افزایش عجیب و غریب قیمت اسباب‌کشی در تهران؛ چالش بزرگ برای مستأجران
هزینه‌های سرسام‌آور اسباب‌کشی در تهران به معضلی بزرگ برای خانواده‌ها، به‌ویژه مستأجران، تبدیل شده است. کرایه کامیونت و دستمزد کارگرها برای جابه‌جایی وسایل خانه، حالا می‌تواند به‌اندازه حقوق یک ماه کارگر یا حتی بیشتر تمام شود و این پرسش را مطرح می‌کند: آیا اسباب‌کشی در پایتخت، دیگر یک انتخاب است یا یک بحران مالی تمام‌عیار؟
در پایتخت، اسباب‌کشی دیگر به معنای جابه‌جایی ساده چند اثاثیه نیست؛ بلکه به یک پروژه پرهزینه و پراسترس تبدیل شده است که برای بسیاری از خانواده‌ها، به یک بحران مالی قابل‌توجه بدل شده است. افزایش تورم و گرانی‌های بی‌سابقه، حالا حتی تغییر مکان خانه‌نشینی را هم سخت‌تر کرده و هزینه‌های سنگین اسباب‌کشی کاری کرده که برخی خانواده‌ها از فکر جابه‌جایی منصرف شوند.
هزینه‌های حمل بار: از پایه تا موانع پنهان
به گزارش خبرآنلاین، هزینه اجاره یک کامیونت مسقف برای حمل بارهای یک آپارتمان تقریباً ۷۰ تا ۹۰ متری در تهران بین ۶ تا ۹.۵ میلیون تومان است. این قیمت‌ها شامل خدمات پایه بوده و عوامل دیگری همچون تعداد کارگر، بسته‌بندی، تعداد طبقات و مسافت نیز می‌تواند هزینه‌ها را افزایش دهد. نکته مهم این است که این ارقام، با توجه به عوامل مختلف ممکن است تا ۲۰ درصد نوسان داشته باشند.
برخی شهروندان تهران نسبت به افزایش بی‌رویه این نرخ‌ها شکایت دارند. فردی که اخیراً از خیابان جمهوری به تهرانپارس نقل مکان کرده، در این باره می‌گوید: "فقط برای یک ماشین و دو کارگر، بدون حتی خدمات بسته‌بندی، ۱۴ میلیون تومان دادم. واقعاً حیرت‌آور بود!"
دستمزد کارگر: هزینه‌ای ساعتی و غیرقابل توجیه
دستمزد کارگرهای حمل بار در سه ساعت اول کاری بین ۵۵۰ تا ۷۵۰ هزار تومان برای هر نفر است. اگر باربری بیش از این مدت زمان طول بکشد، هزینه هر ساعت اضافه‌کاری نیز بین ۲۵۰ تا ۳۵۰ هزار تومان می‌شود. برای جابه‌جایی یک خانه معمولی که معمولاً به ۴ تا ۵ ساعت کار نیاز دارد، حداقل دو یا سه کارگر باید مشغول به کار باشند. بنابراین، تنها دستمزد کارگرها می‌تواند بین ۳ تا ۴.۵ میلیون تومان باشد.
طبقات بدون آسانسور: معضلی دیگر و هزینه اضافی
اگر خانه شما در طبقات بالای ساختمان و بدون آسانسور قرار دارد، انتظار پرداخت هزینه‌های اضافی را داشته باشید. برخی شرکت‌های باربری برای طبقات بدون آسانسور، مبالغی بین ۵۰۰ تا ۷۰۰ هزار تومان برای هر طبقه دریافت می‌کنند. در موارد خاص که آسانسور خراب است یا استفاده از آن ممنوع شده، معمولاً مبلغی توافقی تعیین می‌شود که اغلب منجر به چانه‌زنی میان مشتری و کارگران می‌شود.
هزینه بسته‌بندی: جدی‌تر از آنچه تصور می‌کنید
اگر بخواهید خدمات بسته‌بندی حرفه‌ای برای وسایل خود داشته باشید، برای یک خانه با متراژ متوسط (۷۰ تا ۹۰ مترمربع) باید مبلغی بین ۸ تا ۱۵ میلیون تومان کنار بگذارید. قیمت کارتن‌های بسته‌بندی نیز بین ۸۰ تا ۱۵۰ هزار تومان است و معمولاً هر خانه به ۳۰ تا ۵۰ عدد کارتن نیاز دارد. البته شکایات نسبت به کیفیت کار بسته‌بندی نیز به گوش می‌رسد؛ یکی از شهروندان اظهار داشته: "من ۱۲ میلیون برای بسته‌بندی وسایل دادم اما بعداً دیدم برخی وسایل آسیب دیده‌اند."
حمل وسایل سنگین: یک چالش جداگانه
اگر وسایلی خاص مثل یخچال ساید، پیانو یا گاوصندوق دارید، باید آماده پرداخت هزینه‌های اضافی باشید. هزینه حمل یخچال ساید بین ۸۰۰ هزار تا ۲ میلیون تومان، حمل پیانو بین ۱.۵ تا ۳ میلیون و نقل‌وانتقال گاوصندوق نیز بسته به وزن، ممکن است تا ۴ میلیون تومان برسد. برخی خانواده‌ها از حمل چنین وسایلی منصرف شده و آن‌ها را برای مستأجر بعدی در خانه می‌گذارند.
بیمه اسباب‌کشی: اختیاری و نامطمئن؟
شرکت‌های باربری بیمه وسایل را به شکل اختیاری ارائه می‌دهند. سقف بیمه معمولاً تا ۲۰۰ میلیون تومان است و هزینه آن بین ۱ تا ۲ میلیون تومان متغیر می‌باشد. بسیاری از مردم به این بیمه‌ها اعتماد نمی‌کنند؛ به‌عنوان‌مثال یکی از مشتریان گفته: "وقتی مبل ترک خورد، گفتند چون خودم گفته‌ام از طبقه پنج پایین ببرند، این اتفاق شامل بیمه نمی‌شود!"
نرخ‌های نجومی در روزهای تعطیل: فرصت‌سوزی برای سودجویی
در روزهای تعطیل و جمعه‌ها، شرکت‌های باربری نرخ‌های خود را افزایش می‌دهند. تغییر قیمت‌ها در این روزها ممکن است بین ۱۵ تا ۳۰ درصد باشد. همین موضوع سبب شده بسیاری از خانواده‌ها به‌جای تعطیلات، روزهای عادی را برای اسباب‌کشی انتخاب کنند.
اسباب‌کشی: بحران مالی برای قشر کارگر و پیامدهای اجتماعی
حداقل دستمزد ماهانه کارگران در سال ۱۴۰۴ حدود ۱۰ میلیون و ۴۰۰ هزار تومان تعیین شده است. حال تصور کنید یک کارگر بخواهد تنها یک‌بار در سال اسباب‌کشی کند؛ باید بیش از یک ماه دستمزد خود را کنار بگذارد. این موضوع به‌وضوح نشان می‌دهد که اسباب‌کشی برای اقشار کم‌درآمد جامعه، نه تنها یک انتخاب بلکه یک بحران واقعی شده است.
بسیاری از خانواده‌ها به دلیل افزایش نرخ اجاره‌بها مجبور به نقل مکان می‌شوند. اما هزینه‌های سنگین اسباب‌کشی، جلوی بسیاری از این نقل‌مکان‌ها را گرفته است. کسانی که قبلاً به مناطق ارزان‌تر مهاجرت می‌کردند، حالا ترجیح می‌دهند در شرایط سخت‌تر زندگی کنند و از این هزینه‌های سنگین دوری کنند.
نبود نظارت: فرصتی برای سودجویی و تشدید بحران
در چنین وضعیتی، فقدان نظارت و نبود نرخ‌نامه دقیق، به شرکت‌های باربری اجازه داده که قیمت‌ها را به‌دلخواه افزایش دهند. اگرچه برخی اتحادیه‌ها نرخ‌های تقریباً مشخصی را منتشر کرده‌اند، اما واقعیت بازاری که مردم با آن مواجه هستند، بسیار متفاوت است. اسباب‌کشی در تهران حالا به یک بحران مالی و روانی برای خانواده‌ها تبدیل شده و نیازمند اقدامات جدی برای کنترل قیمت‌ها است. آیا مسئولان برای مهار این بحران چاره‌ای خواهند اندیشید؟
