از سه‌گانه بارسا تا پیراهن آبی استقلال؛ مسیر شگفت‌انگیز منیر الحدادی
منیر الحدادی، ستاره سابق بارسلونا و سویا، پس از سفری پرماجرا در فوتبال اسپانیا و تجربه‌ی بازی برای تیم ملی مراکش، حالا با پیوستن به استقلال ایران وارد مرحله‌ای تازه از دوران حرفه‌ای خود شده است؛ ماجرایی که می‌تواند یکی از جذاب‌ترین فصل‌های زندگی ورزشی این مهاجم چندپُسته باشد.
داستان حرفه‌ی منیر الحدادی روایت جذاب یک پدیده‌ی فوتبالی است که مسیری بسیار پیچیده‌تر از آنچه در ابتدا برایش ترسیم شده بود را پیمود. از ظهور درخشان به‌عنوان ستاره‌ی نوظهور بارسلونا تا مسیر پرپیچ‌وخم و مقاومتی که پس از آن داشت، زندگی حرفه‌ای او انتظارات خطی و ساده‌ای که معمولاً از استعدادهای برتر می‌رود را به چالش کشید. این داستان یک «ستاره‌ی سقوط‌کرده» نیست، بلکه روایت بازیکنی است که در مواجهه با فشارهای عظیم و چشم‌انداز دشوار حرفه‌ای، انعطاف‌پذیری و پشتکار شگفت‌انگیزی از خود نشان داد. حرفه‌ی او گواهی است بر توانایی یافتن هویتی تازه و موفقیتی پایدار در بیرون از چارچوب پیش‌بینی‌شده‌ی بزرگ‌ترین باشگاه‌های جهان؛ گواهی بر شخصیت و ارزش ماندگار او در دنیای پرچالش فوتبال حرفه‌ای.
ریشه‌ها در «مراکش کوچک»: پسری از مادرید با رویای کاتالان
سفر منیر در خیابان‌های ساده‌ی گالاپاگار، شهری نزدیک الاسکوریال در مادرید، آغاز شد؛ جایی که او در اول سپتامبر ۱۹۹۵ به دنیا آمد. دوران کودکی‌اش به‌شدت در سنت و میراث خانوادگی‌اش ریشه داشت؛ او در خیابانی بزرگ شد که روزنامه‌ی اسپانیایی ال‌موندو آن را «مراکش کوچک» نامیده بود. پدرش، محمد الحدادی عربرقی، در ۱۸ سالگی با قایق ماهیگیری به اسپانیا مهاجرت کرد و به‌عنوان آشپز مشغول به کار شد. مادرش، سعیده محمد حدّو، اهل شهر ملیله در شمال آفریقا، پیش‌تر در آشپزخانه‌ها کار می‌کرد و به‌همراه پدر، منیر و سه خواهر و برادرش را بزرگ کرد.
او فوتبال را از تیم‌های محلی مانند گالاپاگار و دی‌ای‌وی سانتا آنا آغاز کرد و سپس وارد سیستم آکادمی اتلتیکو مادرید شد. نقطه‌ی عطف پیشرفت او در سال ۲۰۱۰ و در دوران قرضی‌اش به تیم کادت رایو ماخاداهوندا رقم خورد؛ جایی که توانست در ۲۹ بازی، ۳۲ گل به ثمر برساند. این آمار شگفت‌انگیز توجه بسیاری از باشگاه‌ها از جمله منچسترسیتی را جلب کرد. بااین‌حال، هر دو باشگاه بزرگ مادرید (اتلتیکو و رئال) از جذب او چشم‌پوشی کردند؛ اتفاقی که در ظاهر یک ناکامی کوچک بود اما سرنوشت حرفه‌ای او را تغییر داد.
بارسلونا که با کمک یکی از استعدادیاب‌های مادریدی از توانایی‌های او مطلع شده بود، در تابستان ۲۰۱۱ به سرعت او را جذب کرد. این انتقال نه‌تنها یک خرید ساده، بلکه نوعی اثبات شایستگی بود؛ جایی که بارسا بازیکنی را پیدا کرده بود که رقبای اصلی‌اش از دست داده بودند. انتقال به کاتالونیا هویت حرفه‌ای اولیه‌ی او را شکل داد و سبکی از بازی و نگرش فلسفی به فوتبال را در وجودش نهادینه کرد که در ادامه‌ی مسیر همواره همراهش ماند.
در بارسلونا، صعود منیر برق‌آسا بود. او ستاره‌ی بلامنازع نخستین دوره‌ی لیگ جوانان اروپا در فصل ۱۴-۲۰۱۳ شد و با ۱۱ گل در ۱۰ مسابقه، عنوان بهترین گلزن را به دست آورد. در فینال برابر بنفیکا دوبار گلزنی کرد که یکی از آن‌ها شوتی تماشایی از میانه‌ی زمین بود. او بعدها گفت این ضربه تصمیمی لحظه‌ای برای غافلگیر کردن دروازه‌بان بوده است. این عملکرد درخشان، او را به‌عنوان یکی از بزرگ‌ترین استعدادهای نسل بارسا مطرح کرد و مقدمات حضور سریعش در تیم اصلی را فراهم آورد.
سه‌گانه و دو راهی در بارسلونا
پس از موفقیت در تیم زیر ۱۹ سال، حرفه‌ی منیر با سرعتی غیرمنتظره شتاب گرفت. او در ۲ مارس ۲۰۱۴ برای بارسلونا ب بازی کرد و کمی بعد نخستین گلش را زد. تنها چند ماه بعد، در ۲۴ اوت ۲۰۱۴، نخستین بازی رسمی خود را برای تیم اصلی بارسا انجام داد و در پیروزی ۳-۰ برابر الچه گل دوم تیم را زد. این گل او را پس از بویان کرکیچ و لیونل مسی، سومین گلزن جوان تاریخ باشگاه کرد.
منیر بخشی از تیمی بود که در فصل ۱۵-۲۰۱۴ سه‌گانه‌ی تاریخی لیگ قهرمانان، لالیگا و کوپا دل‌ری را به دست آورد. او گرچه در ترکیب نهایی این مسابقات حضور نداشت، اما در جام حذفی و لیگ قهرمانان سه بازی انجام داد. فصل بعد، با ۵ گل یکی از بهترین گلزنان کوپا دل‌ری شد. بااین‌حال، حضور مثلث مسی - سوارز - نیمار باعث شد فرصت چندانی در لیگ و اروپا پیدا نکند؛ وضعیتی میان زمین و هوا که سرانجام به جدایی‌اش منجر شد.
در سال ۲۰۱۸ او تمدید قرارداد را رد کرد و سرمربی وقت بارسا، ارنستو والورده، گفت جدایی «بهتر خواهد بود». در ژانویه ۲۰۱۹، او با انتقالی حدود یک میلیون یورو به سویا پیوست. این انتقال نقطه‌ی عطفی بود که او را از یک استعداد سایه‌نشین به بازیکنی کلیدی در یک باشگاه بزرگ اروپایی تبدیل کرد.
افتخارات و دستاوردهای مهم
- لیگ قهرمانان اروپا: ۱۵-۲۰۱۴ (بارسلونا)
- لیگ اروپا: ۲۰-۲۰۱۹ (سویا)
- لالیگا: ۱۵-۲۰۱۴، ۱۶-۲۰۱۵، ۱۹-۲۰۱۸ (بارسلونا)
- کوپا دل‌ری: ۱۵-۲۰۱۴، ۱۶-۲۰۱۵ (بارسلونا)
- سوپرجام اسپانیا: ۲۰۱۶، ۲۰۱۸ (بارسلونا)
- سوپرجام اروپا: ۲۰۱۵ (بارسلونا)
- جام جهانی باشگاه‌ها: ۲۰۱۵ (بارسلونا)
- لیگ جوانان اروپا: ۱۴-۲۰۱۳ (بارسلونا)
- آقای گل لیگ جوانان اروپا ۱۴-۲۰۱۳ (۱۱ گل)
- آقای گل کوپا دل‌ری ۱۶-۲۰۱۵ (۵ گل)
سفر در لالیگا: یافتن هویت تازه
پس از جدایی از بارسلونا، او در دو دوره‌ی قرضی تجربه‌اندوزی کرد: والنسیا (۱۷-۲۰۱۶، با ۶ گل در ۳۳ بازی) و آلاوس (۱۸-۲۰۱۷، با ۱۰ گل و ۶ پاس گل در ۳۳ بازی). این دوران فرصتی برای بلوغ و تثبیت خود در لالیگا بود.
انتقال دائمی به سویا در ۲۰۱۹ یک نقطه‌ی تثبیت‌کننده بود. او در مسیر قهرمانی لیگ اروپا ۲۰-۲۰۱۹ نقش مهمی ایفا کرد و حتی در مرحله‌ی گروهی برابر دودلانژ هت‌تریک کرد. پس از وداع احساسی با سویا، او به ختافه (۲۰۲۲)، لاس‌پالماس (۲۰۲۳) و سپس لگانیس (۲۰۲۴) پیوست و رکوردی ویژه ثبت کرد: گلزنی برای هفت باشگاه مختلف لالیگا، هم‌ردیف بازیکنانی چون کارلوس آرندا و سولدادو.
در اوت ۲۰۲۵، او برای نخستین بار راهی بیرون از اسپانیا شد و با قراردادی دو ساله به استقلال ایران پیوست.
ماجرای ملیت: انتخابی سرنوشت‌ساز
منیر که متولد اسپانیا و دارای پدری مراکشی بود، می‌توانست برای هر دو کشور بازی کند. او در سپتامبر ۲۰۱۴ تنها یک بار برای تیم ملی اسپانیا به میدان رفت. همین بازی مانع بزرگی شد؛ زیرا قوانین فیفا آن زمان تغییر ملیت را غیرممکن می‌کرد.
پس از سال‌ها تلاش و حتی مراجعه به دادگاه عالی ورزش، سرانجام در ژانویه ۲۰۲۱ با اصلاح قوانین فیفا اجازه یافت برای مراکش بازی کند. این تغییر عمدتا به‌دلیل پرونده‌ی او رقم خورد و نقطه‌ی عطفی برای بازیکنان دو ملیتی شد.
او در ۲۶ مارس ۲۰۲۱ نخستین بازی‌اش برای مراکش را برابر موریتانی انجام داد و چند روز بعد نخستین گلش را برابر بوروندی زد. سپس در جام ملت‌های آفریقا ۲۰۲۱ نیز به میدان رفت.
سبک بازی و هویت شخصی
منیر بازیکنی چندپُسته است که می‌تواند در نوک حمله، وینگر راست یا چپ، یا حتی پشت مهاجم بازی کند. او بازیکنی غریزی با کارایی بالا و تکنیک مناسب توصیف شده است. پای راستش ضعیف‌تر است اما با پای چپ گل‌های زیادی زده است.
فراتر از فوتبال، او در جشن قهرمانی لیگ اروپا ۲۰۲۰ با پرچم آمازیغ عکس گرفت؛ حرکتی که واکنش‌های متفاوتی در مراکش و میان فعالان آمازیغ داشت و بُعدی فرهنگی به شخصیت او بخشید. همچنین در فعالیت‌های خیریه باشگاه‌هایش مشارکت داشته است.
حرفه‌ای جهانی
حرفه‌ی منیر الحدادی داستانی چندلایه و سرشار از سازگاری است. او از فشارهای سنگین بارسلونا عبور کرد، در تیم‌های مختلف لالیگا هویت جدیدی یافت، و در نهایت با تغییر ملیت، سهمی در تغییر قوانین جهانی فیفا داشت.
اکنون با انتقال به استقلال ایران، بار دیگر ثابت کرده که آماده‌ی چالش‌های تازه است؛ ماجراجویی‌ای در قاره‌ای جدید و لیگی متفاوت. میراث او نه‌فقط جام‌ها و گل‌ها، بلکه داستانی است از پایداری، انعطاف‌پذیری و موفقیت بر اساس شرایطی که خود خلق کرده است.
