شکایت عجیب یک زن از شوهر بازنشسته‌اش به پلیس بخاطر رفیق بازی

یک زن میانسال با مراجعه به پلیس، از کارشناسان اجتماعی درخواست کمک فوری کرد. او با بیان اینکه زندگی مشترکش در معرض نابودی کامل قرار دارد، داستان غم‌انگیز خود را اینگونه روایت کرد:

"روزهای زیبایی را پشت سر گذاشتم. همسرم کارمند بود و من به امور خانه و خانواده رسیدگی می‌کردم. به سرعت فرزندانمان بزرگ شدند، ازدواج کردند و من صاحب نوه‌های زیبا شدم. وقتی نوه‌هایم را در آغوش می‌گرفتم، احساس خوشبختی واقعی می‌کردم. اما آنقدر درگیر زندگی روزمره بودم که متوجه گذر عمر نشدم تا اینکه همسرم بازنشسته شد."

این زن ۵۵ ساله ادامه داد: "اکنون همسرم پس از ۳۰ سال خدمت، دیگر به سر کار نمی‌رود. همه فرزندانم ازدواج کرده‌اند و من در خانه احساس تنهایی عمیقی می‌کنم."

به گفته این زن، همسرش که اکنون وقت آزاد زیادی دارد، هر روز سوار خودروی شخصی‌اش می‌شود و به دیدار دوستان قدیمی و جدید می‌رود. "سفرهای دوستانه و دورهمی‌های شبانه او به شدت افزایش یافته است. از ورزش صبحگاهی گرفته تا بازی‌های فکری در پارک و گردش‌های خارج از شهر، تمام دل‌مشغولی‌های همسرم شده است."

او با بیان احساسات خود افزود: "من به امید لبخندهای عاشقانه‌اش به انتظار می‌نشینم، اما بیشتر اوقات با بغض و اشک، سفره ناهار و شامم را در تنهایی جمع می‌کنم."

این بی‌توجهی‌ها به حدی است که زندگی مشترک آنها را تحت تأثیر قرار داده است. "همسرم تا قبل از بازنشستگی حتی در کارهای خانه به من کمک می‌کرد و حواسش به بچه‌ها بود، اما اکنون فقط وقت خود را در بیرون از منزل می‌گذراند. فرزندانم نیز مشغول زندگی روزمره خودشان هستند و فقط آخر هفته‌ها به دیدن ما می‌آیند."

این زن از تلاش‌های ناموفق خود برای بهبود رابطه گفت: "به او گفتم این آشیانه خالی است، دیگر محبتی در آن نمی‌روید. من به دستان پر از مهرت نیاز دارم و از این تنهایی در عذابم. ولی همسرم توجهی ندارد، گویی لذت شب‌نشینی با دوستانش بیشتر از آن است که در کنار همسرش لقمه‌ای شام به دهان بگذارد."

او در پایان با بیان ناامیدی خود گفت: "به او می‌گویم من در این سال‌های پایانی عمر چیزی از تو نمی‌خواهم، فقط اندکی کنارم باش و به من هم توجه کن تا لذت روزهای گذشته را تجربه کنیم، ولی فایده‌ای ندارد. به همین دلیل احساس پوچی می‌کنم و زندگیم در آستانه فروپاشی قرار دارد."

پس از شنیدن این شرح حال، کارشناس اجتماعی کلانتری با اشاره به اینکه این نوع رفتار در روانشناسی با عنوان «سندروم آشیانه خالی» شناخته می‌شود، گفت: "شما به‌درستی از یک آشیانه خالی سخن می‌گویید."

با استفاده از تجربیات سرگرد احسان سبکبار، رئیس کلانتری شفای مشهد، از همسر این زن دعوت شد تا در جلسات مشاوره‌ای کارشناسان دایره مددکاری اجتماعی شرکت کند.