شکایت پس از ۱۸ سال؛ آیا دیه از صندوق بیت‌المال پرداخت می‌شود؟
بعد از گذشت ۱۸ سال از یک جنایت دلخراش، برادر یکی از قربانیان به دادگاه مراجعه کرده و خواستار پرداخت دیه از صندوق بیت‌المال برای آسیب‌های جسمی واردشده به دخترش شد.
در خردادماه سال ۱۳۸۶، مردی جوان به کلانتری مراجعه و اعلام کرد که اعضای خانواده‌اش را با چاقو مجروح کرده است. مأموران بلافاصله به محل حادثه رفته و مجروحان را به بیمارستان منتقل کردند.
متهم در دفاعیات خود شرح داد که کینه‌اش از برادرش شاهرخ مدت‌ها بود که در دل داشت. او گفته بود که شاهرخ همیشه او را تحقیر می‌کرد و بر آرامش زندگی‌اش تأکید می‌کرد. در یک موقعیت مهم که قرار بود به شغل خوبی دست یابد، برادرش از دستیابی به آن فرصت جلوگیری کرده بود. این موضوع در نهایت به تصمیم وی برای ضربه زدن به شاهرخ و خانواده‌اش منجر شد.
متهم گفته بود: «پس از فوت مادرم، پدرم بیمار شد و برادرم او را به خانه‌اش برد تا از او مراقبت کند. روز حادثه به بهانه عیادت از پدرم به خانه برادرم رفتم و وقتی نسرین، همسر برادرم در آشپزخانه و پدرم خوابیده بود، وارد اتاق سمیرا، دختر ۱۵ ساله‌اش شدم. او در حال کار با کامپیوتر بود که به او حمله کردم و از پشت با چاقو به او ضربه زدم. با شنیدن صدای فریاد، مادر سمیرا وارد اتاق شد و من نیز به او ضربه زدم. پدرم هم به اتاق آمد و من به او نیز ضربات متعددی وارد کردم و سپس فرار کردم.»
ساعاتی بعد، پزشکان بیمارستان اعلام کردند که پدر ۷۰ ساله به دلیل شدت جراحات و خونریزی زیاد جان خود را از دست داده است. سمیرا که بیش از ۴۰ ضربه چاقو خورده بود، به طور معجزه‌آسا زنده ماند، اما از دو دست و دو پای خود فلج شد و قدرت تکلمش را از دست داد. همسرش نسرین نیز پس از مدت‌ها درمان، بهبودی نسبی پیدا کرد.
درخواست قصاص و دیه از سوی اولیای دم
شاهرخ، برادر متهم، پس از وقوع این جنایت به دادگاه مراجعه و از برادرش شکایت کرد. وی اظهار داشت: «حدود ۸ سال است که ارتباط من با برادرم قطع شده است. او شناسنامه‌های من و خواهرم را آتش زد تا بتواند به اموال پدرم دست یابد. او با سنگدلی پدرم را کشت، دخترم را معلول کرد و به همسرم چاقو کشید. هیچ‌گونه رضایتی از او ندارم و خواهان اشد مجازات برای او هستم.» خواهر متهم نیز با تأیید اظهارات شاهرخ خواستار دریافت دیه شد.
پس از محاکمه، دادگاه کیفری حکم قصاص متهم را صادر کرد. از آنجا که خواهر متهم درخواست دیه کرده بود و برادرش بر اجرای حکم قصاص اصرار داشت، شاهرخ سهم دیه خواهرش را پرداخت کرده و متهم به دار آویخته شد.
شکایت ۱۸ سال بعد
در حالی که ۱۸ سال از این جنایت گذشته بود، شاهرخ به دادگاه مراجعه کرد و خواستار پرداخت دیه از صندوق بیت‌المال برای آسیب‌های وارد شده به دخترش شد. با توجه به اینکه متهم اعدام شده بود و هیچ اموالی نداشت، شاهرخ از قضات خواست تا دیه آسیب‌های جسمی وارد شده به دخترش از صندوق بیت‌المال پرداخت شود.
پرونده برای رسیدگی به شعبه ۲ دادگاه کیفری یک استان تهران فرستاده شد. در ابتدای رسیدگی، شاهرخ در جایگاه قرار گرفت و گفت: «دخترم پس از ۱۸ سال هنوز بیمار است و آسیب‌هایی که به او وارد شده، غیرقابل جبران است. چون برادرم اعدام شده و اموالی ندارد، از قضات می‌خواهم تا دیه دخترم از صندوق بیت‌المال پرداخت شود.»
در نهایت، قضات دادگاه پس از بررسی اظهارات شاهرخ و شرایط پرونده، حکم به پرداخت دیه از صندوق بیت‌المال صادر کردند.
