هاشمیان و یک‌دندگی درمورد نیمکت‌نشینان پرسپولیس
در حالی که پرسپولیس با سرمایه‌ای قابل توجه وارد فصل بیست‌وپنجم لیگ برتر شده، بررسی وضعیت نیمکت تیم نشان می‌دهد برخی بازیکنان با وجود آمادگی و تمرینات منظم، هیچ فرصتی برای حضور در زمین پیدا نمی‌کنند.
تیم فوتبال پرسپولیس با بودجه‌ای چشمگیر و توقعات بالا وارد فصل جدید لیگ برتر شد، اما اکنون هم بین هواداران و هم در کادر فنی، ابهام و نارضایتی مشهود است. مرور دقایق بازی و ترکیب‌های مورد استفاده، تصویری روشن از فاصله میان بازیکنان مورد اعتماد سرمربی و آن‌هایی که عملاً کنار گذاشته شده‌اند ارائه می‌کند.
دایره محدود بازیکنان ثابت
در هفته‌های ابتدایی، پرسپولیس اغلب با ترکیبی تکراری به میدان رفته است. بازیکنانی مثل پیام نیازمند، حسین ابرقویی، سهیل صحرایی، میلاد محمدی و مرتضی پورعلی‌گنجی بخش عمده‌ای از بار میانی و دفاعی تیم را بر دوش دارند و بیشترین دقایق بازی را ثبت کرده‌اند. این تکرار، نشان می‌دهد وحید هاشمیان هنوز به بازیکنان دیگر اعتماد کامل ندارد و ترجیح می‌دهد روی گزینه‌هایی که شناخت بهتری از آن‌ها دارد حساب باز کند. اگرچه این تصمیم ممکن است به نظر نوعی احتیاط برسد، اما در عمل، فرصت تنوع و خلاقیت را از تیم گرفته است.
تناقض میان گفته‌ها و عملکرد فنی
سرمربی پرسپولیس بارها در نشست‌های خبری به «اجبار در استفاده از بازیکنان در پست‌های غیرتخصصی» اشاره کرده است، اما نگاه دقیق به آرایش تیم نشان می‌دهد این تصمیم‌ها بیش از آن‌که ناشی از کمبود نیرو باشد، ناشی از ترجیحات شخصی است. برای مثال، خدابنده‌لو در نقش وینگر به کار گرفته می‌شود، در حالی که مجتبی فخریان نیمکت‌نشین باقی مانده است.
همچنین میلاد محمدی در چند بازی متوالی در پست غیرتخصصی به میدان رفت و فرشاد احمدزاده نیز به عنوان مدافع چپ استفاده شد؛ اقداماتی که نه تنها به شکل بازی پرسپولیس کمک نکرد، بلکه توان تهاجمی تیم را نیز کاهش داد. در همین زمان، برخی بازیکنان در پست‌های تخصصی خود تقریباً هیچ فرصت بازی نداشتند.
بازیکنانی که در فهرست‌اند اما عملاً غایب
یاسین سلمانی، علیرضا عنایت‌زاده، مجتبی فخریان و محمدحسین صادقی تا این لحظه کمترین دقایق بازی را در تیم پرسپولیس تجربه کرده‌اند. این بازیکنان که با انگیزه و انرژی در تمرینات حاضر شده بودند، اکنون به نیمکت‌نشینانی تبدیل شده‌اند که حتی در بازی‌های کم‌فشار نیز امکان حضور پیدا نکرده‌اند. این وضعیت همزمان با کاهش شادابی و تنوع تاکتیکی تیم رخ داده و سرمربی همچنان در تلاش است تا ترکیبی بیابد که فشار انتقادات را کاهش دهد.
پرسپولیس در چرخه تکرار
مشکل پرسپولیس نه تنها به ترکیب بازیکنان محدود می‌شود، بلکه ناشی از ابهامات فنی است. گردش نفرات در تیم حداقل شده، ایده‌های تاکتیکی به کندی شکل می‌گیرند و بازیکنان جوان از جریان مسابقه تقریباً حذف شده‌اند.
در چنین شرایطی، هرچند سرمربی از کمبود بازیکن تخصصی یا اجبار در جابه‌جایی‌ها سخن می‌گوید، آمار دقایق بازی نشان می‌دهد پرسپولیس بیشتر گرفتار تکرار تصمیماتی است که عملکرد و اعتبار خودِ هاشمیان را در معرض قضاوت قرار داده است.
