چرا کشور به تعطیلیهای سراسری گرفتار شده است؟/ بررسی دلایل تعطیلی مدارس و ادارات
در هفت اسفند ۱۴۰۳، برای نخستین بار در تاریخ معاصر، ۲۵ استان از ۳۱ استان کشور به دلیل شرایط جوی و بحران انرژی تعطیل شدند. این روز، مشابه روزهایی بود که تعطیلی مدارس و ادارات، به ویژه در تهران، به یک موضوع رایج تبدیل شد. این رویداد بار دیگر این سوال را مطرح میکند که چرا کشور با چنین چالشهایی روبرو است.

در گذشته، تعطیلیهای سراسری به ندرت مشاهده میشد و تنها در مواقع بحرانی مانند بارش سنگین برف یا شرایط خاص، برخی از مدارس تعطیل میشدند. اما این روزها، تعطیلی مدارس و ادارات به یک روند رایج تبدیل شده است و آنطور که به نظر میرسد، مدیریت کشور نتوانسته به درستی با بحرانها و مشکلات موجود مقابله کند.
در پنج ماه گذشته، مدارس تهران حداقل ۳۵ روز تعطیل شدند. این تعطیلیها تنها به بارش برف و برودت هوا محدود نمیشود. در برخی از موارد، تعطیلیها حتی شامل روزهایی بود که آموزش مجازی نیز به دلیل وضعیت برق و انرژی لغو شد. در همین راستا، تعطیلی ۶ اسفند نیز در بسیاری از استانها گزارش شد.
اما چرا چنین وضعیتی به وجود آمده است؟ یکی از دلایل عمده این شرایط، ناترازی انرژی است. با توجه به نیاز به حفظ پایداری شبکه برق کشور و وابستگی به نیروگاههای گازی، تعطیلی مدارس و ادارات به منظور کاهش مصرف انرژی، به یک راهکار فوری تبدیل شده است. اگرچه این به نظر مشکل اصلی میآید، اما آیا تنها این مسئله سبب تعطیلیها شده است؟
در واقع، بحران انرژی تنها بخشی از مشکلات عمده کشور است. ایران با داشتن یکی از بزرگترین ذخایر نفت و گاز در جهان، نباید با چنین بحرانهایی مواجه شود. اما کشور همچنان درگیر مشکلات مدیریتی است که این مسائل را پیچیدهتر کرده است. یکی از نشانههای این بحران مدیریتی، عقبماندگی در حوزه تکنولوژی انرژی است که در مقایسه با کشورهای همسایه مشهود است.
در زمینه اقتصاد، کشور در رکود به سر میبرد و مشکلات متعددی در بازار مسکن، تورم و کاهش ارزش پول ملی در برابر ارزهای خارجی بروز پیدا کرده است. با افزایش قیمتها، بخصوص در بخش خوراکیها و هزینههای زندگی، مردم روز به روز بیشتر با مشکلات اقتصادی مواجه میشوند.
به همین دلیل، نمیتوان تعطیلیهای سراسری را تنها به ناترازی انرژی نسبت داد. تعطیلیها همچون علامتی از بحرانهای عمیقتر کشور است که در حال پیشرویاند. این بحرانها، اگرچه قابل مشاهده نیستند، اما به تدریج باعث ایجاد مشکلاتی بزرگتر خواهند شد.
در نهایت، شاید باید پرسید آیا این تعطیلیها تنها به عنوان راهکاری موقت برای مدیریت بحرانهای انرژی و دیگر مسائل مورد استفاده قرار میگیرد یا اینکه نشاندهنده مشکلات مدیریتی و ساختاری است که کشور در آن غوطهور است؟