رفتار عجیب قلعهنویی بعد از بازی روسیه
بازی تدارکاتی تیم ملی ایران مقابل روسیه، بیش از آنکه یادآور محک فنی بازیکنان باشد، به صحنهای برای تصمیمات جنجالی امیر قلعهنویی تبدیل شد؛ تصمیماتی که حالا با واکنشهای گستردهای روبهرو شدهاند.

دیدار تدارکاتی تیم ملی فوتبال ایران برابر روسیه در شهر ولگوگراد با شکست ۲ بر ۱ شاگردان امیر قلعهنویی به پایان رسید؛ دیداری که نه تنها نتیجهاش مورد توجه قرار گرفت، بلکه نحوهی عملکرد و تصمیمگیری سرمربی تیم ملی نیز حاشیهساز شد.
در این مسابقه، تیم ملی ابتدا با دریافت گل نخست از حریف عقب افتاد، سپس با گل امیرحسین حسینزاده بازی را به تساوی کشاند، اما در ادامه دروازهاش برای دومین بار باز شد تا شکست دیگری در کارنامهی سرمربی فعلی تیم ملی ثبت شود. این نتیجه، سومین مسابقهی پیاپی بدون پیروزی برای امیر قلعهنویی و دومین شکست متوالی او محسوب میشود. هرچند در بازیهای تدارکاتی معمولاً نتیجه در اولویت نیست، اما سبک بازی و کیفیت عملکرد تیم معیار مهمتری برای ارزیابی محسوب میشود؛ معیاری که تیم ملی در این دیدار چندان موفق در آن ظاهر نشد.
تصمیمهای جنجالی قلعهنویی
پیش از سفر تیم ملی به روسیه، انتخابهای قلعهنویی در فهرست بازیکنان پرسشبرانگیز بود. او در حالی وارد فیفادی مهر شد که هیچ دفاع چپ تخصصی در ترکیب نداشت. در کنار این موضوع، دعوت مجدد از علیرضا جهانبخش — بازیکنی که مدتی است بدون تیم مانده — واکنشهای بسیاری را در فضای رسانهای برانگیخت.
در ترکیب اولیه مقابل روسیه نیز قلعهنویی تصمیم گرفت بازیکنی غیرتخصصی را در پست دفاع چپ به میدان بفرستد. از سوی دیگر، او با وجود دوری چندماههی علیرضا بیرانوند از میادین، ترجیح داد دوباره به او میدان دهد؛ تصمیمی که با توجه به نتیجهی نهایی، چندان ثمربخش نبود. حاصل تمام این انتخابها، شکست تیم ملی ایران در دیداری بود که انتظار میرفت فرصتی برای آزمودن ترکیبهای جدید باشد.
سؤال بزرگ: چرا تعویض نکرد؟
یکی از جنبههای عجیب این مسابقه، تعداد کم تعویضهای تیم ملی بود. بازیهای تدارکاتی معمولاً برای ارزیابی وضعیت بازیکنان و محک زدن مهرههای تازه در نظر گرفته میشوند، اما قلعهنویی برخلاف انتظار تنها از چهار تعویض استفاده کرد.
در حالی که در دیدارهای رسمی، هر تیم اجازهی پنج تعویض در سه نوبت را دارد، در بازیهای دوستانه معمولاً با توافق دو تیم امکان تعویضهای بیشتری وجود دارد. برای نمونه، روسیه در همین مسابقه شش تعویض انجام داد. همین تفاوت سبب شده تا این پرسش شکل بگیرد که چرا سرمربی ایران در چنین دیداری به بازیکنان جوانتر و تازهنفستر میدان نداد؛ بهویژه وقتی هدف از برگزاری بازیهای تدارکاتی، شناخت تواناییهای ترکیب گستردهتر تیم ملی است.
انتخاب جنجالی: جهانبخش در اولویت
یکی از تصمیمهای بحثبرانگیز امیر قلعهنویی در جریان مسابقه، نخستین تعویض او بود؛ جایی که به جای میدان دادن به بازیکنان جوان، علیرضا جهانبخش را وارد زمین کرد. بازیکنی که نهتنها مدتهاست بدون تیم است، بلکه عملکردش در دیدارهای اخیر نیز انتقادهای فراوانی به همراه داشته است. جهانبخش در بازی مقابل روسیه نمایشی کمرمق داشت و در دقایقی حتی در آستانهی دریافت کارت قرمز قرار گرفت.
پس از او، سرمربی تیم ملی از محمد قربانی، دانیال اسماعیلیفر و کسری طاهری نیز استفاده کرد. با این حال، وقتی تیم ملی از حریف عقب بود، انتظار میرفت مهرههای هجومیتری مانند اللهیار صیادمنش یا علی علیپور — که انگیزهی بالایی برای بازی داشتند — به میدان فرستاده شوند. علاوه بر این، چهرههای جوانی همچون مهدی هاشمنژاد و محمدجواد حسیننژاد هم در فهرست حضور داشتند که میتوانستند با انرژی و خلاقیت خود به تیم ملی کمک کنند، اما قلعهنویی ترجیح داد از آنها استفاده نکند.
در نهایت، امیر قلعهنویی تنها چهار تعویض انجام داد؛ تصمیمی که باعث شد فرصت حضور دیگر بازیکنان در این دیدار از بین برود. این در حالی است که هدف اصلی بازیهای تدارکاتی، فراهم کردن فرصت برای ارزیابی و هماهنگی بازیکنان تازهوارد است. همین مسئله حالا به یکی از نقاط انتقادی اصلی عملکرد قلعهنویی تبدیل شده است.
جمعبندی:
دیدار با روسیه، نهتنها از نظر نتیجه برای تیم ملی ایران خوشایند نبود، بلکه سؤالات زیادی دربارهی رویکرد فنی و تصمیمات امیر قلعهنویی بر جای گذاشت. عملکرد او در این بازی، نگاهها را بیش از پیش متوجه لیست و ترکیبهای آیندهی تیم ملی کرده است؛ بهویژه اینکه تیم در مسیر آمادهسازی برای رقابتهای جهانی قرار دارد و هر تصمیم اشتباه میتواند در آینده تأثیرگذار باشد.