چرا استقلال برای دو بازیکن جوان ۴۱۰ هزار یورو خرج کرد؟ | پشت پرده نقل و انتقالات پرحاشیه آبی‌ها
انتشار جزئیات هزینه‌های استقلال در فصل نقل و انتقالات، به‌ویژه مبلغی که این باشگاه برای خرید دو بازیکن داخلی پرداخت کرده، پرسش‌های جدی در مورد سیاست‌های مالی و مدیریتی آبی‌پوشان ایجاد کرده است. آیا چنین خرج‌هایی در فوتبال بی‌درآمد ایران توجیه‌پذیر است؟
باشگاه استقلال با جذب موسی جنپو و یاسر آسانی عملاً پرونده خریدهای خارجی خود در فصل جاری را بست. اما هم‌زمان با این خریدها، لیستی از هزینه‌ها منتشر شد که نشان می‌دهد تنها برای صدور رضایت‌نامه این بازیکنان رقم سنگینی معادل ۶ میلیون یورو به باشگاه‌های آن‌ها پرداخت شده است.
این نکته حائز اهمیت است که این مبالغ صرفاً به باشگاه‌های بازیکنان تعلق گرفته و هنوز دستمزد خود بازیکنان در این محاسبات لحاظ نشده است؛ موضوعی که بزرگی رقم واقعی هزینه‌ها را دوچندان می‌کند.
با این حال، هزینه‌های استقلال فقط به خریدهای جدید محدود نمی‌شود. باشگاه آبی‌ها برای تمدید قرارداد بازیکنان باتجربه و گران‌قیمت خود همچون روزبه چشمی و رامین رضاییان نیز مبالغ هنگفتی پرداخته است. کنار هم قرار دادن این نام‌ها به‌خوبی نشان می‌دهد چرا اعداد اعلام‌شده از سوی سازمان لیگ با واقعیت فاصله زیادی دارند.
یکی از بحث‌برانگیزترین بخش‌های این لیست، مبلغی است که استقلال بابت صدور رضایت‌نامه دو بازیکن جوان داخلی پرداخت کرده است. بر اساس گزارش‌ها، این باشگاه برای امیرمحمد رزاق‌نیا به گل‌گهر ۲۶۴ هزار یورو و برای حسین گودرزی به سپاهان ۱۴۶ هزار یورو پرداخت کرده؛ یعنی در مجموع ۴۱۰ هزار یورو فقط برای جذب دو بازیکن جوان.
این در حالی است که تفاوت رزاق‌نیا و گودرزی با بازیکنان جوان استقلال در تیم امید، صرفاً در میزان بازی و تجربه بوده است. آیا باشگاه نمی‌توانست با اعتماد به جوانان آکادمی خود و میدان دادن به آن‌ها، چنین هزینه‌های سنگینی را کاهش دهد؟
به عنوان نمونه، محمدمهدی زارع تا دو سال قبل در تیم امید استقلال حضور داشت. او تنها با مبلغی حدود یک میلیارد تومان به پارس جنوبی جم منتقل شد. پس از آن، با بازی در گل‌گهر به فوتبال سطح بالاتر رسید و اکنون استقلال برای بازگرداندن او باید ۱۰۰ میلیارد تومان هزینه کند. نمونه‌ای که به‌خوبی نشان می‌دهد بی‌توجهی به سرمایه‌های داخلی چه پیامدهای سنگینی برای باشگاه به همراه دارد.
در نهایت این پرسش اساسی مطرح می‌شود: در شرایطی که فوتبال ایران نه جام بین‌المللی به دست می‌آورد و نه راهی برای درآمدزایی پایدار دارد، آیا هزینه‌های سرسام‌آور در نقل و انتقالات قابل دفاع است؟ تنها امید هواداران این است که این سرمایه‌گذاری‌ها دست‌کم در زمین نتیجه بدهد و آبی‌ها شاهد عملکرد درخشان خریدهای جدیدشان باشند.
