روایت نسرین مقانلو از سختی بازی در نقش مادر داغدار؛ برای پسر جوانمرگ خودم گریه کردم

او در این باره نوشت:

بعد از کوچ پسرم ارشیا دیگه تصمیم داشتم بازی نکنم. اولین بار بود که نقشی رو بازی نمیکردم بلکه زندگی کردم.

حدود سه ماه همکارانم مرا دعوت به پذیرش این قصه کردند، از من امتناع و از آنها در خواست، نمیدانم چرا قبول کردم ، شاید دلیلش این بود که احساس کردم این دیگر یک نقش نیست ،بلکه درد واقعی است،که من لمسش کردم،و این داغ هیچگاه سرد نمی‌شود.

احساس کردم هنوز نیاز دارم که برای عزیزم ارشیا بگیرم، سر صحنه بعد از اتمام هر سکانس ، نزدیک به یک ساعت اشک می‌ریختم و همچنین تمام عوامل پشت صحنه با من گریه می‌کردند، درد آور بود ولی حس همزاد پنداریش را احساس می‌کردم که جهان هم برای مادران داغدیده تا ابد غمگین است و میگرید و سخت دلتنگ آنهاست.

جان سخت، واقعا جانم را به سختی برای دلتنگی فرزندم به چالش کشید.