آیا قهرمانی تراکتور با نواقص قانونی همراه است؟

تراکتور پس از سال‌ها تلاش بی‌ثمر در رقابت‌های لیگ برتر ایران، در نهایت توانست طلسم ناکامی‌هایش را بشکند و جام قهرمانی را از آنِ خود کند. این تیم که در دوره‌های مختلف به کسب عنوان قهرمانی نزدیک شده بود، در نهایت موفق شد پس از سال‌ها تلاش مستمر و صرف هزینه‌های بالا، این فصل را متفاوت از دیگر فصول به پایان برساند. با تغییر مالکیت تراکتور به محمدرضا زنوزی، این تیم وارد دوره‌ای شد که در آن هر فصل برای رسیدن به قهرمانی بیشترین تلاش را انجام داد. در این فصل اما، همه چیز به شکل خاصی پیش رفت؛ زنوزی و تیم مدیریتی او، علاوه بر خرید بازیکنان شاخص، در تلاش بودند تا تیم را به مربی‌ای با تجربه در فوتبال ایران بسپارند. در نهایت، نتیجه این تدابیر زودتر از پایان لیگ مشخص شد و تراکتور توانست پس از ۲ هفته قبل از پایان لیگ، جام قهرمانی را به دست آورد.

چرا قهرمانی تراکتور جنجالی شد؟ اما قهرمانی تراکتور به مذاق هواداران سایر تیم‌های مدعی، به ویژه پرسپولیسی‌ها، خوش نیامد. این نارضایتی ریشه در مسائل مختلفی داشت. یکی از مهم‌ترین دلایل این واکنش‌ها به شیوۀ خرید بازیکنان از سوی تراکتور برمی‌گردد. از همان آغاز فصل، تراکتور با توجه به حضور در بازار نقل‌وانتقالات، توانست ستاره‌های تأثیرگذاری را از پرسپولیس به تبریز منتقل کند. این اقدام ابتدا موجب بروز تنش‌هایی بین طرفداران دو تیم شد و در ادامه اختلافات بیشتر به سمت علیرضا بیرانوند کشیده شد.

بحران بیرانوند و تراکتور در شرایطی که دیگر بازیکنان پرسپولیس نیز به تراکتور پیوستند، بیرانوند داستان متفاوتی داشت. این دروازه‌بان که قرارداد رسمی با پرسپولیس داشت، با فسخ یک‌طرفه آن، راهی تبریز شد. پرسپولیس به این اقدام شکایت برد و درخواست محرومیت طولانی مدت برای بیرانوند و همچنین مجازات برای باشگاه تراکتور به دلیل اغوا کردن این بازیکن را داشت. این شکایت‌ها به کمیته‌های قضائی فدراسیون فوتبال ارجاع داده شد، اما علیرغم گذشت ماه‌ها، هنوز هیچ حکم قطعی صادر نشده است. این تأخیر باعث شده است که شایعاتی در مورد فشارهای بیرونی به فدراسیون برای عدم صدور حکم علیه تراکتور شکل گیرد. همچنین، فدراسیون از تهدیدات محمدرضا زنوزی نیز به راحتی عبور کرد، که موجب شد انتقادها به روند صدور احکام در این پرونده افزایش یابد.

مسائل انضباطی و انتقاد از تراکتور در کنار این مسائل، تراکتور با موضوعاتی چون صدور احکام سبک انضباطی برای بازیکنانش نیز مواجه بود که این موارد به تنش‌های موجود افزود. در فضای مجازی و در کُری‌خوانی‌ها، از واژه‌های «ناپاک» برای زیر سوال بردن قهرمانی یکدیگر استفاده می‌شود. اما با این وجود، نباید از دستاوردهای فنی تیم تراکتور و سرمربی آن غافل شد.

آیا قهرمانی تراکتور به خاطر بیرانوند به خطر می‌افتاد؟ با وجود اینکه بیرانوند به عنوان یکی از بازیکنان کلیدی تراکتور شناخته می‌شود، واقعیت این است که عملکرد او در فصل جاری آنچنان که انتظار می‌رفت، درخشان نبوده است. دروازه‌بان تراکتور بیشترین تعداد کلین‌شیت را داشت، اما در مقاطع زیادی از فصل نتوانست تاثیر زیادی در نتیجه‌گیری تیم بگذارد. حتی اگر بیرانوند محروم هم می‌شد، احتمالاً این مسأله هیچ تأثیری بر روند قهرمانی تراکتور نداشت. حسین پورحمیدی، جانشین بیرانوند در این فصل، دروازه‌بانی با تجربه است که در فصل گذشته بهترین دروازه‌بان لیگ شد و تعداد زیادی کلین‌شیت ثبت کرد. در واقع، حتی در صورت عدم حضور بیرانوند، تراکتور همچنان از قابلیت‌های زیادی برای موفقیت برخوردار بود.

ناحق بودن انتقادات و ارزش کار فنی تراکتور بیشترین توجه باید به تلاش‌های فنی دراگان اسکوچیچ، کادر فنی و بازیکنان تیم تراکتور معطوف شود. تیمی که در همه فازها، از دفاع تا حمله، بهترین‌های لیگ را در اختیار داشت. این تیم با در نظر گرفتن توانایی‌های همه بازیکنانش، از جمله دروازه‌بانان، توانست به عنوان شایسته‌ترین تیم قهرمان لیگ برتر ایران شناخته شود. در واقع، این قهرمانی به دلیل کار تیمی و استحکام فنی به دست آمده و نه تنها به دلیل تک ستاره‌ها.

در نهایت، اهمال فدراسیون فوتبال در این میان، تأخیر در صدور حکم پرونده بیرانوند و ضعف‌های انضباطی فدراسیون فوتبال تنها به نفع تراکتور نبوده است. این اهمال در روند قانونی باعث شد که تیمی که شایسته‌ترین تیم برای قهرمانی بود،با اتهامات مختلف و شبهه‌های گوناگون رو‌به‌رو شود و حتی اعتبار قهرمانی‌اش زیر سوال رود.