بارش سیل‌آسای استیضاح بر سر کابینه پزشکیان
دولت چهاردهم پیش از آن‌که حتی به نیمه‌راه برسد، با سیلی از سوالات و استیضاح‌های پارلمانی مواجه شده است.
دولت چهاردهم در حالی وارد ماه‌های ابتدایی عمر خود شده که آمار بی‌سابقه‌ای از طرح سوال و استیضاح علیه وزرا را در کارنامه‌اش ثبت کرده است. این حجم از چالش‌های پارلمانی، آن هم در ابتدای راه، رکورد تازه‌ای در تاریخ جمهوری اسلامی محسوب می‌شود.
طبق گزارش منتشرشده از سوی خبرآنلاین، مسعود پزشکیان نخستین رئیس‌جمهوری ایران است که در حالی هنوز دوره اول ریاست جمهوری‌اش به نیمه نرسیده، تاکنون پنج وزیر او با طرح استیضاح مواجه شده‌اند و از این میان، یکی نیز برکنار شده است.
عبدالناصر همتی که در آغاز کار دولت با حمایت ۱۹۲ نماینده به عنوان وزیر امور اقتصادی و دارایی به کابینه راه یافته بود، پس از مدتی با طرح استیضاحی مواجه شد که بیش از ۷۰ نماینده آن را امضا کرده بودند. این استیضاح در نهایت منجر به برکناری او شد؛ به طوری که همتی با رای منفی ۱۸۲ نماینده از مقام خود کنار گذاشته شد.
از سوی دیگر، در سال گذشته نیز احمد میدری وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی و محسن پاک‌نژاد وزیر نفت هدف استیضاح قرار گرفتند؛ گرچه استیضاح این دو وزیر به ترتیب با امضای ۴۰ و ۲۳ نماینده مجلس، در نهایت بدون نتیجه مختومه شد. در دو ماه ابتدایی سال جاری نیز دو استیضاح دیگر کلید خورده است: یکی مربوط به عباس علی‌آبادی وزیر نیرو با ۱۵ امضا و دیگری مربوط به فرزانه صادق وزیر راه و شهرسازی که با ۴۱ امضا وارد فرآیند بررسی شده‌اند.
افزون بر طرح‌های استیضاح، وزرای دولت چهاردهم در زمینه پاسخ‌گویی به تذکرات و سوالات نمایندگان نیز با موجی از فشارهای پارلمانی روبه‌رو بوده‌اند؛ به‌گونه‌ای که آمارها حاکی از ثبت تعداد بالایی سوال از سوی مجلس دوازدهم است.
در همین ارتباط، تنها در فاصله زمانی کمتر از چهار ماه از شروع فعالیت دولت وفاق ملی، بیش از ۴۵۰ سوال از سوی نمایندگان مجلس برای اعضای کابینه مطرح شده است. این در حالی است که در واپسین هفته کاری سال گذشته، ۱۱ وزیر دولت برای پاسخ‌گویی به سوالات ۴۹ نماینده در کمیسیون‌های تخصصی مجلس حضور یافتند؛ آماری که به‌وضوح نشان از شدت فشار نظارتی مجلس بر عملکرد وزرا دارد.
این سطح از تنش و تعامل میان دولت و مجلس، آن هم در ماه‌های نخست فعالیت یک دولت تازه‌کار، پرسش‌های متعددی را در خصوص آینده روابط قوه مجریه و قوه مقننه در ذهن ناظران سیاسی ایجاد کرده است.
