کدام گروه خونی بیشتر در خطر سکته است؟

تحقیقات تازه حاکی از آن است که گروه خونی افراد می‌تواند بر احتمال بروز سکته مغزی زودهنگام اثر بگذارد. در این میان، زیرگروه A1 از گروه خونی A که دارای آنتی‌ژن‌های بیشتری روی گلبول‌های قرمز است، با افزایش احتمال لخته شدن خون همراه شده و خطر سکته مغزی پیش از ۶۰ سالگی را بالا می‌برد. در مقابل، شواهد نشان می‌دهد افراد با گروه خونی O کمتر در معرض این خطر قرار دارند.

به گزارش فرارو به نقل از ساینس الرت، این نتایج حاصل بررسی گسترده داده‌های ژنتیکی بیش از ۱۷ هزار فرد مبتلا به سکته مغزی و نزدیک به ۶۰۰ هزار نفر بدون سابقه این بیماری است. تحلیل این داده‌ها نشان می‌دهد که عوامل ژنتیکی، حتی در سنین پایین‌تر، می‌توانند نقشی قابل توجه در سلامت قلب و مغز ایفا کنند.

دانشمندان هنوز به دلیل قطعی افزایش ریسک سکته در افراد دارای زیرگروه A1 نرسیده‌اند، اما احتمال می‌دهند این موضوع به فرآیند تشکیل لخته‌های خونی و نحوه عملکرد عروق مرتبط باشد. بررسی‌های ژنتیکی همچنین نشان می‌دهد سکته‌هایی که در سنین پایین رخ می‌دهند، از نظر سازوکار با سکته‌های دوران سالمندی تفاوت دارند.

بر اساس این یافته‌ها، پس از ۶۰ سالگی، تأثیر گروه خونی بر ریسک سکته مغزی کمرنگ‌تر می‌شود و عوامل دیگری مانند تجمع چربی در دیواره شریان‌ها و بیماری‌های مزمن قلبی نقش پررنگ‌تری پیدا می‌کنند. در عین حال، نتایج این مطالعه نشان می‌دهد افرادی که گروه خونی B دارند نیز حدود ۱۱ درصد بیش از دیگران در معرض سکته مغزی قرار می‌گیرند.

مطالعات پیشین نیز ارتباط نواحی ژنتیکی مرتبط با سیستم گروه خونی ABO را با لخته‌های وریدی، رسوب کلسیم در شریان‌ها و افزایش خطر حمله قلبی نشان داده بودند؛ موضوعی که اهمیت این یافته‌های جدید را پررنگ‌تر می‌کند.

دکتر استیون کیتنر، متخصص عروق و نویسنده ارشد این پژوهش، در این باره می‌گوید:
«سکته‌های زودرس می‌توانند جان فرد را تهدید کنند و افرادی که از مرگ نجات پیدا می کنند نیز ممکن است حتی بعد از بهبود از سکته با مشکلات جسمی و محدودیت‌های عملکردی طولانی‌مدت مواجه شوند. شناخت نقش ژنتیک و گروه خونی می‌تواند به طراحی روش‌های پیشگیری دقیق‌تر و هدفمندتر کمک کند.»

با این حال، پژوهشگران تأکید می‌کنند که افزایش ریسک سکته در افراد دارای زیرگروه A1 نسبی و محدود است و در حال حاضر نیازی به انجام آزمایش‌ها یا مراقبت‌های پزشکی ویژه فراتر از توصیه‌های عمومی وجود ندارد. به گفته آن‌ها، برای درک دقیق‌تر ابعاد و اهمیت این نتایج، انجام مطالعات بیشتر با جمعیت‌های متنوع از نظر نژادی و جغرافیایی ضروری است.