رسوایی جنایت خانوادگی پس از ۳۶ سال؛ داییها به قتل خواهر اعتراف کردند
پرونده قتلی که ۳۶ سال پیش در شهرستان نور اتفاق افتاده بود، با پیگیریهای مداوم خواهرزاده مقتول دوباره گشوده شد. در نهایت، دو دایی او به قتل خواهرشان اعتراف کردند و با حکم دادگاه کیفری به اشد مجازات محکوم شدند.
زمستان سال ۱۴۰۲، مرد جوانی با مراجعه به پلیس آگاهی شهرستان نور، از ناپدید شدن مادرش خبر داد و گفت: «وقتی من کودک بودم، مادرم به دلیل جرایم مالی به زندان رفت و پدرم او را طلاق داد. پس از آزادی، او به خانه پدربزرگم برگشت، اما در سال ۱۳۶۷ ناگهان ناپدید شد و دیگر هیچ خبری از او نداشتیم. داییهایم به من گفتند که مادرم فوت کرده و حتی گواهی فوتش را نشان دادند. اما چند وقت پیش که دوباره این موضوع را بررسی کردم، احساس کردم آنها چیزی را از من پنهان میکنند.»
سرهنگ کارآگاه احمد امینی، فرمانده انتظامی شهرستان نور، درباره این پرونده اظهار داشت: «با توجه به اظهارات شاکی، دو دایی او با دستور قضایی به عنوان مطلع احضار شدند. در جریان بازجوییها مشخص شد که اظهارات آنها با تناقضهای بسیاری همراه است. پس از تحقیقات فنی و تخصصی، در نهایت هر دو به قتل خواهرشان اعتراف کردند.»
متهمان در اعترافات خود به مأموران گفتند: «بعد از طلاق، خواهرمان به خانه پدری بازگشت. او نهتنها مواد مصرف میکرد، بلکه رفتارهای نامناسبی داشت که باعث شد همسایهها و آشنایان بارها به ما اعتراض کنند و تذکر بدهند. رفتارهایش برای ما قابل تحمل نبود، چون آبروی ما را به خطر انداخته بود. به همین دلیل، تصمیم گرفتیم او را با طناب خفه کنیم. بعد از مرگش، برای او گواهی فوت با عنوان مرگ طبیعی گرفتیم و جسدش را دفن کردیم. تصور میکردیم همه چیز تمام شده، اما خواهرزادهمان بعد از این همه سال، سراغ این ماجرا را گرفت.»
پس از این اعترافات، دو فرزند مقتول شکایتی علیه داییهای خود تنظیم کرده و خواستار اشد مجازات برای آنها شدند. با تکمیل تحقیقات و ارسال پرونده به دادگاه کیفری، یکی از متهمان به قصاص و دیگری به ۱۰ سال حبس به اتهام معاونت در قتل محکوم شد.
این پرونده که ۳۶ سال در سکوت باقی مانده بود، در نهایت با پیگیریهای فرزند مقتول و تحقیقات پلیسی فاش شد و برای عاملان آن مجازات سنگینی در نظر گرفته شد.