رامین رضاییان؛ وقتی نظم استقلال قربانی بازیکن‌سالاری می‌شود
در شرایطی که استقلال با بحران‌های مدیریتی و فنی دست‌وپنجه نرم می‌کند، حاشیه‌های تازه از سوی یکی از بازیکنان باسابقه‌اش، بار دیگر نگاه‌ها را متوجه پدیده نگران‌کننده بازیکن‌سالاری در این باشگاه کرده است.
در پی دیدار استقلال مقابل گل‌گهر سیرجان، رامین رضاییان پس از بازی، در مقابل خبرنگاران اظهاراتی بحث‌برانگیز مطرح کرد که بلافاصله واکنش‌های متعددی را در پی داشت. او در بخشی از صحبت‌های خود عنوان کرد:
«چند سالی است در فوتبال ایران باب شده که برخی از بازیکنان به خودشان اجازه می‌دهند به مدیریت بگویند فلان بازیکن باشد یا نباشد... مدیریت باشگاه هم نباید به بازیکن اجازه دهد درباره بازیکنی دیگر دخالت کند. امیدوارم در استقلال این مسائل وجود نداشته باشد.»
در ادامه همین گفت‌وگو، رضاییان به موضوع تمدید قرارداد خود نیز پرداخت و تاکید کرد که تاکنون هیچ‌کس از مسئولان باشگاه برای مذاکره در این زمینه با او تماسی نگرفته است. این اظهارات باعث تعجب برخی پیشکسوتان باشگاه شد؛ چرا که در شرایط فعلی، استقلال به جای تمرکز بر مسائل درون‌تیمی، اکنون باید با پیامدهای رسانه‌ای ناشی از گفته‌های یک بازیکن باتجربه مواجه شود.
گرچه رضاییان در طول فصل جاری عملکرد فنی قابل قبولی از خود به‌جای گذاشته و موفق به ثبت ۸ گل برای آبی‌پوشان شده است (که بیشتر آن‌ها از روی نقطه پنالتی بوده)، اما مجموعه‌ای از حواشی نیز هم‌زمان با حضور او در استقلال به وقوع پیوسته است. از جدل با جواد نکونام در رختکن گرفته تا عکس‌برداری از خانواده حسینی در یک مرکز خرید در کیش، تا شایعاتی درباره دخالت او در تصمیمات فنی که در یکی از مسابقات با تذکر مستقیم روزبه چشمی همراه شد.
همچنین تنش با اندونگ در جریان یک بازی، خودداری از رفتن به رختکن بین دو نیمه (که فیلم آن در رسانه‌ها منتشر شد)، ترک استادیوم با خودروی شخصی پس از دیدار برابر خیبر خرم‌آباد، و در نهایت، مصاحبه اخیر پس از دیدار با گل‌گهر که منجر به اعتراض رسمی مدیریت و احضار او به کمیته انضباطی باشگاه شد، همگی نشان می‌دهند که رضاییان در خارج از زمین نیز به اندازه میدان مسابقه، در کانون توجهات قرار داشته است.
این اتفاقات در حالی رخ می‌دهند که برخی از هواداران استقلال، علی‌رغم سابقه‌دار بودن این نوع حاشیه‌ها، همچنان تحت تأثیر فضای مجازی از چنین بازیکنانی حمایت می‌کنند. روندی که در سال‌های اخیر جز در مقطع کوتاه دوران قهرمانی با فرهاد مجیدی، نتیجه ملموسی برای استقلال به همراه نداشته است. طرفداران باشگاه که باید به‌دنبال دلایل واقعی ناکامی تیم باشند، گاهی حتی در برابر پیشکسوتان منتقد موضع می‌گیرند و از بازیکنانی حمایت می‌کنند که خود عامل ایجاد چالش در ساختار باشگاه هستند.
نمونه مشابه این رفتار را می‌توان در برخورد هواداران با سعید مهرداد رضاوند دید؛ زمانی که او نسبت به شرایط اندونگ اظهار نظر کرد، با موجی از انتقادات هواداری مواجه شد، اما اکنون در قبال موضع‌گیری صریح رضاییان علیه دیگر بازیکنان تیم، همان هواداران نه تنها سکوت کرده‌اند، بلکه به حمایت از او برخاسته‌اند.
به باور برخی ناظران، این نوع برخوردها یکی از دلایل اصلی بی‌ثباتی شخصیت تیمی استقلال در سال‌های گذشته بوده است. موضوعی که فرهاد مجیدی نیز پیش از ورود به عرصه سرمربیگری، به آن اشاره کرده بود؛ او اعتقاد داشت استقلال نیازمند بازسازی شخصیت خود است و با همین رویکرد توانست تیم را پس از سال‌ها بدون شکست به قهرمانی برساند.
در نهایت شاید اکنون زمان آن فرا رسیده باشد که هواداران استقلال با نگاهی واقع‌بینانه‌تر، همه بازیکنان را با یک معیار بسنجند؛ چه آن‌هایی که سابقه حضور در تیم رقیب را داشته‌اند و چه دیگران. بازیکنی که باشگاه برای جذب او نزدیک به یک میلیون دلار هزینه کرده، باید نه فقط در زمین مسابقه، بلکه در خارج از آن نیز رفتاری در شأن باشگاه و هوادارانش از خود نشان دهد.
