خبر داغ امروز از افزایش قیمت بنزین
دولت در یک برهه حساس و پرتنش به کار خود آغاز کرد و با وجود فرصتی طلایی در تابستان برای افزایش قیمت بنزین و گازوئیل، نتوانست از این موقعیت بهرهبرداری کند.
چالشهای موجود و فرصتهای از دست رفته
فرصت طلایی تابستان برای اصلاح قیمتها و سیاستهای اقتصادی در شرایطی که تهدیدات اسرائیل بر مراکز انرژی کشور سایه افکنده، بهویژه پس از ترور شهید هنیه، مورد غفلت قرار گرفت. این حوادث و تنشهای منطقهای باعث شده است تا دولت با فشارهای اجتماعی و اقتصادی بیشتری مواجه شود.
در حال حاضر، تغییرات در سیاستهای کلان اقتصادی بهویژه در حوزه مالی و پولی چندان محسوس نیست. دولت با چالشهای جدی در کمبود منابع مالی دست و پنجه نرم میکند و به استقراض از صندوق توسعه ملی روی آورده است. همچنین، سیاستهای پولی بهطور کلی بدون تغییر باقی مانده و کاهش نرخ تورم نیز نتیجه سیاستهای پیشین است که در یک سال و نیم گذشته ادامه داشته است.
ناتوانی در تغییرات سیاست انرژی
در حوزه سیاست انرژی، تصمیمات مربوط به انرژیهای خورشیدی اعلام شده، اما هیچ اقدام عملی در این زمینه صورت نگرفته است. وزارت نفت در تلاش برای تهاتر گاز با ترکمنستان است تا ناترازی مصرف گاز در زمستان را کاهش دهد، اما هنوز نتیجهای حاصل نشده است. همچنین، وزارت نفت از ورود به اصلاح قیمت حاملهای انرژی خودداری کرده و بر این باور است که هر اقدام بدون اصلاح قیمت انرژی، نافرجام خواهد بود.
وضعیت صنعت و رفاه اجتماعی
در بخش صنعت، نشانهای از تغییر رویکرد مشاهده نمیشود و سیاست قیمتگذاری دستوری همچنان برقرار است. در حوزه رفاه اجتماعی، اگرچه معلولان مورد توجه قرار گرفتهاند، این اقدام بهتنهایی تغییر بزرگی در سیاست رفاهی محسوب نمیشود. قوانین و آئیننامههای مربوط به بازنشستگی همچنان بدون اصلاح باقی مانده و بحران صندوقهای بازنشستگی رو به افزایش است.
تنها تغییر قابل توجه، حرکت نرخ ارز دولتی به سمت نرخ بازار آزاد بوده که میتواند نشانهای از تلاش برای اصلاحات اقتصادی باشد. این شکاف نهتنها به فساد دامن زده، بلکه بازار ارز را نیز مختل کرده بود و خوشبختانه اکنون در حال اصلاح است.
نیاز به عمل به جای شعار
رویکرد آقای پزشکیان در شنیدن صدای مردم و تلاش برای هماهنگی با حاکمیت فرصتی بینظیر برای آغاز تغییرات فراهم کرده است. با این حال، این پنجره فرصت باید با اقدامهای مؤثر همراه شود تا امیدها به یأس تبدیل نشود. در غیر این صورت، سیل وقایع میتواند فرصتهای موجود را از بین ببرد و شعارها بدون عمل، از بین خواهد رفت.
در نهایت، برای تحقق دستاوردها و ایجاد تغییرات محسوس، دولت باید بر روی عملگرایی تمرکز کند و شعارها را بهطور جدی در عمل پیادهسازی نماید. امید به تغییر نباید به آرزو تبدیل شود، بلکه باید به یک واقعیت قابل لمس تبدیل گردد.