آیا کمیته انضباطی فوتبال ایران با شجاع خلیل‌زاده شوخی دارد؟
اگر فکر می‌کنید کمیته انضباطی فدراسیون فوتبال برای برخورد با تخلفات جدیت دارد، شاید وقت آن باشد که دوباره به تصمیمات و عملکردهای این کمیته نگاه کنید.
با صدور تصمیمات انضباطی در روزهای اخیر، کمیته انضباطی فدراسیون فوتبال توانست نه‌تنها ابهامات را رفع کند، بلکه به داغ شدن دوباره بحث‌ها و حرف‌وحدیث‌های مختلف کمک کرد. یکی از این رای‌ها که جنجال‌های بسیاری را به‌وجود آورد، تصمیم درباره دیدار چادرملو و تراکتور بود که در آن یک امتیاز از تیم چادرملو کسر شد. ابوالفضل حسن‌زاده، رئیس کمیته انضباطی، برای توجیه این تصمیم اشاره کرد که از اختیارات قانونی خود استفاده کرده‌اند. اما مشکل اینجاست که گفته می‌شود در این‌گونه آرای انضباطی باید وحدت رویه وجود داشته باشد، چیزی که به‌نظر می‌رسد در فدراسیون فوتبال عملاً دیده نمی‌شود. اگر این اختیارات قانونی واقعاً معتبر هستند، چرا در بازی‌های گذشته هیچ‌گاه از این ابزار استفاده نشده است؟ در همین فصل بازی‌هایی برگزار شده‌اند که حتی برخی از آنها به بروز آسیب‌های شدید جسمی برای تماشاگران منجر شده‌اند، اما در این موارد هیچ حکمی مشابه صادر نشده است. در چنین شرایطی این سؤال پیش می‌آید که آیا قانون می‌تواند سلیقه‌ای باشد؟ یعنی اینکه هر وقت که دلمان بخواهد، به آن استناد کنیم و در مواقعی که تمایلی نداشته باشیم، رأی متفاوتی صادر کنیم؟ آیا وحدت آرا در کمیته انضباطی دیگر معنایی ندارد؟
اما موضوع دیگری که در تصمیمات این کمیته مطرح شد، حرکت جنجالی شجاع خلیل‌زاده، مدافع تراکتور در دیدار با چادرملو بود. این حرکت به‌قدری شنیع بود که نه تنها قابل بیان نیست، بلکه به هیچ وجه نباید در معرض افکار عمومی قرار می‌گرفت. شجاع خلیل‌زاده پس از این حرکت، در توضیح این عمل گفت که کشاله پایش دچار درد شده و به همین دلیل این موضوع را به کادر پزشکی اطلاع داده است. جالب توجه است که حسن‌زاده در واکنش به این دفاعیه، اعلام کرد که ابتدا با مسئولان ایفمارک درباره صحت این ادعا صحبت خواهد کرد. این صحبت‌ها نشان می‌دهد که کمیته انضباطی حتی زحمت نداده که فیلم مربوط به این حرکت را مرور کند. وقتی شجاع خلیل‌زاده این حرکت را انجام می‌دهد، کاملاً مشخص است که به تماشاگران رو کرده و پشت به نیمکت ایستاده است؛ در چنین شرایطی او نمی‌توانسته با کادر پزشکی تیمش صحبت کند. این سوال پیش می‌آید که آیا رئیس کمیته انضباطی حتی با مسائل ابتدایی این‌چنینی آشنا نیست؟ واقعاً جای تعجب دارد که کمیته انضباطی در برخورد با چنین مواردی تا این حد دچار بی‌دقتی شده است. در گذشته نیز حسن‌زاده در برخورد با مسائل مشابه سابقه‌ای عجیب از خود به‌جا گذاشته بود؛ به‌عنوان مثال پس از مصاحبه علیرضا بیرانوند در خصوص «شیرینی دادن» به هیئت مدیره پرسپولیس، وی اعلام کرد که «شیرینی دادن جرم نیست و فرد باید صراحتاً جرمی را منتسب کند. بیرانوند صرفاً نشر اکاذیب کرده است!»
اما به غیر از این موارد، یکی از دیگر مسائلی که در ورزش ایران به‌ویژه در فوتبال شاهد آن هستیم، صدور آرای تعلیقی است. در واقع کمیته انضباطی به‌طور مکرر به جای صادر کردن آرای قطعی، تصمیمات تعلیقی می‌دهد که هیچ تأثیر واقعی و بازدارندگی ندارند. در چنین شرایطی، به‌نظر می‌رسد که آرای کمیته انضباطی نه تنها هیچ‌گونه تأثیر مثبتی در کاهش خشونت‌ها و ناهنجاری‌ها ندارند، بلکه بر شدت این مشکلات نیز می‌افزایند. در چنین فضایی، این پرسش مطرح می‌شود که آیا کمیته انضباطی به‌طور جدی با مسائل اخلاقی و تخلفات برخورد می‌کند یا این که با آنها به‌طور ساده‌انگارانه برخورد کرده و حتی با شوخی به‌نظر می‌آید؟
در نهایت، وضعیت کمیته انضباطی و کمیته استیناف در فدراسیون فوتبال ایران باعث ایجاد تنش‌های بیشتر، خشونت‌های فزاینده و ناهنجاری‌های قابل توجه شده است. این کمیته‌ها با آرای نا‌کارآمد و برخوردهای سلیقه‌ای، نه تنها در رفع مشکلات موفق نبوده‌اند بلکه به‌طور غیرمستقیم به گسترش بی‌اخلاقی‌ها در فوتبال ایران دامن زده‌اند.
