چالش‌های فنی پرسپولیس تحت هدایت گاریدو؛ از ترکیب‌های نامتعارف تا ضعف در گلزنی
تساوی اخیر پرسپولیس مقابل الغرافه قطر، وضعیت این تیم را در جدول لیگ نخبگان آسیا پیچیده‌تر کرد. سرخپوشان هنوز در این مسابقات طعم پیروزی را نچشیده‌اند و به نظر می‌رسد تغییرات تاکتیکی و مسائل فنی گاریدو، سرمربی اسپانیایی این تیم، باید مورد بازبینی جدی قرار گیرد.
تساوی پرسپولیس مقابل الغرافه قطر در رقابت‌های لیگ نخبگان، بار دیگر مشکلات تاکتیکی و چالش‌های تیم را آشکار کرد. سرخپوشان که هنوز طعم پیروزی در آسیا را نچشیده‌اند، با انتقادات جدی روبه‌رو شده‌اند. به نظر می‌رسد که گاریدو، سرمربی اسپانیایی تیم، با مسائل فنی و تصمیمات تاکتیکی خود به پرسش‌های زیادی دامن زده که انتظار می‌رود برای طرفداران پاسخ‌هایی قانع‌کننده ارائه دهد.
۱. تغییرات مستمر و گیج‌کننده در ترکیب پرسپولیس
گاریدو از زمان آغاز کار خود در پرسپولیس، در هر بازی ترکیب متفاوتی به زمین می‌فرستد. در ۸ بازی لیگ برتر و ۴ دیدار لیگ نخبگان، این تیم هنوز با ترکیب ثابتی پا به میدان نگذاشته است. شاید ایده اصلی گاریدو استفاده از روش چرخشی باشد، اما در فوتبال ایران، این نوع چرخش برای بازیکنان معمولاً تأثیر منفی دارد و برای اجرای صحیح آن، نیاز به تیم اول و دوم کاملاً آماده در هر پست است. در مقایسه، ژسوس سرمربی الهلال با وجود چرخش بازیکنان در دیدار مقابل استقلال توانست نتیجه مطلوبی بگیرد.
۲. تنبلی تاکتیکی و وابستگی به ارونوف
به نظر می‌رسد تاکتیک‌های گاریدو بیش از حد به ارونوف، بازیکن ازبکی پرسپولیس، وابسته شده است و این امر توانایی تیم در ایجاد موقعیت در محوطه حریفان را کاهش داده است. حتی در حضور ارونوف برابر الغرافه، تغییری در نحوه بازی پرسپولیس مشاهده نشد و مشکلات ساختاری در حملات این تیم همچنان پابرجاست. گاریدو باید این ضعف را در موج حملات تیم به سرعت برطرف کند.
۳. استفاده از بازیکنان در پست‌های غیرتخصصی
به کارگیری بازیکنان در پست‌های غیرتخصصی، مانند قرار دادن علی علیپور در نقش وینگر برای ۷۰ دقیقه در دیدار مقابل السد، موجب کاهش کارایی او و در نتیجه تضعیف عملکرد تیمی شده است. سایر بازیکنان همچون وحید امیری، فرشاد احمدزاده و امید عالیشاه نیز از این تغییرات در امان نبوده‌اند.
۴. عدم تمرکز و اشتباهات دفاعی در بازی‌های آسیایی
پرسپولیس در هر چهار دیدار آسیایی خود، با غافلگیری‌های ناگهانی و اشتباهات تمرکزی در لحظات کلیدی مواجه شده است. این مسئله‌ای است که گاریدو نیز به آن اذعان داشته و تاکید کرده که تیمش باید در این زمینه پیشرفت کند.
۵. سردرگمی در خط میانی
گاریدو در هافبک‌های خود، به ویژه در نحوه چینش و شرح وظایف، سردرگمی ایجاد کرده است. به کارگیری ترکیب‌های مختلف و عدم هماهنگی میان بازیکنان، تمرکز خط میانی تیم را به هم ریخته و سبک بازی تیم را تحت تأثیر قرار داده است. ارسال‌های نامتعارف سروش رفیعی به کانال‌های کناری، نشانه‌ای از این سردرگمی در سبک بازی پرسپولیس است.
۶. بحران گل‌نزدن مهاجمان
عملکرد ضعیف مهاجمان پرسپولیس در گلزنی به معضلی بزرگ تبدیل شده است. با وجود سابقه بازی برخی از این مهاجمان در لیگ‌های اروپایی، توانایی آن‌ها در گلزنی به شدت کاهش یافته است. ادامه این روند، چالشی جدی برای گاریدو خواهد بود که باید راه حلی برای رفع این مشکل پیدا کند.
۷. ثبات در استفاده از وحید امیری و میلاد محمد
با وجود تغییرات متعددی که گاریدو در ترکیب خود ایجاد می‌کند، وحید امیری و میلاد محمدی همواره به‌عنوان بازیکنان ثابت به کار گرفته می‌شوند. این امر این سوال را مطرح می‌کند که آیا در تفکر چرخشی گاریدو، دلایلی خاص برای استثنا قائل شدن برای این دو بازیکن وجود دارد؟
