تولید فصل چهارم «زخم کاری»؛ ادامه راه با وجود نارضایتی‌ها
فصل سوم سریال «زخم کاری»، همان‌طور که انتظار می‌رفت، بدون هیچ خبر مهمی به پایان رسید. ضعف‌های متعدد در ساختار روایی و نبود منطق دراماتیک باعث شد که این فصل هم همچون فصل دوم، نتواند موفقیت‌های فصل نخست را تکرار کند. با وجود این عقب‌گردها، به نظر می‌رسد سازندگان این مجموعه همچنان تصمیم گرفته‌اند تا فصل چهارم این سریال را به تولید برسانند.
در دنباله‌سازی فیلم‌ها و سریال‌ها، استانداردهای بین‌المللی مبتنی بر نیازهای داستان و تقاضای مخاطبان تنظیم می‌شوند. با این حال، در ایران، به نظر می‌رسد که ساخت دنباله‌ها بیشتر بر مبنای موفقیت یک اثر اولیه و اعتبار برند آن اثر استوار است. این مسئله در مورد «زخم کاری» نیز به وضوح مشاهده می‌شود، جایی که پس از فصل نخست، فصل‌های بعدی این سریال نتوانستند موفقیت اولیه را تکرار کنند.
نگاهی به فصل سوم «زخم کاری»
فصل سوم «زخم کاری» در حالی تولید شد که انتظار می‌رفت سازندگان بتوانند روند موفقیت فصل نخست را ادامه دهند. با این حال، داستان شبه‌مافیایی این سریال در جامعه‌ای که در حال گذار است، در دو فصل اخیر با مشکلات جدی روبه‌رو شد. در فصل نخست، شخصیت‌های مختلف برای رسیدن به قدرت و بقا در دنیایی مافیایی جنگیدند و رقابت‌هایی جذاب را شکل دادند. اما در فصل دوم و سوم، درام از این عناصر کلیدی خالی شد و روندی تک‌قطبی از سوی شخصیت اصلی به نمایش گذاشته شد که نه تعلیق و نه جذابیتی برای مخاطب به همراه داشت.
چرا تولید فصل چهارم؟
با وجود نارضایتی‌های گسترده از فصل‌های دوم و سوم، اکنون صحبت‌هایی در مورد تولید فصل چهارم این سریال شنیده می‌شود. سوال اصلی این است که وقتی سریال نتوانسته در فصول قبلی موفقیت داشته باشد، با چه منطقی قرار است فصل چهارم ساخته شود؟ چه ضرورتی پشت این تصمیم قرار دارد و آیا دنباله‌سازی صرفا به‌خاطر برندینگ یک اثر، می‌تواند ضامن موفقیت آن باشد؟
دلیل عدم موفقیت زخم کاری
ساخت فصل نخست «زخم کاری» مهدویان را به اوج شهرت رساند، اما پس از آن، این کارگردان نتوانست همان موفقیت‌ها را تکرار کند. فیلم‌های «مرد بازنده»، «کت چرمی» و سریال «سقوط» نتوانستند به همان اندازه دیده شوند و اکنون به نظر می‌رسد که مهدویان با تکیه بر شهرتی که فصل نخست این سریال برایش به ارمغان آورد، به ساخت فصل‌های بعدی روی آورده است.
این ناترازی در فرآیند تولید باعث شد که مخاطبان وفادار به برند «زخم کاری» نیز از این روند انتقاد کنند. به‌ویژه که کارگردان، به جای پیروی از استانداردهای رایج در دنباله‌سازی، بیشتر تحت تأثیر فشارهای روانی ناشی از موفقیت اولیه خود قرار گرفته است. این مسیری است که پیش‌تر سریال «شهرزاد» نیز طی کرد و به‌جای حفظ کیفیت، در فصول بعدی دچار افت شدید شد.
در حالی که نارضایتی‌های گسترده‌ای از سوی مخاطبان نسبت به روند داستانی «زخم کاری» وجود دارد، تصمیم به تولید فصل چهارم همچنان در دستور کار سازندگان قرار گرفته است. این تصمیم، پرسش‌هایی جدی در مورد جایگاه دنباله‌سازی در سینمای ایران مطرح می‌کند؛ به‌ویژه وقتی سازندگان از پذیرفتن اشتباهات خود سر باز می‌زنند و به جای اصلاحات جدی، به تولید فصول جدید می‌پردازند.
