برد ارزشمند تراکتور در ازبکستان/ چرا تراکتور نتیجه می‌گیرد تیم ملی نه؟
تراکتور در شبی حساس و در زمین نسف قارشی، با ارائه نمایشی حساب‌شده و تاکتیکی، سومین پیروزی آسیایی خود را ثبت کرد.
تیم تراکتور، تنها نمایندۀ فوتبال ایران در لیگ نخبگان آسیا، امشب موفق شد ۳ امتیاز ارزشمند دیگر را به مجموع امتیازهای خود بیفزاید و با دست پر از تاشکند به کشور بازگردد. این مسابقه در ورزشگاه خانگی نسف قارشی و در چارچوب هفته پنجم لیگ نخبگان برگزار شد؛ جایی که شاگردان اسکوچیچ با عملکردی هدفمند، حریف ازبک را شکست دادند و زمین را به‌عنوان تیم برنده ترک کردند.
اهمیت نتایج تراکتور تنها به امتیازهای این فصل محدود نمی‌شود؛ چرا که عملکرد این تیم مستقیماً بر سهمیه‌های آسیایی ایران در آینده اثرگذار خواهد بود. فصل گذشته امتیازگیری ضعیف دو تیم بزرگ پایتخت باعث شد سهمیه ایران برای فصل جاری و آینده به حالت ۱+۱ برسد؛ بدین معنا که قهرمان لیگ برتر بدون پلی‌آف وارد لیگ نخبگان آسیا می‌شود و نایب‌قهرمان باید از مسیر پلی‌آف عبور کند. با وجود این، در دو فصل گذشته، هر دو نماینده—تراکتور و سپاهان—در مرحله پلی‌آف متوقف شدند و فرصت حضور در لیگ نخبگان را از دست دادند.
از سوی دیگر، قهرمان جام حذفی همچنان سهمیه مستقیم لیگ قهرمانان آسیا را دارد؛ رقابتی که با وجود ارزش فنی، سطحی پایین‌تر از لیگ نخبگان محسوب می‌شود و بسیاری معتقدند با پیشینه فوتبال ایران همخوانی ندارد.
تراکتور پیش از این دیدار، از چهار مسابقه، هشت امتیاز کسب کرده بود:
– تساوی ۱–۱ مقابل شباب الاهلی در بازی اول،
– توقف بدون گل برابر الوحده امارات در تبریز،
– پیروزی پرگل ۵–۰ برابر شارجه در امارات،
– و برد خانگی یک بر صفر مقابل الشرطه عراق.
امشب، این تیم به سومین برد خود در این رقابت‌ها رسید؛ بردی که در زمین رقیب رقم خورد و چهارمین کلین‌شیت پیاپی علیرضا بیرانوند را نیز به همراه داشت. هرچند ساختار دفاعی تیم نقش اصلی را در حفظ نتیجه ایفا کرد، اما برای کسب پیروزی، نیاز به گل است—و تراکتور دقیقاً همین کار را انجام داد.
در فوتبال قانونی نانوشته وجود دارد: اگر برای برد بازی کنید، ممکن است مساوی کنید، اما اگر برای مساوی وارد زمین شوید، شکست تقریباً قطعی است! تراکتور دقیقاً بر اساس همین منطق از لحظه شروع بازی به دنبال پیروزی بود. این تیم با اجرای یک تاکتیک تمرین‌شده به گل رسید و در ادامه نیز همان برنامه دفاعی-حفظ نتیجه را دنبال کرد تا امتیاز کامل مسابقه را به دست آورد.
این مدل بازی، الگویی است که می‌توان امیدوار بود سایر تیم‌های ایرانی نیز آن را در پیش بگیرند. اگر سپاهان و استقلال نیز با چنین نگرشی وارد زمین شوند، شاید خیلی زود فوتبال ایران بتواند جایگاه واقعی خود را در سطح باشگاهی آسیا پس بگیرد.
تفاوت بزرگ تراکتور اسکوچیچ با تیم ملی در همین تمرین‌های تاکتیکی قابل مشاهده است؛ جایی که انسجام تیمی و جرات بازی برای برد، نقش تعیین‌کننده‌ای دارد.
