پشت پرده نقشه محرمانه نتانیاهو: حمله همزمان به ایران و لبنان پیش از پایان برجام
در حالی که شمارش معکوس برای پایان محدودیت‌های برجام آغاز شده، یک سیاستمدار لبنانی مدعی است بنیامین نتانیاهو در تدارک عملیاتی گسترده علیه ایران و لبنان در سپتامبر است؛ تحولی که می‌تواند خاورمیانه را وارد مرحله‌ای تازه و پرتنش کند.
در بحبوحه تحولات پیچیده منطقه‌ای، تحلیل‌ها و گمانه‌زنی‌های بسیاری پیرامون آینده روابط ایران، اسرائیل و محور مقاومت در جریان است. در این میان، اظهارات رافی مادایان، دبیر حزب مستقل لبنان و یکی از چهره‌های سیاسی مسیحیان این کشور، توجه زیادی جلب کرده است. وی مدعی شده که نخست‌وزیر اسرائیل، بنیامین نتانیاهو، نقشه‌ای اضطراری برای اجرای یک حمله همزمان به ایران و لبنان در ماه سپتامبر در دست دارد.
به گفته این سیاستمدار لبنانی، نتانیاهو در نظر دارد قبل از فرا رسیدن ماه اکتبر و پایان محدودیت‌های توافق هسته‌ای ایران، دست به اقدامی نظامی بزند. او معتقد است اسرائیل با این حرکت می‌خواهد پیش از آغاز مذاکرات جدید، توان ایران را در حوزه‌های کلیدی تضعیف کند و در عین حال با حمله به لبنان، از توانایی حزب‌الله برای پاسخگویی جلوگیری نماید.
بر اساس این تحلیل، انقضای توافق ۱+۵ با ایران در اکتبر نقطه عطفی در تحولات آتی خواهد بود. در آن زمان، ایران از قید برخی محدودیت‌های هسته‌ای آزاد می‌شود و این مسئله می‌تواند کشورهای غربی را مجبور به مذاکره‌ای تازه با تهران کند. به باور مادایان، همین شرایط فرصتی برای اسرائیل فراهم می‌آورد تا با یک اقدام پیشدستانه، جایگاه ایران در مذاکرات احتمالی را تضعیف کند.
او تاکید کرده است که هدف اصلی اسرائیل از چنین برنامه‌ای، ایجاد شرایط جدید بر زمین پیش از آغاز گفت‌وگوهاست؛ شرایطی که تهران را مجبور به عقب‌نشینی در مواضعش کند.
اما ماجرا تنها به ایران محدود نمی‌شود. مادایان هشدار می‌دهد که لبنان نیز در تیررس نقشه نتانیاهو قرار دارد. از نگاه تل‌آویو، حزب‌الله متحد استراتژیک ایران است و در صورت وقوع درگیری مستقیم میان ایران و اسرائیل، به میدان خواهد آمد. بنابراین، اسرائیل ترجیح می‌دهد با حمله‌ای پیشگیرانه، دست حزب‌الله را از همان ابتدا کوتاه کند و تهدید مرزهای شمالی‌اش را از میان ببرد.
به باور این تحلیلگر، نتانیاهو در کوتاه‌مدت روی دو محور متمرکز است: نخست، آماده‌سازی‌های لجستیکی و اطلاعاتی برای چنین عملیات گسترده‌ای؛ و دوم، متقاعد کردن دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور ایالات متحده، برای همراهی و پشتیبانی از این طرح. او می‌افزاید که بدون حمایت آشکار واشنگتن، هزینه و ریسک یک اقدام یکجانبه برای اسرائیل بسیار بالا خواهد بود.
این روایت – صرف‌نظر از درستی یا نادرستی آن – بازتابی از فضای پرتنش خاورمیانه است؛ فضایی که در آن، اقدامات قهری و نظامی همچنان به عنوان گزینه‌ای جدی روی میز بازیگران منطقه قرار دارد. چنین هشدارهایی یادآور این واقعیت‌اند که در آستانه پایان برجام، هرگونه بی‌ثباتی می‌تواند به سرعت به بحرانی گسترده‌تر و حتی غیرقابل کنترل تبدیل شود.
