درخواست فوری از AFC: ایران را از آسیا حذف کنید تا بیشتر از این تحقیر نشویم!
سال‌هاست که فوتبال ایران درجا می‌زند و هر بار با جملات پرطمطراق، خودمان را فریب می‌دهیم. اما آیا واقعاً جایی در فوتبال آسیا داریم؟
بار دیگر نمایندگان ایران در آسیا ناکام ماندند. پرسپولیس و سپاهان در مرحله گروهی لیگ قهرمانان و لیگ نخبگان آسیا حذف شدند، استقلال و تراکتور نیز نتوانستند از اولین مرحله حذفی فراتر بروند. نتیجه این حضور ناامیدکننده چیست؟ تحقیر در برابر رقبا و کری‌خوانی‌هایی که دیگر رنگ و بویی از افتخار ندارند. حالا هواداران استقلال و پرسپولیس نه درباره قهرمانی‌های آسیایی، بلکه درباره اینکه کدام تیم کمتر گل خورده، به جان هم افتاده‌اند. آیا این وضعیت خنده‌دار نیست؟
وقتی قهرمان لیگ برتر ایران حریف تیم هشتم عربستان هم نمی‌شود، دیگر چه انتظاری می‌توان داشت؟ زمانی که صحبت از برتری تیم‌های عربی می‌شد، خودمان را با جملاتی مانند "ما غیرت داریم" فریب می‌دادیم. اما در دنیای امروز، غیرت به‌تنهایی کافی نیست. امکانات، مدیریت، سرمایه‌گذاری و تکنولوژی حرف اول را می‌زند و ما در هیچ‌کدام حرفی برای گفتن نداریم. هنوز بعد از سال‌ها درباره ورود VAR بحث می‌کنیم، آن هم درحالی‌که این تکنولوژی در ایران بیشتر به یک شوخی شبیه است تا یک ابزار کمک داوری واقعی.
واقعیت این است که فوتبال ایران در آسیا محکوم به شکست است. در سال‌های اخیر، امید برخی هواداران به تیم‌هایی مانند تراکتور بود که شاید بتوانند در سطح دوم آسیا آبروداری کنند. اما همین تیم نیز از پس التعاون، تیم هشتم عربستان، برنیامد. فوتبال ایران به اما و اگر عادت کرده است. در هفته پایانی مرحله گروهی لیگ نخبگان آسیا، هزاران سناریو بررسی شد که شاید یکی از نمایندگان ایران بتواند صعود کند، اما در نهایت یک تیم ایرانی، تیمی دیگر از کشور خودش را حذف کرد! این داستان آشنای فوتبال ماست: خودزنی و شکست.
سال‌ها بود که مدیران و هواداران از بی‌پولی می‌نالیدند، اما حالا که منابع مالی آمده، مشکل دیگری پدید آمده است: ناتوانی در مدیریت این پول! هنوز همان آشفتگی‌های مالی، بدهی‌های انباشته و قراردادهای عجیب‌وغریب به قوت خود باقی است. در این میان، هوادار ایرانی هر روز با یک خبر جدید از جریمه‌های مالی، شکایت‌های بین‌المللی یا جدایی ستاره‌های معدود تیم‌هایش روبه‌رو می‌شود. با چنین شرایطی، دیگر چه دلیلی برای حضور در رقابت‌های آسیایی داریم؟
برخی هواداران نگران کاهش سهمیه ایران در آسیا هستند. اما آیا اصلاً نیازی به این سهمیه داریم؟ چرا باید به رقابتی برویم که فقط تبدیل به زنگ تفریح تیم‌های عربی شویم و بعد هم کری بخوانیم که "ما کمتر گل خوردیم"؟ وقتی بهترین تیم لیگ ایران از پس تیم‌های درجه دو و سه عربستان برنمی‌آید، چه دلیلی برای ادامه این حضور تحقیرآمیز وجود دارد؟
از کنفدراسیون فوتبال آسیا درخواست می‌کنیم که سهمیه ایران را در آسیا حذف کند. اگر هم این اتفاق نیفتاد، حداقل از تیم‌های ایرانی می‌خواهیم که در این رقابت‌ها شرکت نکنند. شاید این‌گونه، لااقل اندکی از حیثیت فوتبال ایران حفظ شود. و خطاب به هواداران: "کری‌ها را کنار بگذارید؛ همه ما محکوم به حذف هستیم!"
