آلن دلون؛ افسانهای که مرزهای سینما را درنوردید + بیوگرافی و تصاویر
آلن دلون، اسطوره سینمای فرانسه، با چهرهای که نفسها را در سینه حبس میکرد و بازیهایی که تا عمق روح مخاطب نفوذ میکرد، بیش از شش دهه درخشش در سینمای جهان را تجربه کرده است.
آلن دلون یک بازیگر، تهیهکننده و کارآفرین افسانهای فرانسوی است که در دهههای ۱۹۶۰ و ۱۹۷۰ به یکی از چهرههای مشهور سینمای اروپا تبدیل شد. او به خاطر چهره جذاب، شدت احساسی و تواناییاش در ایفای نقشهای متنوع، به یکی از نمادهای سینما در سطح جهان تبدیل شده است. حرفه دلون بیش از شش دهه طول کشیده و او را به یکی از نمادهای بیپایان سینمای فرانسه و بینالمللی تبدیل کرده است.
زندگی و پیشینه
آلن فابین موریس مارسل دلون در ۸ نوامبر ۱۹۳۵ در شهر اسکوس، حومه پاریس، فرانسه به دنیا آمد. والدین او، ادیت آرنولد و فابین دلون، زمانی که او فقط چهار سال داشت از هم جدا شدند و این جدایی به دوران کودکی سختی برای دلون منجر شد. پس از جدایی والدین، دلون به خانوادههای سرپرست سپرده شد و به مجموعهای از مدارس شبانهروزی رفت. طبیعت سرکش او باعث شد که بارها از مدرسه اخراج شود و تا سن ۱۴ سالگی به طور کامل مدرسه را ترک کند.
دلون مدتی به عنوان شاگرد قصاب کار کرد، سپس در سن ۱۷ سالگی به نیروی دریایی فرانسه پیوست. او به مدت چهار سال خدمت کرد و مدتی را در هند و چین گذراند که در آنجا به دلیل سوءرفتار به زندان افتاد. پس از پایان خدمت، دلون به فرانسه بازگشت بدون اینکه جهت مشخصی در زندگی داشته باشد، اما با جذابیتی که او را به دنیای سینما کشاند.
آغاز شهرت
ورود دلون به دنیای بازیگری اتفاقی بود. در حالی که مشاغل مختلفی در پاریس داشت، با بازیگر ژان-کلود بریالی آشنا شد که او را به کارگردانان و تهیهکنندگان معرفی کرد. ظاهر جذاب او توجه فیلمسازان آمریکایی و اروپایی را به خود جلب کرد و منجر به اولین نقش کوچک او در فیلم *Quand la femme s'en mêle* (۱۹۵۷) شد.
نقطه عطف دلون در سال ۱۹۶۰ با فیلم روکو و برادرانش (Rocco e i suoi fratelli) به کارگردانی لوکینو ویسکونتی بود که در آن نقش روکو پاروندی را بازی کرد و به عنوان یک بازیگر جدی شناخته شد. در همان سال، دلون در فیلم ظهر بنفش (Plein Soleil)، اقتباسی از رمان آقای ریپلی با استعداد اثر پاتریشیا هایاسمیت، نقشآفرینی کرد. بازی او در نقش تام ریپلی جذاب اما خبیث، مورد تحسین گستردهای قرار گرفت و جایگاه او را به عنوان یک ستاره محکم کرد.
نقشهای نمادین و شهرت بینالمللی
در دهه ۱۹۶۰، دلون به یکی از چهرههای اصلی سینمای موج نو فرانسه تبدیل شد. او با برخی از برجستهترین کارگردانان آن دوره همکاری کرد، از جمله ژان-پیر ملویل، که با او فیلم نئونوآر تحسینشده سامورایی (۱۹۶۷) را ساخت. در این فیلم، بازی دلون در نقش جف کاستلو، یک قاتل تنها با کد افتخاری مخصوص خود، به یکی از نمادینترین نقشهای او تبدیل شد و همچنان لحظهای تعیینکننده در حرفه او باقی مانده است.
جذابیت بینالمللی دلون نیز افزایش یافت و او با کارگردانانی مانند میکلآنجلو آنتونیونی در کسوف (۱۹۶۲) و لویی مال در استخر شنا (La Piscine، ۱۹۶۹)، با همکاری رومی اشنایدر، همکاری کرد. جذابیت خشن و جذابیت مرموز او باعث شد که به یک نماد جهانی جنسی تبدیل شود و اغلب با ستارگان هالیوود مانند جیمز دین و مارلون براندو مقایسه شود.
دوران حرفهای بعدی و فعالیتهای تجاری
در دهههای ۱۹۷۰ و ۱۹۸۰، دلون به نقشهای پیچیدهتری روی آورد و اغلب شخصیتهای اخلاقی مبهم را به تصویر کشید. او همچنان با کارگردانان برجسته همکاری کرد، از جمله جوزف لوزی در ترور تروتسکی (۱۹۷۲) و والریو زورلینی در استاد (La prima notte di quiete، ۱۹۷۲).
علاوه بر بازیگری، دلون به تولید فیلم نیز پرداخت و در سال ۱۹۶۴ شرکت تولیدی خود به نام آدل پروداکشنز را تأسیس کرد. هوش تجاری او به سینما محدود نشد؛ او یک خط موفق از کالاهای لوکس شامل عطر، عینک و لوازم مد راهاندازی کرد و برند خود را بیشتر تثبیت کرد.
اگرچه تولیدات فیلم او از دهه ۱۹۹۰ به بعد کاهش یافت، اما میراث او در سینما همچنان باقی ماند. او جوایز متعددی دریافت کرده است، از جمله نخل طلای افتخاری در جشنواره فیلم کن در سال ۲۰۱۹، که به خاطر سهم او در سینمای جهان به او اهدا شد.
زندگی شخصی
زندگی شخصی آلن دلون به اندازه حرفه او پر سر و صدا و عمومی بوده است. او در اواخر دهه ۱۹۵۰ به طور مشهور با بازیگر رومی اشنایدر نامزد بود که رابطهای بود که توجه رسانهها را به خود جلب کرد. پس از جدایی آنها، دلون در سال ۱۹۶۴ با بازیگر ناتالی بارتلمه ازدواج کرد که از او صاحب پسری به نام آنتونی دلون شد. این ازدواج در سال ۱۹۶۹ به طلاق انجامید. دلون همچنین دو فرزند دیگر به نامهای آنوشکا و آلن-فابین از رابطه با مدل هلندی، روزالی ون بریمن دارد.
در طول زندگی، دلون به عنوان یک چهره بحثبرانگیز شناخته شده است که اغلب به خاطر دیدگاههای صریح خود در مسائل اجتماعی و سیاسی مورد توجه قرار گرفته است. با وجود جنجالها، تأثیر او بر فرهنگ و سینمای فرانسه غیرقابل انکار است.
میراث
حرفه آلن دلون با ترکیبی منحصر به فرد از قدرت ستارهای، تمامیت هنری و هوش تجاری همراه بوده است. او در بیش از ۸۰ فیلم ظاهر شده است که بسیاری از آنها به عنوان کلاسیکهای سینمای اروپا محسوب میشوند. شخصیت دلون در صحنه، که با خونسردی، درگیری درونی و حضور مغناطیسی مشخص میشود، اثری ماندگار در دنیای فیلم به جا گذاشته است.
اگرچه او در اوایل دهه ۲۰۰۰ از بازیگری کنارهگیری کرد، اما آلن دلون همچنان به عنوان یک چهره نمادین در دنیای سینما شناخته میشود و تأثیر و میراث او برای نسلها باقی خواهد ماند.
آلن دلون، بازیگر افسانهای فرانسوی، امروز در سن ۸۸ درگذشت.