اقدام عجیب قلعه نویی در بازی دادن به طارمی مقابل افغانستان

تیم ملی ایران در مسیر آماده‌سازی برای جام جهانی ۲۰۲۶، در رقابت‌های کافا شرکت کرده تا با تیم‌هایی با سطح کیفی پایین‌تر، محک بخورد. نخستین رویارویی شاگردان امیر قلعه‌نویی با افغانستان بود که در نهایت با نتیجه ۳ بر یک به سود ایران به پایان رسید.

دومین و سومین حریف ایران در این تورنمنت نیز تیم‌های هند و تاجیکستان هستند؛ رقبایی که فاصله زیادی با سطح فوتبالی ایران دارند. با وجود تلاش فدراسیون و کادر فنی برای بزرگ جلوه دادن این مسابقات، واقعیت این است که چنین دیدارهایی نه مشکلات فنی تیم ملی را برطرف می‌کنند و نه بازده مالی قابل توجهی برای فوتبال ایران دارند.

برنامه‌ریزی برای بازی با تیم‌هایی مانند افغانستان و هند، نتیجه مدیریت بحث‌برانگیز مسئولان کنونی فدراسیون است؛ افرادی که در فراهم کردن حتی یک بازی دوستانه استاندارد ناکام مانده‌اند و در عین حال خود را مدیران فدراسیونی ۵ ستاره معرفی می‌کنند. برای مقایسه، سایر تیم‌های مطرح آسیا در فیفادی فعلی با رقبای قدرتمندتری مواجه می‌شوند: کره و ژاپن با مکزیک و آمریکا، عربستان با مقدونیه و چک، تیم‌هایی که در رده‌بندی فیفا اختلاف چند صد پله‌ای با افغانستان ندارند.

کیفیت پایین این حریفان به حدی است که حتی استفاده از عبارت «لنگه کفش کهنه در بیابان» برای توصیف آن‌ها، بیش از حد معمول است. با این حال، چنین بازی‌هایی هنر مدیران فعلی فدراسیون محسوب می‌شود و ظاهراً جایگزین قابل قبولی هم وجود ندارد.

در کنار جنبه فنی، این سوال مطرح است که چرا تیم ملی ایران از این دیدارها درآمدزایی نمی‌کند؟ تیم‌های بزرگ جهان برای بازی با تیم‌هایی که در رده‌بندی فیفا فاصله زیادی دارند، دستمزدهای هنگفت می‌طلبند و حتی ترکیب‌های اصلی و ذخیره، نرخ متفاوتی دارند. با توجه به جایگاه ایران در رده بیستم جهان و دوم آسیا، بازی با افغانستان که در رده ۱۶۱ قرار دارد، به معنای لطفی رایگان بدون دستاورد مالی است.

همچنین، مهدی طارمی در این دیدار چند دقیقه‌ای به میدان رفت تا تجربه بازی برای خط دفاعی افغانستان افزایش یابد. این در حالی است که حضور او، بدون هیچ سود مالی، صرفاً فرصتی برای دیگران فراهم می‌کند تا مقابل بازیکنی از سطح لیگ‌های معتبر اروپا بازی کنند.