روایت خودکشی دردناک آرزو خاوری؛ نوجوانی که آرزوهایش ناتمام ماند
مرگ دلخراش آرزو خاوری، دختر ۱۶ سالهای که خود را از طبقه ششم خانهای در تهران به پایین انداخت، جامعه را در شوک فرو برد. این خبر که در ۱۳ آبان منتشر شد، واکنشهای گستردهای را در رسانهها و فضای مجازی به همراه داشت.
پدر آرزو در گفتوگویی با خبرگزاری رکنا، روز حادثه را شرح داد و گفت همان روز از سوی مدرسه با او تماس گرفتند و خبر دادند که آرزو بهجای شلوار فرم مدرسه، شلوار لی پوشیده است. در ادامه، مدیر مدرسه دوباره تماس گرفت و اطلاع داد که آرزو بدون هماهنگی از مدرسه خارج شده است. متأسفانه، کمی بعد خبر تلخ مرگ دخترش را دریافت کرد که در بیمارستان هفتم تیر جان باخته بود.
اتهام به مسئولان مدرسه و درخواست پیگیری
پدر آرزو با ابراز اندوه فراوان، مسئولان مدرسه را مقصر اصلی این فاجعه دانست و اعلام کرد که از آنها شکایت کرده است. او با حسرت از آرزوهایش برای دخترش سخن گفت و آرزو را امید و همدم زندگیاش خواند. پدر آرزو بیان کرد که این اولین بار نبوده که دخترش از سوی مسئولان مدرسه با رفتار نامناسب مواجه شده و تا امروز نیز هیچ تماسی از سوی مدرسه برای دلجویی دریافت نکرده است. او خواستار بررسی جدی رفتارهای مسئولان مدرسه شد.
واکنشهای کاربران در فضای مجازی
انتشار این خبر در فضای مجازی واکنشهای زیادی را به همراه داشت. برخی کاربران با اظهار تأسف از این حادثه، خواستار پاسخگویی مسئولان شدند و از پیامدهای سختگیریهای بیجا انتقاد کردند:
مریم نوشت: «باور این خبر برای من سخته، آیا واقعاً شلوار لی ارزش اینهمه سختگیری و از دست دادن یک جان را داشت؟»
مکس با تلخی نوشت: «آرزویی که آرزوهایش را به خاک سپرد!»
علی خواستار محاکمه مسئولان شد و گفت: «عوامل مدرسه آرزو خاوری باید محاکمه شوند.»
سیامک بیان کرد: «جانهایی که پرواز میکنند اما اوج نمیگیرند.»
پیمان در توییتر نوشت: «زخمها داریم که درمان ندارد.»
آیدا با اندوه گفت: «مادرجان، چی تو سرت گذشت لحظهای که این تصمیم رو گرفتی؟ چه بلایی داره سر بچههامون میاد؟»
این حادثه دردناک، پرسشهای بسیاری را درباره فشارهای وارده بر نوجوانان و مسئولیتهای محیطهای آموزشی مطرح کرده است.