استقلال زیر فشار روانی؛ چرا ستاره‌های آبی یک‌شبه خاموش شدند؟
شکست استقلال مقابل المحرق نه‌تنها نتیجه‌ای تلخ برای هواداران بود، بلکه نشانه‌ای آشکار از بحرانی است که روح و روان بازیکنان این تیم را نشانه گرفته است.
استقلال در دیداری پرتنش مقابل تیم المحرق تن به شکست داد؛ دیداری که در آن حتی بازیکنان آماده هفته‌های گذشته هم به وضوح دچار افت کیفیت شدند. روندی که نشان می‌دهد فشار روحی و روانی سنگینی روی ساق‌های بازیکنان استقلال سایه انداخته و هر کدام تلاش می‌کنند به‌تنهایی نقش قهرمان تیم را ایفا کنند و این موضوع شرایط را برای کل مجموعه دشوارتر کرده است.
علیرضا کوشکی و یاسر آسانی، که در بازی‌های گذشته با تکنیک و موقعیت‌سازی خود امیدهای اصلی استقلال محسوب می‌شدند، در این دیدار چهره‌ای کاملاً متفاوت داشتند. هر بار که به سمت دروازه حرکت می‌کردند، با شوت‌های بی‌هدف و تصمیمات عجولانه فرصت‌های طلایی را از دست دادند. این تصمیم‌های فردی نه‌تنها کمکی به تیم نکرد بلکه باعث شد استقلال دو مهره تکنیکی خود را عملاً از دست بدهد.
این افت تنها به کوشکی و آسانی محدود نبود. دیدیه اندونگ یکی از ضعیف‌ترین بازی‌های خود را ارائه داد، ابوالفضل جلالی و رامین رضاییان با ارسال‌های ناموفق عملاً بی‌اثر بودند و حتی مدافعان میانی تیم، رستم و سامان فلاح، در چندین صحنه روی سرعت حریف کم آوردند. چنین عملکردی نشان داد که مشکلات استقلال فقط در سطح فردی نیست و ساختار دفاعی و شرایط روانی روی کل تیم تأثیر گذاشته است.
بررسی ترکیب استقلال نیز نشان می‌دهد مشکل فراتر از بازیکنان است. زمانی که تمامی مدافعان یک تیم در بازی‌های مختلف با اشتباهات مشابه زمینه‌ساز شکست می‌شوند، نمی‌توان صرفاً آن را به خطاهای فردی نسبت داد. به‌نظر می‌رسد مجموعه استقلال گرفتار بحرانی عمیق‌تر شده است؛ بحرانی که از رختکن آغاز شده و به زمین مسابقه منتقل می‌شود.
نکته قابل‌توجه اینجاست که حتی پس از برگزاری چند جلسه تمرینی برای رفع نقاط ضعف، هیچ بهبودی در کیفیت بازی تیم دیده نشد. برعکس، بازیکنانی مانند کوشکی، آسانی و حتی مهران احمدی که پیش‌تر آماده نشان داده بودند، در این دیدار نتوانستند توانایی واقعی خود را نشان دهند و اسیر افت شدید عملکرد شدند.
