پرونده قتل داریوش مهرجویی و همسرش برای همیشه بسته شد!
پرونده قتل دردناک داریوش مهرجویی، کارگردان برجسته سینمای ایران و همسرش وحیده محمدیفر، پس از دو سال رسیدگی قضایی، با گذشت خانوادههای داغدار از حق قصاص بسته شد؛ اما ابهامات و تناقضات این پرونده همچنان ذهنها را درگیر خود کرده است.

شامگاه ۲۲ مهر ۱۴۰۲، خانه ویلایی داریوش مهرجویی و همسرش در زیبادشت کرج، صحنه یکی از هولناکترین جنایات سالهای اخیر بود؛ قتل این زوج مشهور که ظرف چند روز پلیس بیش از ده مظنون را بازداشت کرد. نهایتاً چهار نفر از کارکنان سابق این خانواده، شامل کریم، میرویس، اسکندر و داوود به عنوان متهمان اصلی معرفی شدند. انگیزه این جنایت از سوی مراجع قضایی سرقت اعلام شد، اما با گذشت زمان مشخص شد که توجیهات ارائه شده به هیچ وجه با عمق خشونت این قتل همخوانی ندارد.
کریم، متهم اصلی پرونده که به قصاص محکوم شده بود، در جلسات دادگاه بارها منکر حضور در محل حادثه شد. با این حال، پس از نزدیک به دو سال رسیدگی، خانوادههای داغدار با تصمیمی مشترک از حق قصاص گذشت کردند اما خواستار مجازاتهای جایگزین و شدید برای محکومان شدند. وکیل مادر مرحومه محمدیفر به «اعتماد» تأکید کرد: «گذشت از قصاص به معنای چشمپوشی از مجازات نیست؛ خواهان اجرای اشد مجازات جایگزین هستیم.»
یکی از نقاط تاریک پرونده، عدم پیگیری دقیق علتها و انگیزههای پشت پرده این جنایت است؛ موضوعی که اگر درست بررسی میشد شاید به کشف حقیقتی روشنتر میانجامید. «مجازات مباشر بدون شناسایی مسبب اصلی نه تنها ناقص، بلکه گمراهکننده است.» این سخنان گویای آن است که هنوز شک و شبهههای فراوانی درباره نقش واقعی متهمان و انگیزه اصلی قتل وجود دارد.
نوبان فشندی، وکیل خانوادهها، در این زمینه گفت: «تمامی اولیای دم با آگاهی کامل از حق قصاص گذشت کردهاند اما خواهان اجرای کامل مجازاتهای جایگزین هستند. گذشت به معنای نادیده گرفتن جنبه کیفری جرم نیست.» او افزود: «تناقضات متعددی در اظهارات محکومان باقی مانده و بسیاری از جزئیات قتل، از جمله نحوه ورود به خانه، ابزارهای قتل و نحوه مشارکت در جرم هنوز روشن نشده است.»
یکی از نکات بحثبرانگیز پرونده، نحوه پوشش مرحوم مهرجویی در شب قتل است؛ «او لباس بیرون از خانه به تن داشت که معمولاً در خانه نمیپوشید، هرچند احتمال بازگشت وی از بیرون ضعیف به نظر میرسد، زیرا تردد تلفنهای همراه آن شب ثبت نشده و هیچ شاهدی او را خارج از خانه ندیده است.»
پرونده اکنون در مرحله اجرای احکام کیفری قرار دارد و قاضی مسئول اجرای مجازاتهای جایگزین برای محکومان است. نوبان فشندی تاکید میکند که طی مراحل دادرسی، همه مشکلات قانونی بارها مطرح شده اما همچنان مهمترین ضعف پرونده، نبود توضیح قانعکننده درباره انگیزه قتل است: «انگیزههای منتسبشده هیچ تناسبی با شدت جنایت ندارد و متأسفانه این نکته کلیدی از توجه خارج شد.»
شب وقوع قتل، دختر مرحومان، مونا مهرجویی، هنگام بازگشت به خانه با صحنهای خونین مواجه شد و بلافاصله پلیس مطلع گردید. پیش از حادثه، وحیده محمدیفر در صفحه شخصیاش از تهدید با چاقوی یک فرد ناشناس خبر داده بود که لهجهای غیرایرانی داشت. بررسیهای پلیس نشان داد که در ویلای این زوج، در اکثر نقاط دیوار کشی نشده و درهایی که وجود داشتند کوتاه بودهاند، بنابراین قاتلان احتمالا بدون موانع وارد خانه شدهاند. پزشکی قانونی نیز علت مرگ را خونریزی شدید ناشی از جراحات چاقو اعلام کرده است.
در نهایت، علیرغم صدور حکم قطعی قصاص برای یکی از متهمان، گذشت اولیای دم پرونده را وارد مرحلهای جدید کرده که در آن اجرای مجازاتهای جایگزین در دستور کار است. اما همچنان سایه سنگین سوالات بیپاسخ و ابهامات بر این پرونده باقی است؛ ابهاماتی که گویی حقیقت بزرگتری را پشت پرده پنهان کردهاند و انتظار افشا شدن دارند.