بازیکن جنجالی پرسپولیس در تیررس انتقادات؛ بازیاش نظم تیم را بههم ریخت!
در دیداری که قرار بود مرهمی بر زخمهای پرسپولیس باشد، عملکرد ناامیدکننده یک ستاره ازبک نهتنها باعث توقف تیم شد، بلکه نظم تیمی را هم به هم زد.

در چارچوب دیدارهای هفته بیستوپنجم لیگ برتر، تیم پرسپولیس روز گذشته در ورزشگاه آزادی تهران به مصاف استقلال خوزستان رفت. هواداران پرسپولیس پس از شکست غیرمنتظره برابر شمسآذر، امیدوار بودند که تیمشان با ارائه نمایشی بهتر، نتیجهای متفاوت کسب کند، اما این امیدها با عملکردی پایینتر از سطح انتظار، نقش بر آب شد. در حالیکه استقلال خوزستان چند موقعیت مسلم گلزنی را از دست داد، سرخپوشان پایتخت هم در ساخت موقعیت و بازیسازی توفیق چندانی نداشتند.
پرسپولیس در این دیدار چند مهره کلیدی خود را به علت مصدومیت یا بیماری در اختیار نداشت، با این حال بازگشت همزمان وحید امیری و اوستون اورونوف به ترکیب اصلی، امیدها را تا حدودی زنده کرده بود. بهویژه برای اورونوف، که پس از مدتها، بار دیگر در میان یازده بازیکن ابتدایی قرار گرفت، این بازی میتوانست فرصت مناسبی برای نمایش تواناییهایش باشد.
با این وجود، جریان بازی برای پرسپولیس و اورونوف آنگونه که انتظار میرفت پیش نرفت. وینگر ازبکستانی، مشابه بسیاری از همتیمیهایش، یکی از ضعیفترین عملکردهای خود را به نمایش گذاشت. سرمربی تیم، اسماعیل کارتال، علیرغم این نمایش ضعیف، در آغاز نیمه دوم نیز به او فرصت داد، اما تغییری در روند عملکردش حاصل نشد. در نهایت، اورونوف همراه با سردار دورسون، نخستین تعویضیهای پرسپولیس در این دیدار بودند.
نکتهای که بیش از همه توجهات را به خود جلب کرد، پافشاری اورونوف بر حرکات فردی بود. هرچند این بازیکن از توانایی عبور از بازیکن مقابل و دریبلزنی برخوردار است، اما افراط در این سبک بازی، بارها و بارها ساختار تیمی پرسپولیس را بر هم زد. در نیمه نخست، سروش رفیعی در چند صحنه در موقعیتی مناسب برای دریافت پاس قرار داشت، اما تأخیر اورونوف در ارسال توپ باعث اعتراض او شد؛ بهگونهای که رفیعی با حرکات دست چند بار نارضایتیاش را بروز داد.
مدل بازی اورونوف با تاکتیک تیمی پرسپولیس هماهنگ نیست. در اغلب لحظات، به محض اینکه توپ به این بازیکن میرسید، جریان بازی تیمی متوقف میشد و نتیجهای هم از این حرکات فردی حاصل نمیشد. این سبک بازی سبب شده که بخشی از هواداران تیم در شبکههای اجتماعی نسبت به عملکرد او واکنش نشان دهند و انتقاداتی مطرح کنند.
اکنون پرسش اصلی اینجاست که با توجه به تأکید ویژه کارتال بر ساختارهای تیمی و نظم تاکتیکی، آیا باز هم برای اورونوف در ترکیب اصلی جایی خواهد بود؟ یا اینکه این وینگر ازبک، بهای بازی فردگرایانهاش را با از دست دادن جایگاهش در ترکیب پرداخت خواهد کرد؟