فرصتسوزی عجیب بارسا؛ هدیه بزرگ رئال در باد رفت
بارسلونا در شبی که میتوانست فاصلهاش با صدر جدول را کاهش دهد، از امتیاز از دست رفته رئال مادرید بهره نبرد و مقابل رئال بتیس متوقف شد تا معادلات قهرمانی همچنان مبهم بماند.

در حالی که بارسلونا با امید زیاد به هفته جدید لالیگا قدم گذاشته بود، همه چیز با گلی که هوگو دورو در ورزشگاه سانتیاگو برنابئو به ثمر رساند، شروع شد؛ همان گلی که شکست رئال مادرید مقابل والنسیا را قطعی کرد و فرصت طلایی برای نزدیک شدن به صدر جدول را پیش روی شاگردان هانس فلیک قرار داد. اما این امید خیلی زود رنگ باخت، چرا که بتیس دستخالی به مونتجوئیک نیامده بود و برای رسیدن به امتیاز بجنگد.
بارسلونا که با هدف کسب پیروزی سریع وارد میدان شده بود، از ابتدا تلاش کرد تا بازی را در اختیار بگیرد. شاگردان فلیک با مالکیت توپ بالا و حرکات ترکیبی بین لامین یامال، فران تورس و گاوی، به گل ابتدایی رسیدند. گاوی در مصاف تکبهتک با آدریان، با ضربهای فنی توپ را وارد دروازه کرد و نوید یک شب آرام را به هواداران آبیاناری داد.
اما این پایان ماجرا نبود. تنها ۱۰ دقیقه بعد، بتیس از یک ضربه کرنر نهایت استفاده را برد. ناتان با استفاده از غفلت آرائوخو، که بیش از آنکه روی توپ تمرکز داشته باشد، درگیر نبرد بدنی بود، توانست بازی را به تساوی بکشاند. این گل، چهارمین گل بتیس در بازیهای خارج از خانه از روی ضربات ایستگاهی در هفتههای اخیر بود؛ روشی که به وضوح به یکی از نقاط قوت این تیم تبدیل شده است.
با وجود تساوی، نقشه بازی بارسلونا تغییری نکرد. فلیک و تیمش همچنان بر توپ مسلط بودند و با هدایت فرانکی دی یونگ، سعی داشتند با پاسهای کوتاه و دقیق در فضاهای محدود، راهی به دروازه بتیس باز کنند. اما این تلاشها به در بسته خورد. زوج خط دفاعی بتیس یعنی بارترا و ناتان به خوبی فضاها را بستند و اجازه ندادند لواندوفسکی نقشی در بازی ایفا کند. مهاجم باتجربه لهستانی تقریباً در جریان مسابقه ناپدید شده بود.
در سوی دیگر میدان، بتیس حملات خود را بر پایه سرعت آنتونی طراحی کرده بود؛ بازیکنی که بارها از سمت بالده که در حملات زیاد جلو میکشید عبور کرد و کوبارسی و پدری را مجبور به پوشش دفاعی کرد. با این حال، بتیس موفق به خلق موقعیت صددرصدی نشد و بیشتر تهدیداتش در نطفه خنثی شد.
نیمه دوم عملاً به یکطرفهترین بخش بازی تبدیل شد. بارسا تمامقد حریف را تحت فشار قرار داد و لامین یامال بهطور مداوم به دنبال گشودن دروازه بود. اما با وجود این سلطه، موقعیتهای خطرناک چندانی خلق نشد. مهمترین فرصت بارسلونا در دقیقه ۵۴ توسط کنده بهدست آمد؛ جایی که پس از پاس هوشمندانه پدری، در مصافی تکبهتک با آدریان ناکام ماند و دروازهبان بتیس با واکنشی تماشایی دروازهاش را نجات داد.
هانس فلیک در ادامه، رافینیا را که در ترکیب ابتدایی جایی نداشت، به زمین فرستاد. با این تصمیم، امیدها به درخشش مهاجم برزیلی زنده شد. اما این بار، برخلاف دفعات گذشته، رافینیا هم نتوانست گرهای از بازی بگشاید. ساختار دفاعی بتیس که با هدایت بارترا کاملاً منسجم بود، به خوبی حملات پیاپی بارسلونا را خنثی کرد و حتی در لحظات پایانی تا نزدیکی دروازه شزنی پیش رفت، اما نتوانست ضربه نهایی را وارد کند.
در نهایت، این تساوی یک بر یک برای بارسلونا همانند باختی تلخ بود؛ آنهم در شبی که رئال مادرید لغزید و فرصت مناسبی فراهم شده بود. کورس قهرمانی همچنان ادامه دارد، اما بارسا باید بداند که چنین فرصتهایی همیشه در خانه را نمیزنند.