خبر رسمی درباره واردات گوشت اعلام شد
رئیس سازمان دامپزشکی کشور اعلام کرد واردات گوشت نسبت به دام زنده، از نظر بهداشتی و ایمنی برتر است. در حالی که واردات دام زنده در برخی شرایط مزایایی دارد، حفظ سلامت جامعه و جلوگیری از انتشار بیماری‌های خاموش در اولویت سیاست واردات قرار دارد.
در سال‌های گذشته، واردات گوشت قرمز به ابزاری مهم برای تنظیم بازار و کنترل قیمت‌ها تبدیل شده است. بر اساس آمار، دولت در سال گذشته بیش از ۲۰۰ هزار تن گوشت قرمز از کشورهای مختلف وارد کرده است تا نیاز اقشار آسیب‌پذیر تأمین و از افزایش قیمت‌ها جلوگیری شود.
با این حال، بررسی نتایج نشان می‌دهد واردات گوشت منجمد نتوانسته اهداف اصلی مانند حمایت از مصرف‌کننده و تنظیم بازار را به شکل مؤثر محقق کند و تولید داخلی نیز با تهدید مواجه شده است.
تأثیر واقعی واردات بر بازار و تولیدکننده
مدیرعامل اتحادیه مرکزی دام سبک کشور تاکید کرده است: «واردات گوشت تأثیری بر کنترل قیمت نداشته و در برخی موارد گوشت‌های وارداتی با همان قیمت یا حتی بالاتر از گوشت داخلی فروخته می‌شوند. هیچ نظارتی وجود ندارد که این گوشت‌ها واقعاً به دست مصرف‌کننده برسند.»
آمار رسمی گمرک نشان می‌دهد حجم واردات گوشت قرمز در سال ۱۴۰۳ به رکورد تاریخی ۲۲۹ هزار تن رسید، اما کاهش قابل توجهی در قیمت بازار رخ نداد و در برخی ماه‌ها حتی افزایش قیمت هم ثبت شد. کارشناسان معتقدند بخشی از این وضعیت ناشی از ساختار ناکارآمد واردات و وابستگی به واسطه‌هاست که بازار را در اختیار دلالان قرار داده است.
دیدگاه متفاوت: واردات دام زنده به جای گوشت آماده
برخی فعالان حوزه دام و گوشت معتقدند واردات دام زنده می‌تواند راه‌حل پایدارتری برای تنظیم بازار باشد. رئیس شورای تأمین دام کشور در گفت‌وگو با ایسنا بیان کرد: واردات دام زنده باعث کاهش هزینه تولید گوشت و افزایش ارزش افزوده داخلی می‌شود و در عین حال به نفع مصرف‌کننده و تولیدکننده خواهد بود.
او تاکید کرد: «واردات دام پایه پروار، ضمن حفظ زنجیره تولید داخلی و اشتغال، منابع ارزی کشور را نیز مؤثرتر مصرف می‌کند.»
اقتصاد و سیاست؛ دو سوی یک معادله
مسئله واردات گوشت باید در چارچوب وسیع‌تر بررسی شود. این سیاست، هرچند توانسته کمبود عرضه را جبران کند، اما تولیدکننده داخلی را تضعیف کرده، انگیزه پرورش دام را کاهش داده و وابستگی ارزی کشور را افزایش داده است.
رئیس سازمان دامپزشکی کشور در این باره گفت: «از منظر بهداشت و ایمنی غذایی، هر نوع موجود زنده قابل واردات است، اما در مورد دام‌هایی که برای مصرف گوشت وارد می‌شوند، اولویت با گوشت آماده است نه دام زنده. ممکن است دام بدون هیچ علامتی ناقل بیماری‌هایی مانند تب مالت یا تب کریمه کنگو باشد.»
