واکنش دختر بیتا فرهی به انتقادات: تندیس مادرم نماد هنر اوست
پس از رونمایی از تندیس بیتا فرهی، بازیگر برجسته سینمای ایران، در موزه سینما، واکنش‌های متعددی در فضای مجازی به این اثر هنری شکل گرفت. در پاسخ به این واکنش‌ها، مهسا قریشی، دختر بیتا فرهی، با انتشار پیامی تأکید کرد که مفهوم تندیس فراتر از شباهت ظاهری است و به نمادی از هنر و یاد آن هنرمند تبدیل می‌شود.
تندیس بیتا فرهی که به عنوان اولین تندیس بازیگر زن در موزه سینما قرار گرفت، با واکنش‌های متفاوتی مواجه شد. برخی از بازدیدکنندگان با دیدن تندیس، حضور این بازیگر را به شدت حس کردند و این اثر را تحسین کردند. در مقابل، عده‌ای دیگر به دلیل شباهت ظاهری یا زنده‌نمایی آن دچار ترس شده و از نزدیک شدن به آن اجتناب کردند. برخی نیز از عدم شباهت تندیس به چهره واقعی بیتا فرهی انتقاد کردند و این موضوع را مورد سوال قرار دادند.
پاسخ دختر بیتا فرهی به انتقادات
مهسا قریشی، دختر بیتا فرهی، در پاسخ به این انتقادات در فضای مجازی، پیامی منتشر کرد و در آن نوشت:
«باید مفهوم واژه "تندیس" را به درستی فهمید؛ اهمیت تندیس در شباهتش نیست بلکه در شمایل و نمادی است که از آن هنرمند به جا می‌ماند.
این تندیس آفریده شد به یاد آفرینش‌های هنرمندانه مادرم… چند روزی از پرواز ابدیِ بی‌همتای مادرم نگذشته بود؛ غم فقدانش سنگین و باورپذیر نبود. در کنار مرتضی و افروز (دوستان نزدیک مادرم) نشسته بودیم و از او سخن می‌گفتیم. همه در غم و اندوه این کوچ ناگهانی و دل‌نگران از این بودیم که چگونه می‌توانیم یاد و خاطره بانوی بزرگ سینمای ایران را زنده نگه داریم.
چند ماه پیش از رفتنش، مادر تندیسی از آثار آقای مرتضی سعیدی (مجسمه‌ساز) دیده بود و با شوخ‌طبعی از او پرسیده بود: "کی نوبت به ساخت مجسمه من می‌رسد؟" مرتضی در اندیشه داشت که به مناسبت تولدش، سردیسی کوچک به او هدیه کند اما افسوس که تقدیر به او این فرصت را نداد و با کوچ مادر ایده ساخت تندیس او جان گرفت.»
ماجرای ساخت تندیس و همکاری هنرمندان
در ادامه این پیام، مهسا قریشی توضیح داد که پس از استقبال مسئولان موزه سینما از ایده ساخت تندیس، کار ساخت آن توسط مرتضی سعیدی و افروز بوجاریا آغاز شد. پس از سه ماه تلاش و همکاری، تندیس بیتا فرهی در مراسمی با حضور همکاران، دوستان و خانواده‌اش رونمایی شد.
مهسا قریشی در بخش دیگری از پیام خود به اهمیت تندیس به عنوان نمادی از هنر و حافظه تاریخی اشاره کرد و تأکید کرد که:
«اگر بخواهیم هدف ساخت تندیس‌ها را تنها به شباهت محدود کنیم، شاید امروز موزه‌هایی چون «مادام توسو» و «گرون» به وجود نمی‌آمدند، چرا که در این موزه‌ها نیز هنرمندان بیشتر روی شمایل کار کرده‌اند تا شباهت.»
او همچنین بر وظیفه فرزندان هنرمندان در زنده نگه‌داشتن نام و یاد والدین‌شان تأکید کرد و گفت: «ما فرزندان هنرمندان، وظیفه‌ای بزرگ بر دوش داریم؛ وظیفه‌ای که به پاس عشق و هنر، نام و یادشان را جاودان نگه داریم و میراث آن‌ها را به نسل‌های بعد بسپاریم.»
