جدایی یک ملی پوش از استقلال
جدایی ناگهانی سید حسین حسینی از استقلال و همزمانی آن با محرومیت علیرضا بیرانوند، نهتنها معادلات دروازهبانی تیم ملی را تغییر داد بلکه پس از سالها، استقلال را بدون نمایندهای ثابت در چارچوب تیم ملی قرار داد.

با قطعی شدن محرومیت علیرضا بیرانوند از بازیهای ملی و تأیید این حکم توسط مهدی تاج، تیم ملی ایران در نخستین فیفا دی پیش رو، ناچار است بدون دروازهبان شماره یک خود به میدان برود. این غیبت، بهطور طبیعی نگاهها را به سمت سایر گزینهها سوق داده بود؛ یکی از جدیترین این گزینهها سید حسین حسینی، کاپیتان اول و گلر باسابقه استقلال در فصل گذشته بود.
حسینی که سالها به عنوان یکی از ستونهای اصلی آبیپوشان و از ملیپوشان ثابت این تیم در اردوهای اخیر شناخته میشد، در حرکتی غیرمنتظره از استقلال جدا شد. این جدایی نه تنها حضور یکی از با تجربهترین گلرهای لیگ را از ترکیب استقلال کم کرد، بلکه سهم این باشگاه در جمع ملیپوشان تیم ملی را نیز کاهش داد.
پیشتر استقلال با چهرههایی چون صالح حردانی، ابوالفضل جلالی و روزبه چشمی به همراه حسینی، چهار بازیکن ملیپوش در اردوهای تیم ملی داشت. هرچند اکنون با ورود نفراتی مانند عارف آقاسی، رزاقینیا و سعید سحرخیزان احتمالاً این تعداد دوباره افزایش یابد، اما نبود یک دروازهبان فیکس ملی، نقطهضعفی است که به چشم میآید.
نگاهی به تاریخ فوتبال ایران نشان میدهد که استقلال دروازهبانان بزرگی را به تیم ملی معرفی کرده است؛ از فرامرز ظلی و منصور رشیدی گرفته تا ناصر حجازی، احمدرضا عابدزاده، بهزاد غلامپور، هادی طباطبایی، وحید طالبلو، پرویز برومند، سید مهدی رحمتی، محمد محمدی و خود حسین حسینی. اما حالا، در آستانه جام جهانی ۲۰۲۶، احتمال دارد برای نخستینبار پس از دههها، استقلال نمایندهای در جمع گلرهای ملیپوش نداشته باشد.
این در حالی است که به گفته کارشناسان دروازهبانی کشور، حسینی با سابقه حضور در جام جهانی ۲۰۲۲ قطر و بازی مقابل تیمهای انگلیس و ولز، و همچنین کسب عنوان بهترین دروازهبان لیگ قهرمانان آسیا در فصل گذشته، شانس اول ایستادن درون دروازه تیم ملی در بازیهای پیشرو مقابل روسیه و ساحل عاج بود. با این حال، بنا بر دلایلی که هنوز بهطور شفاف اعلام نشده، او تصمیم به جدایی از استقلال گرفت و راهی سپاهان شد.