رژیم پرچرب و کمکربوهیدرات، کلید پیشگیری از آلزایمر؟
پژوهشهای تازه نشان میدهد تغییر سبک غذایی میتواند مغز را جوان نگه دارد و خطر ابتلا به آلزایمر را کاهش دهد.

فرارو- نتایج تحقیقات اخیر دانشگاه میسوری حاکی از آن است که رژیم غذایی پرچرب و کمکربوهیدرات، معروف به رژیم کتوژنیک، میتواند توان مغز را تقویت کرده و روند کاهش عملکرد شناختی را کند کند. این پژوهش بهویژه برای افرادی که در معرض بالاترین خطر ابتلا به آلزایمر هستند، نویدبخش است.
به گزارش فرارو به نقل از Scitechdaily، رژیم کتوژنیک شامل مصرف مواد غذایی همچون ماهی، گوشت، سبزیجات غیرنشاستهای، توتها، مغزها، دانهها، تخممرغ و لبنیات پرچرب است. این رژیم نه تنها انرژی مغز را افزایش میدهد، بلکه میتواند روند افت شناختی را کندتر کند و سلامت مغزی را در طول زمان حفظ نماید.
پژوهشگران مرکز Roy Blunt NextGen Precision Health بررسی کردهاند که آیا رژیم کتوژنیک برای افرادی که حامل ژن APOE4 هستند – ژنی که قویترین عامل ژنتیکی در ابتلا به آلزایمر دیررس شناخته شده – اثر محافظتی دارد یا خیر. در این مطالعه، موشهای ماده دارای ژن APOE4 که رژیم کتوژنیک داشتند، نهتنها باکتریهای روده سالمتری داشتند، بلکه سطح انرژی مغزی آنها نیز افزایش یافت، در حالی که موشهای نر تغییر قابل توجهی نشان ندادند. این یافتهها میتواند راهنمایی باشد برای تشخیص گروههایی که بیشترین بهره را از این رژیم غذایی خواهند برد.
مغز چگونه انرژی میگیرد؟
زمانی که کربوهیدرات مصرف میکنیم، مغز انرژی خود را از گلوکز تأمین میکند. اما افرادی که ژن APOE4 دارند – بهویژه زنان – توانایی تبدیل گلوکز به انرژی مغزی کاهش مییابد و این کمبود در طول زمان میتواند به افت شناختی منجر شود. در رژیم کتوژنیک، بدن از کتونها به جای گلوکز برای سوخترسانی به مغز استفاده میکند. این فرآیند میتواند سلولهای مغزی را محافظت کرده و خطر ابتلا به آلزایمر را کاهش دهد.
نتایج پژوهش نشان میدهد که انتخاب رژیم غذایی باید متناسب با ژن، جنسیت، سن و وضعیت روده هر فرد باشد. با توجه به اینکه علائم آلزایمر معمولاً پس از ۶۵ سالگی ظاهر میشوند و اغلب غیرقابل بازگشت هستند، مراقبت از مغز باید سالها قبل از بروز علائم آغاز شود. تحقیقات این حوزه میتوانند راهکارهای پیشگیرانه و عملی برای حفظ سلامت مغز ارائه دهند.
تحقیقات با امکانات پیشرفته و کار تیمی
دانشگاه میسوری با استفاده از امکانات تصویربرداری پیشرفته و همکاری میانرشتهای، امکان پیشرفت سریع تحقیقات را فراهم کرده است. پژوهشگران با انجام بیشتر آزمایشها در محیط دانشگاه و همکاری تیمی، تأثیر تحقیقات خود را چند برابر کردهاند. انگیزه این پژوهشها ریشه در تجربههای شخصی و دغدغههای انسانی دارد؛ مشاهده نزدیکان مبتلا به آلزایمر، محرکی قوی برای ارائه روشهای عملی پیشگیری و مراقبت از مغز بوده است.