سه نقطه تهران که هنوز تشنه مترو هستند
با وجود توسعه شبکه مترو در تهران، هنوز برخی نقاط کلیدی مرکز شهر بدون دسترسی مستقیم به مترو مانده‌اند؛ مناطقی که هر روز هزاران نفر را در ترافیک و شلوغی گرفتار می‌کنند.
افتتاح ایستگاه متروی «مقدس» در روزهای اخیر توجه بسیاری را جلب کرده است. این ایستگاه نه تنها در طراحی و معماری، جلوه‌ای متفاوت ارائه می‌دهد، بلکه از نظر موقعیت مکانی، یکی از نیازهای واقعی شهر را پاسخ می‌دهد. ایستگاه «مقدس» در خیابان کریمخان، تقاطع ویلا و نزدیک کلیسای سرکیس مقدس واقع شده است؛ منطقه‌ای که همواره یکی از پررفت‌وآمدترین نقاط پایتخت بوده و با وجود کافه‌ها، گالری‌ها و فضاهای فرهنگی متعدد، اهمیت ویژه‌ای برای قشر جوان و پاتوق‌باز پیدا کرده است.
با این حال، افتتاح این ایستگاه نشان داد که حتی با وجود ایستگاه‌های میدان ولیعصر و هفت‌تیر در شرق و غرب محدوده، بخش‌هایی از مرکز تهران هنوز به پوشش مترو نیاز دارند. این وضعیت می‌تواند باعث بازنگری در الگوی توسعه متروی تهران شود؛ الگویی که در مقایسه با شهرهایی مانند استانبول و توکیو، چندان منسجم به نظر نمی‌رسد. در بسیاری از شهرهای بزرگ، ایستگاه‌ها بر اساس نیاز واقعی و فاصله تردد شهروندان طراحی می‌شوند، اما در تهران چنین توازنی مشاهده نمی‌شود. برای نمونه، خیابان شریعتی در محدوده تجریش تا میرداماد شش ایستگاه دارد، در حالی که نقاط کلیدی دیگر پایتخت همچنان از این امکان محروم‌اند.
در ادامه به سه منطقه مهم اشاره می‌کنیم که به‌وضوح نیازمند احداث ایستگاه مترو هستند:
سیدخندان
سیدخندان یکی از گره‌های کلاسیک ترافیکی تهران است؛ تقاطعی در مرز چند محور مهم شهری که روزانه هزاران خودرو از آن عبور می‌کنند. با تراکم اداری، آموزشی و مسکونی اطراف، نبود ایستگاه مترو فشار زیادی بر خیابان‌های شریعتی، سهروردی و بزرگراه شهید سلیمانی وارد کرده است. محدوده پل سیدخندان از گذشته تاکنون یکی از قطب‌های اداری تهران بوده و شلوغی آن، پای ثابت شبانه‌روز این نقطه است. ایجاد ایستگاه مترو در این بخش می‌تواند ضمن کاهش ترافیک و آلودگی هوا، دسترسی سریع‌تر به شرق و مرکز شهر را فراهم کند و تأثیر محسوسی بر روانی تردد داشته باشد. بنابراین، سیدخندان به‌عنوان یکی از «نیازهای فوری» متروی تهران مطرح است.
میدان ونک
میدان ونک بدون شک یکی از پررفت‌وآمدترین نقاط پایتخت محسوب می‌شود؛ جایی که تقاطع چند خیابان اصلی، مجتمع‌های اداری، مراکز خرید و بیمارستان‌ها حجم عظیمی از تردد روزانه را به خود اختصاص داده است. با وجود ایستگاه حقانی، حجم ترافیک این محدوده همچنان بالاست. احداث ایستگاه مترو در میدان ونک می‌تواند دسترسی شمال و مرکز شهر را به شکل چشمگیری تسهیل کند و بار ترافیکی محور حقانی–ملاصدرا را کاهش دهد. با تمرکز ادارات کلان، بانک‌ها و مراکز درمانی در این منطقه، حضور مترو بیش از یک ضرورت حمل‌ونقلی، یک الزام مدیریتی برای ساماندهی تردد روزانه است.
پل حافظ
منطقه زیر پل حافظ، در تقاطع خیابان‌های انقلاب و جمهوری، از قدیمی‌ترین نقاط تجاری تهران است. با وجود موقعیت مرکزی و نزدیکی به خیابان‌های مهمی مانند نوفل‌لوشاتو، هنوز ایستگاه مستقیمی ندارد. این محدوده محل تردد دانشجویان دانشگاه امیرکبیر، کارمندان دولتی و کارکنان مراکزی نظیر چارسو و علاالدین است و در ساعات شلوغی به یکی از پرترافیک‌ترین نقاط مرکز شهر تبدیل می‌شود. ایستگاه مترو در اینجا می‌تواند اتصال محور جنوبی-مرکزی تهران را بهبود دهد و مسیر بین خطوط ۱ و ۴ را کوتاه‌تر کند. علاوه بر کارکرد حمل‌ونقلی، ایجاد ایستگاه می‌تواند وضعیت بازار و کسب‌وکار محلی را نیز ارتقا دهد، زیرا افزایش تردد پیاده و سهولت دسترسی انگیزه تقویت این نقطه تجاری را دوچندان می‌کند. پل حافظ از مدت‌ها پیش در ذهن شهروندان به‌عنوان یک منطقه «منتظر مترو» شناخته شده است.
