پرسپولیس و یک انقلاب نقل‌وانتقالاتی
پس از کناره‌گیری جنجالی رضا درویش از صندلی مدیریت پرسپولیس، هواداران انتظار یک تحول مدیریتی بنیادین را داشتند.
استعفای رضا درویش از سمت مدیرعاملی باشگاه پرسپولیس که از او به عنوان یکی از مدیران پرحاشیه در سال‌های اخیر نام برده می‌شود، موجی از خوش‌بینی را در میان هواداران این تیم به وجود آورد. در پی این استعفا، انتظار عمومی بر این بود که هیئت مدیره، که خود تحت فشار افکار عمومی و خواسته‌های هواداری قرار داشت، دست به یک بازنگری ساختاری اساسی بزند و با انتصاب مدیرانی قوی و مورد وثوق، ساختار مدیریتی باشگاه را متحول سازد. با این حال، آنچه در عمل مشاهده شد، مجموعه‌ای از اقدامات بود که بیشتر شبیه به تغییر دکوراسیون بود تا یک دگرگونی بنیادین در سیستم اداره باشگاه.
تصمیمات فنی زیر سایه انتقاد
اولین تغییر فنی، کنار گذاشتن وحید هاشمیان از سرمربیگری بود که در ظاهر، تصمیمی منطقی به نظر می‌رسید؛ اما مسیر بعدی باشگاه در این حوزه، علامت سوال‌های بزرگی را ایجاد کرد. باشگاه به سرعت به سمت بازگرداندن اوسمار ویرا حرکت کرد. هرچند ویرا در مقطعی نتایج رضایت‌بخشی کسب کرد و از محبوبیت بالایی در میان تماشاگران برخوردار است، اما استفاده از بازگشت او به عنوان راهکاری برای پنهان شدن پشت محبوبیت مربی، این شبهه را تقویت کرد که هیئت مدیره ترجیح داده است به جای پذیرش مسئولیت تغییرات ساختاری، از محبوبیت‌های زودگذر فنی برای سرپوش گذاشتن بر ضعف‌های مدیریتی خود استفاده کند.
معمای انتصاب مدیرعامل جدید
اما بزرگ‌ترین علامت سؤال در این میان، انتصاب پیمان حدادی به عنوان مدیرعامل جدید باشگاه بود. با توجه به سوابق درویش که عمدتاً در زمینه‌های مالی و حقوقی خلاصه می‌شد، انتظار هواداران این بود که مدیر جدید با یک رزومه قوی مدیریتی و سابقه اثبات‌شده در مدیریت کلان باشگاه‌های ورزشی معرفی شود. در مقابل، حدادی با سوابقی که بیشتر بر تحصیلات در رشته اقتصاد و سابقه هواداری استوار است و از نزدیکان درویش نیز به حساب می‌آید، سکان هدایت باشگاه را به دست گرفت. حالا این پرسش اساسی مطرح می‌شود که آیا صرف داشتن مدرک اقتصاد و سابقه هواداری، کفایت لازم برای اداره یکی از بزرگ‌ترین و پرافتخارترین باشگاه‌های آسیا را فراهم می‌کند؟
این انتصاب، شائبه‌ای را تقویت می‌کند که شاید نقص اصلی باشگاه، تنها به شخص درویش محدود نمی‌شده، بلکه ساختار معیوب تصمیم‌گیری هیئت مدیره و مکانیزم انتخاب مدیران دچار ایراد است.
چرخه معیوب مدیریت و نگرانی کارشناسان
به نظر می‌رسد هیئت مدیره، به جای انتصاب مدیرانی با دیدگاه استراتژیک بلندمدت و تجربه اجرایی قوی در صنعت فوتبال، به سمت انتخاب افرادی گرایش پیدا کرده که یا از درون ساختار فعلی بیرون آمده‌اند یا سابقه نزدیکی با اعضای هیئت مدیره دارند. این رویکرد، باعث نگرانی هواداران شده است که پرسپولیس در حال تکرار چرخه معیوبی است که در آن، مدیران با سوابق غیرمرتبط و با تکیه بر محبوبیت‌های مقطعی فنی منصوب می‌شوند و در نهایت، چالش‌های ساختاری و مالی ریشه‌ای باشگاه همچنان لاینحل باقی خواهند ماند.
انتظار جامعه هواداری، شفافیت بیشتر و معرفی مدیرانی با کارنامه مشخص در مدیریت ورزشی است؛ نه صرفاً جایگزینی یک چهره با چهره‌ای دیگر بدون ایجاد دگرگونی در مکانیزم انتخاب. بسیاری از کارشناسان از زمان انتصاب حدادی که در زمان مدیرعاملی درویش رئیس هیئت مدیره باشگاه بوده و در تمام تصمیمات درویش ردپای او دیده می‌شود، می‌گویند آینده خوبی را نمی‌شود برای باشگاه متصور بود. با این حال باید صبر کرد و دید اوضاع برای این مدیر جوان که پیش از حضور در هیئت مدیره پرسپولیس تنها سابقه ورزشی‌اش نشستن روی سکوها به عنوان هوادار بوده، چطور پیش خواهد رفت.
