرحسین قیاسی نمایشی ارائه داد که می‌توان آن را نمونه‌ای کم‌سابقه از نقد طنز سیاسی به اصلاح‌طلبان دانست. او با بهره‌گیری از زبانی گزنده اما حساب‌شده، سراغ طیف گسترده‌ای از نشانه‌ها، نمادها و شخصیت‌های آشنا برای این جریان رفت؛ از ریش پروفسوری معروف محمدجواد ظریف و شعارهای فرهنگی همچون پخش ربنای محمدرضا شجریان، تا جزئیات ظاهری هویت‌ساز مانند پیراهن چهارخانه آستین‌کوتاه محمدعلی ابطحی.
شیوه برخورد قیاسی با «کلیشه‌های تصویری و گفتاری» اصلاح‌طلبان، در فضایی که معمولاً نقد این جریان یا از موضع رسمی و جدی جناح مقابل مطرح می‌شود یا با احتیاط و خودسانسوری همراه است، تازگی داشت. او نه با رویکرد دشمنی مطلق، بلکه با نگاه یک ناظر اجتماعی که می‌خواهد با طنز، لایه‌های تکراری و نخ‌نما را کنار بزند، این مسیر را پیمود.
یکی از ویژگی‌های شاخص این اجرا، ریتم سریع و «رگباری» متن بود. قیاسی بی‌وقفه شوخی پشت شوخی و اشاره پشت اشاره را مطرح کرد و به مخاطب فرصت نداد با یک شوخی گارد بگیرد؛ چراکه بلافاصله شوخی بعدی از راه می‌رسید. این فرم باعث شد تماشاگر همواره غافلگیر و درگیر بماند.
او همچنین به‌خوبی از عنصر «تصویر» برای تقویت اثرگذاری طنز بهره برد. اشاره به ریش پروفسوری، پیراهن چهارخانه، یا حتی طرح گرافیکی «چسب زخم روی نقشه ایران» که در فضای مجازی بارها استفاده شده، تصاویری آشنا برای طبقه متوسط سیاسی کشور بود. این آشنایی، بستری آماده برای ایجاد خنده و در عین حال، تأملی انتقادی فراهم آورد.
