بلاخره یک کمدی خوب در سینمای ایران
اکران آنلاین سه فیلم کمدی ایرانی توجه‌ها را جلب کرده است؛ آثاری که دو موردشان به گفته منتقدان چیزی جز تکرار کلیشه‌ها نیستند، اما یکی از آن‌ها با ایده‌ای متفاوت توانسته کنجکاوی تماشاگران را برانگیزد.
در روزهای اخیر سه فیلم تازه در ژانر کمدی به مرحله نمایش آنلاین رسیده‌اند؛ «کوکتل مولوتوف»، «آریاشهر دو نفر» و «خانه ارواح». آنچه درباره دو اثر اول می‌توان گفت این است که به‌طور جدی گرفتار کلیشه‌های تکراری شده‌اند و به همین دلیل در سطح کیفی پایین قرار دارند. این دو فیلم به زعم بسیاری از مخاطبان و کارشناسان، چیزی جز نمونه‌ای از آثار مصرفی سینما نیستند و نوآوری در روایت یا اجرا در آن‌ها به چشم نمی‌خورد.
اما در مقابل، «خانه ارواح» با بهره‌گیری از یک ایده نسبتاً تازه و فضایی متفاوت، تا حدی توانسته نگاه‌ها را به خود جلب کند. در این فیلم حتی پژمان جمشیدی، که بسیاری از مخاطبان به تکراری شدن بازی‌هایش انتقاد دارند، حضوری متفاوت دارد و تکرار همیشگی نقش‌های گذشته‌اش کمتر دیده می‌شود. این نکته باعث شده تا «خانه ارواح» در مقایسه با دو فیلم دیگر، دست‌کم روایتی قابل‌قبول برای ارائه به تماشاگر داشته باشد.
در یک گفت‌وگوی تصویری، ایمان عبدلی به‌طور مفصل به بررسی این سه اثر پرداخته و نقاط ضعف و قوتشان را زیر ذره‌بین گذاشته است. او در این تحلیل تأکید می‌کند که اگرچه بخش عمده این تولیدات همچنان در دام تکرار گرفتارند، اما شاید «خانه ارواح» بتواند روزنه‌ای برای تغییر در جریان کمدی‌های ایرانی باشد.
