داستان ویگن، صدای ماندگار موسیقی ایران؛ ۹۵ سال از تولد اسطوره گذشت

داستان زندگی او با ماجراهایی همراه است که همچنان جذابیت خود را حفظ کرده است.

از روزگار سخت خانواده تا آغاز عشق به موسیقی

ویگن در خانواده‌ای متولد شد که پدرش از بازماندگان کشتار ارامنه به دست حکومت عثمانی بود. پس از فرار از این فجایع، پدرش به ایران آمد و در همدان ساکن شد. ویگن از همان دوران کودکی با دشواری‌های زندگی روبه‌رو بود. تحصیلات متوسطه‌اش را که به پایان رساند، برای تأمین معاش به شرکت راه‌آهن پیوست. علاقه او به موسیقی از نوجوانی آشکار بود. یک گیتار از سربازی آمریکایی به قیمت چهار تومان خرید و از همان جا، آموختن موسیقی را آغاز کرد.

ورود به تهران و آغاز شهرت

در دهه ۱۳۳۰، ویگن ۲۲ ساله به تهران آمد و فعالیتش را در کافه باغ شمیران آغاز کرد. این کافه که پاتوق شاعران و هنرمندان بود، به محلی برای شناخته شدن او تبدیل شد. در همین کافه بود که با ناصر رستگارنژاد آشنا شد. این شاعر برای اولین بار ترانه‌ای به نام «رقیب» برای ویگن نوشت که با استقبال در رادیو ضبط شد و مسیر شهرت ویگن را هموار کرد.

ستاره‌ای در موسیقی و سینما

صدای منحصربه‌فرد ویگن و استایل خاصش باعث شد به یکی از چهره‌های محبوب جوانان تبدیل شود. او در کنار موسیقی، وارد دنیای سینما شد و در طول سال‌های ۱۳۳۲ تا ۱۳۴۵ در ۱۷ فیلم بازی کرد و برای ۲۸ اثر موسیقی متن خواند. هرچند موفقیت او در سینما به پای دستاوردهای موسیقیایی‌اش نمی‌رسید، اما به شهرتش افزود.

دوستی با جهان‌پهلوان تختی

ویگن و غلامرضا تختی دوستی نزدیکی داشتند. تختی علاقه ویژه‌ای به آهنگ «لالایی» داشت و بارها از ویگن خواست این قطعه را اجرا کند. پس از درگذشت تختی، اجرای این آهنگ برای ویگن به یادآوری خاطرات تلخ دوست دیرینه‌اش تبدیل شد.

آهنگی که تاریخ موسیقی ایران را تغییر داد

آهنگ «مهتاب»، یکی از برجسته‌ترین آثار ویگن، انقلابی در موسیقی ایران به حساب می‌آید. این آهنگ، که با تنظیم آندارنیک و شعری از ناصر رستگارنژاد اجرا شد، از قالب موسیقی دستگاهی ایرانی فاصله گرفت و سبک جدیدی را معرفی کرد. همچنین قطعه معروف «شاه‌داماد» که هنوز هم در مراسم عروسی پخش می‌شود، به یکی از نمادهای شادی و شروع زندگی عاشقانه بدل شده است.

سال‌های آخر زندگی در غربت

بعد از انقلاب، ویگن به آمریکا مهاجرت کرد و همچنان به خواندن ادامه داد. اما در این سال‌ها بیشتر خاطرات گذشته را مرور می‌کرد. او در ۴ آبان ۱۳۸۲ به دلیل سرطان درگذشت. یاد و خاطره او همچنان در قلب علاقه‌مندان به موسیقی زنده است.