مرگ زودرس در کمین جراحان

نتایج تحقیقی منتشر شده در مجله JAMA Surgery حاکی از آن است که پزشکان جراح در ایالات متحده با احتمال ۵۶ درصد بیشتر از پزشکان غیرجراح در معرض مرگ زودرس قرار دارند. این یافته‌ها بار دیگر زنگ خطری جدی برای جامعه پزشکی و نظام سلامت به صدا درآورده است.

بر اساس این پژوهش، آمارها در سال ۲۰۳۰ نشان دادند که میزان مرگ‌ومیر در میان جراحان به حدود ۳۵۵ مورد در هر ۱۰۰ هزار نفر رسیده، در حالی که این رقم برای پزشکان غیرجراح تنها ۲۲۸ مورد بوده است.

بررسی‌ها همچنین نشان می‌دهد که اگرچه سرطان و بیماری‌های قلبی همچنان اصلی‌ترین دلایل مرگ در تمام گروه‌های شغلی محسوب می‌شوند، اما در میان جراحان عوامل دیگری با رتبه بالاتری نقش‌آفرینی می‌کنند:

۱. تصادفات رانندگی که به دلیل شیفت‌های طولانی‌مدت و خستگی شدید، چهارمین علت مرگ جراحان شناخته شده است؛ در حالی که در سایر مشاغل در رتبه نهم قرار دارد.
۲. فشار خون بالا، درگیری‌های فیزیکی و خشونت شغلی در میان جراحان بیش از دیگر گروه‌ها دیده می‌شود.
۳. خودکشی و سکته مغزی نیز سهم قابل توجهی در میان دلایل فوت جراحان دارند.
۴. مرگ ناشی از سرطان در میان جراحان تقریباً دو برابر پزشکان غیرجراح گزارش شده است؛ به طوری که این میزان در جراحان ۱۹۳.۲ مورد در هر ۱۰۰ هزار نفر و در پزشکان غیرجراح ۸۷.۵ مورد بوده است.

محققان ارتباط مستقیم این آمار را با شرایط کاری سخت و فشار روانی و جسمی جراحان دانسته‌اند. عواملی همچون:

• ساعات طولانی حضور در اتاق عمل،

• استرس دائمی و نیاز به تصمیم‌گیری‌های حیاتی،

• مواجهه مستمر با اشعه‌ها، مواد شیمیایی و خون بیماران،

• سبک زندگی ناسالم شامل کمبود خواب، تغذیه نامناسب و نبود فعالیت ورزشی کافی،

• و همچنین خطرات اجتماعی از جمله خشونت علیه پزشکان و حوادث رانندگی بعد از شیفت‌های شبانه.

این پژوهش نشان می‌دهد که حتی بهره‌مندی از دانش پزشکی و دسترسی به امکانات درمانی پیشرفته نیز نمی‌تواند تضمینی برای سلامت و طول عمر پزشکان جراح باشد. پژوهشگران تأکید دارند که توجه جدی به سلامت جسمی و روانی پزشکان، اصلاح ساعات کاری فرسایشی و افزایش حمایت‌های شغلی از ضروریات کاهش مرگ‌ومیر در این قشر است.