پرسپولیس در زمین نقلوانتقالات علیه استقلال شمشیر کشید؛ بازی تلافی یا جنگ روانی؟
ورود همزمان استقلال و پرسپولیس به پروندههای نقلوانتقالاتی، بار دیگر شعلههای رقابت سنتی این دو غول فوتبال ایران را برافروخته است.

رقابت در بازار نقلوانتقالات فوتبال ایران وارد فاز تازهای از تنش و پیچیدگی شده است؛ رقابتی که حالا بیش از پیش، رنگ و بوی استراتژیهای فراتر از مسائل فنی به خود گرفته و به نوعی به صحنهای برای جنگ روانی میان باشگاهها تبدیل شده است.
یکی از نمونههای برجسته این تقابل، به تابستان گذشته و ماجرای علی قلیزاده بازمیگردد؛ جایی که پرسپولیس مذاکرات اولیه خود را با باشگاه لخپوزنان لهستان آغاز کرده بود تا این ملیپوش ایرانی را جذب کند، اما بهصورت همزمان، استقلال نیز وارد میدان شد و درخواست رسمی برای جذب همین بازیکن را به باشگاه لهستانی ارائه داد. با اینکه مدرک مشخصی از علاقه واقعی استقلال به خرید قلیزاده وجود نداشت، اما همین ورود همزمان، معادلات را تغییر داد.
نتیجه چنین اقداماتی، بالا رفتن قیمت رضایتنامه توسط باشگاه لهستانی بود که در نهایت انتقال را غیرممکن ساخت. برخی منابع نزدیک به پرسپولیس معتقد بودند این ورود استقلال اقدامی تعمدی بود برای بالا بردن قیمت و حذف رقیب از صحنه رقابت.
سناریویی که حالا در پنجره نقلوانتقالات تابستانی امسال نیز شاهد تکرار آن، البته با جابهجایی نقشها، هستیم.
باشگاه استقلال در هفتههای اخیر مذاکرات جدی با جواد حسیننژاد، هافبک خوشتکنیک ایرانی شاغل در لیگ روسیه داشته و حتی برخی منابع از توافق اولیه با این بازیکن خبر دادهاند. اما بهتازگی، گزارشهایی منتشر شده که پرسپولیس نیز وارد مذاکره با باشگاه ماخاچقلعه شده و پیشنهادی با رقم بالاتر ارائه کرده است. این اقدام، شائبه تکرار رفتار سال گذشته را، اینبار از سوی سرخها، تقویت میکند.
موضوع زمانی جالبتر میشود که بدانیم پرسپولیس از نظر فنی نیازی به جذب بازیکنی در پست حسیننژاد ندارد. این تیم پیش از این هم در پستهای میانی و وینگر با ترافیک بازیکن مواجه بوده است. به همین دلیل، بسیاری معتقدند هدف اصلی از ورود پرسپولیس، نه تقویت ترکیب، بلکه وارد آوردن فشار به استقلال و افزایش هزینههای آن در این بازار پرتنش است.
در همین راستا، گفته میشود باشگاه پرسپولیس، حتی تا مرز ۲ میلیون و ۷۰۰ هزار دلار برای مبلغ رضایتنامه پیش رفته است. رقمی که در شرایط فعلی فوتبال ایران عملاً فراتر از ظرفیتهاست و بعید به نظر میرسد قرمزها تا پایان مسیر این انتقال پیش بروند.
از طرف دیگر، ورود همزمان دو باشگاه به مذاکره باعث ایجاد سردرگمی در تصمیمگیری بازیکن و مدیر برنامهاش میشود و مذاکره با باشگاه روسی را نیز پیچیدهتر میکند. باشگاهی که فصل گذشته چیزی حدود ۱.۵ میلیون یورو برای جذب این بازیکن هزینه کرده و حالا در کنار بهرهبرداری فنی، به دنبال منافع مالی بیشتر نیز هست. در نتیجه، هر تیمی که رقم بالاتری ارائه دهد، شانس بیشتری برای نشستن در جایگاه مذاکرهکننده اصلی خواهد داشت.
نکته دیگری که اهمیت دارد، توجه رسانهها به درگیر شدن همزمان نام دو باشگاه پرسپولیس و استقلال در این ماجراست؛ موضوعی که باعث جلب توجه عمومی، بالا رفتن فشار روانی بر تیم در حال مذاکره و همچنین، تحریک هواداران شده است.
پرسپولیس، با توجه به اقداماتی که برای تقویت خط میانی خود انجام داده، به نظر میرسد هدفی فراتر از جذب یک بازیکن در ذهن دارد؛ شاید در تلاش برای گرفتن انتقام ماجرای علی قلیزاده و همچنین، مدیریت فضای رسانهای به نفع خود. این روند نشان میدهد که رقابت سنتی دو باشگاه پایتخت، حالا به عرصههایی فراتر از زمین بازی کشیده شده است.
امروز، بازار نقلوانتقالات فوتبال ایران بیش از همیشه به صحنهای برای بازیهای روانی و تقابلهای پشتپرده بدل شده است. از بالا بردن هدفمند قیمت بازیکن گرفته تا ورود استراتژیک برای بههم زدن مذاکرات رقیب، همه و همه تبدیل به ابزارهایی شدهاند برای غلبه در جنگی که شاید کمتر نشانی از فوتبال واقعی در آن دیده شود. با سابقهای که از دو باشگاه وجود دارد، میتوان انتظار داشت که استقلال نیز در آیندهای نهچندان دور، در صورت کشف اهداف نقلوانتقالاتی پرسپولیس، همین رویکرد را در پیش بگیرد. باید دید این چرخه تا کجا ادامه پیدا خواهد کرد.