مردی که کمدی را زندگی می‌کند؛ بیژن بنفشه‌خواه می‌خنداند، هرجا که باشد
بیژن بنفشه‌خواه از آن بازیگرانی است که فارغ از نقشی که برعهده دارد، همیشه توانسته خنده را به لب‌های مخاطبان بیاورد.
او با بازی‌های درخشانش ثابت کرده که حتی در ساده‌ترین موقعیت‌ها هم می‌تواند اثری ماندگار خلق کند. اما چرا با وجود این استعداد کم‌نظیر، کمتر از آنچه سزاوارش است دیده شده؟
بازمانده نسل طلایی کمدی ایران
بیژن بنفشه‌خواه یکی از معدود بازماندگان نسل طلایی کمدی ایران است؛ نسلی که آثاری نظیر ساعت خوش را به یادگار گذاشت. در میان این گروه، بنفشه‌خواه برخلاف دیگر همکارانش کمتر به شهرتی بزرگ دست یافت، اما توانست کیفیت بازیگری‌اش را طی سال‌ها حفظ کند. او حتی در آثار جدید نیز با همان توانایی و ذوق گذشته به ایفای نقش پرداخته و درخشیده است.
نمادی از "عقل کل" در دنیای سروش صحت
بنفشه‌خواه را می‌توان نسخه‌ای مشابه سیامک انصاری در آثار مهران مدیری دانست، اما با تفاوت‌هایی چشمگیر. او در سریال‌های سروش صحت، مانند ساختمان پزشکان و پژمان، با زبان بدن خاص و طنزی متفاوت نقش‌آفرینی کرده و توانسته موقعیت‌های کمدی منحصربه‌فردی خلق کند. تماشای بازی او در این آثار، همیشه تجربه‌ای پر از خنده و لذت برای مخاطبان بوده است.
استاد فرم جفنگ؛ مهملاتی که می‌خنداند
کمدی "جفنگ" یکی از دشوارترین فرم‌های طنز است، اما بنفشه‌خواه نشان داده که استادانه این فرم را اجرا می‌کند. در سریال‌هایی نظیر مگه تموم عمر چندتا بهاره، او با تعادل دقیق بین خنده‌دار بودن و جدیت، شخصیت‌هایی به‌یادماندنی خلق کرده است. حتی در آخرین اثر سروش صحت، صبحانه با زرافه‌ها، بازی او از دیگر همکارانش متمایز است، چراکه او به‌خوبی قواعد این فرم را می‌شناسد.
خنده در ذات اوست
بنفشه‌خواه نه‌تنها در بازیگری، بلکه در هر برنامه‌ای که حضور دارد، محبوب و دوست‌داشتنی است. نمونه بارز این موضوع، شرکت او در مسابقه مافیا است؛ جایی که بدون تلاش اضافی، مخاطبان و بازیکنان را به خنده وا می‌دارد. این توانایی درونی، او را از بسیاری دیگر متمایز کرده و به چهره‌ای ماندگار در کمدی ایران تبدیل کرده است.
ستاره‌ای که همیشه می‌درخشد
بیژن بنفشه‌خواه با طنازی ذاتی و توانایی‌های کم‌نظیرش ثابت کرده که یکی از ستون‌های کمدی ایران است. هرچند شاید کمتر از حد انتظار دیده شده باشد، اما جایگاهش در قلب مخاطبان کمدی، تثبیت شده است. به‌راستی، او هر نقشی که ایفا کند، نوش جانش!
