نوزادی که پس از ۳۰ سال انجماد متولد شد؛ شگفت‌انگیزترین تولد قرن؟
در یک اتفاق بی‌سابقه پزشکی که شبیه داستان‌های علمی‌تخیلی به نظر می‌رسد، نوزادی از رویانی که بیش از ۳۰ سال در حالت انجماد بوده، متولد شده است.
در روز ۲۶ ژوئیه، نوزاد پسری به دنیا آمد که لقب «قدیمی‌ترین نوزاد جهان» را از آن خود کرده است. آنچه این تولد را به واقعه‌ای کم‌نظیر تبدیل کرده، این است که نوزاد از رویانی متولد شده که بیش از ۳۰ سال در شرایط آزمایشگاهی منجمد نگهداری شده بود.
به گزارش MIT Technology Review، مادر این نوزاد، «لینزی پیرس»، ضمن ابراز خوشحالی از سلامت خود و فرزندش، گفت:
«زایمان دشواری را پشت سر گذاشتیم، اما اکنون هر دو در وضعیت خوبی قرار داریم. او بسیار آرام است. هنوز از داشتن چنین نوزاد ارزشمندی در شگفتی هستیم.»
لینزی و همسرش «تیم پیرس» ساکن ایالت اوهایو آمریکا هستند. آن‌ها این رویان را از زنی دریافت کرده‌اند که در سال ۱۹۹۴ آن را ایجاد کرده بود. خانواده پیرس، که عضو کلیسایی محلی هستند، معتقدند این تجربه بیشتر شبیه به داستان‌های ژانر علمی‌تخیلی است تا یک رویداد واقعی.
ریشه‌های این اتفاق به اوایل دهه ۱۹۹۰ بازمی‌گردد؛ زمانی که «لیندا آرچرد»، زنی که سال‌ها برای باردار شدن تلاش کرده بود، در نهایت تصمیم گرفت به کمک همسر وقتش از روش لقاح مصنوعی (IVF) بهره بگیرد؛ روشی که در آن دوران هنوز تکنولوژی‌ای نسبتاً نوپا به شمار می‌رفت.
در ماه مه سال ۱۹۹۴، آن‌ها موفق شدند چهار رویان ایجاد کنند. یکی از آن‌ها در رحم لیندا کاشته شد و حاصل آن، تولد دختری سالم بود. سه رویان باقی‌مانده در شرایط انجماد در یک مخزن مخصوص نگهداری شدند؛ جایی که تا سه دهه بعد تغییری در وضعیت‌شان ایجاد نشد.
نوزاد حاصل از آن فرآیند حالا زنی ۳۰ ساله است و خود نیز فرزندی ۱۰ ساله دارد. درحالی‌که آن سه رویان دیگر سال‌ها در همان حالت منجمد باقی ماندند.
لیندا آرچرد ابتدا امیدوار بود روزی بتواند از آن رویان‌ها استفاده کند، اما مخالفت همسر سابقش باعث شد این برنامه اجرایی نشود. پس از طلاق، آرچرد حضانت رویان‌ها را بر عهده گرفت و آن‌ها را همچنان در انجماد نگه داشت، به امید آنکه شاید روزی با شریکی جدید از آن‌ها بهره ببرد.
اما ورود به دوران یائسگی، نقطه عطفی در مسیر تصمیم‌گیری او بود. آرچرد نمی‌خواست رویان‌ها را دور بریزد یا آن‌ها را به پژوهش‌های علمی اهدا کند. همچنین با اهدای ناشناس نیز مخالف بود، چرا که تمایل داشت خانواده‌ای که قرار است پذیرای این رویان‌ها شوند، شخصاً بشناسد.
در همین مسیر بود که او با مفهوم «فرزندخواندگی رویان» آشنا شد. این شیوه، نوعی از اهدای کنترل‌شده رویان است که در آن، هم اهداکننده و هم گیرنده می‌توانند درباره هویت طرف مقابل تصمیم بگیرند. این روند معمولاً تحت نظارت نهادهایی مذهبی صورت می‌گیرد که جنین فریز شده را از نظر اخلاقی هم‌ارز با یک انسان می‌دانند.
به این ترتیب، لینزی و تیم پیرس با آرچرد وارد گفت‌وگو شده و در نهایت، یکی از آن سه رویان را پذیرفتند. نتیجه این فرایند پیچیده و شگفت‌انگیز، تولد «تدیوس دنیل پیرس» در سال ۲۰۲۴ بود؛ نوزادی که از نظر زمانی قدیمی‌ترین رویان به کار رفته برای تولد محسوب می‌شود.
