همایون شجریان: رویای اجرای کنسرت خیابانی هنوز در دلم زنده است
همایون شجریان در تازهترین نشست خبری خود درباره آرزوهایش در موسیقی، چالشهای برگزاری کنسرت خیابانی و انتشار آثار زندهیاد پدرش صحبت کرد و نکاتی جنجالی را درباره مسیر هنری و حمایت از زنان در موسیقی مطرح کرد.
همایون شجریان در مراسم رونمایی از دو آلبوم منتشرنشدهی زندهیاد محمدرضا شجریان با عنوانهای «سَر در گریبان» و «بانگ دُهُل»، در قالب ویژهبرنامه «یادگاری جاودانه»، درباره حواشی اجرای کنسرت خیابانی اظهار داشت: «برگزاری کنسرت خیابانی آرزوی من است و برای تحقق آن باید همه جوانب را بسنجیم.»
وی در این نشست افزود: «من راه خودم را در موسیقی پیش گرفتهام، با این وجود، یک هزارم به آن چیزی که پدرم بوده نمیرسم.» همایون شجریان درباره احتمال برگزاری کنسرت با آثار استاد تصریح کرد که فعلاً برنامهای برای این موضوع ندارند و شاید در آینده تصمیمگیری شود.
در ادامه، شجریان درباره انتشار آلبوم مشترک پدرش با برادران پورناظری گفت: «پدر خیلی راغب به انتشار این آلبوم نبود و این موضوع به دلیل کدورتی میان سهراب پورناظری بود. شاید اگر استاد اکنون زنده بود، این اثر منتشر میشد و کدورتها برطرف میشد. شاید بتوانیم تصمیم دیگری در این باره بگیریم و این اثر در اختیار علاقهمندان قرار بگیرد.»
همایون شجریان درباره چالشهای برگزاری کنسرت خیابانی گفت: «تا خیابان هست، مردم هستند و ما هستیم. آرزوی من هم هست، براساس تجربه قبلی، باید تمام جوانب را برای برگزاری کنسرت بسنجیم. برخی دوستداران در آن زمان شرایط را برای برگزاری کنسرت مناسب نمیدانستند. برگزاری کنسرت خیابانی آرزوی من بوده، هست و خواهد بود.»
وی همچنین درباره تجربههای موسیقی خود اظهار داشت: «همیشه سعی کردم بهترین راه را انتخاب کنم و خودم را به چالش بکشانم و آثار متنوعی منتشر کنم. در همکاری با هنرمندان اول باید ساز دلم با آن اثر کوک باشد، اگر اینطور نبوده متاسفم که برخی از این آثار رضایت نداشتند. همیشه سعی میکنم ۱۰۰ صدم را بگذارم.»
همایون شجریان درباره فعالیت دخترش، یاسمین، توضیح داد: «علاقه یاسمین به سمت موسیقی غربی و جز با زبان انگلیسی و فرانسه بوده، اما او بسیار علاقهمند به ایران است. دوست دارد کار ایرانی بخواند، تمرکزش بر موسیقی غربی است و همچنان اجازه دارد که سلیقه خودش را ادامه بدهد. فرقی نمیکند فعالیتش را در ایران یا خارج از کشور بخواهد. اگر فارسی هم بخواند با سلیقه ما یکی نیست.»
او در مورد مرزبندیهای سیاسی و اجتماعی و اصطلاحاتی مانند «خواننده حکومتی» و «غیرحکومتی» گفت: «من خواننده مردمی و جزئی از مردم هستم. این ضعف است که تنها به یک جمله نمیتوان اکتفا کرد. عملکرد یک هنرمند باید نشان بدهد که چگونه از هوش هیجانی و اجرای برنامه برخوردار است. عصبانیت برخی را از این موضوعها درک میکنم؛ "اگر با من نبود هیچ میلی، چرا جام مرا بشکست لیلی"».
همایون شجریان درباره حمایت از خوانندگان زن افزود: «خوشحالم که نقشی در این زمینه داشته باشم. این شرایط روا نیست. یک روزی به مدیر برنامهام گفتم که اگر بخواهیم اقدام عملی انجام دهیم، باید چه کار کنیم. نشست را با آقای خسروپناه، دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی، داشتیم. نتیجه نشست این بود که در جامعه شکافهایی در این رابطه وجود دارد. عملاً هم کار خودم را شروع کردم. حضور زنان جز زیبایی چیزی ندارد و حاضریم این شکاف را پر کنیم.»
او در ادامه درباره برگزاری کنسرت در ایران توضیح داد: «در اجراهای گذشته نتوانستیم جوابگوی یک هشتم علاقهمندان باشیم. هدف این بود که بیشتر علاقهمندان به همراه خانواده با بلیت ارزان در کنسرت حضور پیدا کنند. مدتهاست که به این موضوع فکر میکنیم. کاری که آقای قربانی برای ایجاد سازه و میزبانی از ۹ هزار نفر انجام دادند، ایده خوبی بود. امیدواریم مذاکرهای با اجرای این طرح انجام شود تا در شهرستانها و تهران کنسرت برگزار کنیم.»
